۷ بهمن ۱۳۹۶، ۱۴:۰۵
کد خبر: 82809707
T T
۰ نفر

پل های بدون عابر

۷ بهمن ۱۳۹۶، ۱۴:۰۵
کد خبر: 82809707
پل های بدون عابر

روزنامه محلی سیستان و بلوچستان روز شنبه/7 بهمن 96 مطلبی با عنوان «پل های بدون عابر» منتشر كرده است.

در این مطلب آمده است: پل های هوایی كه برای عبور عابران پیاده از معابر شهری نصب و استفاده می شود نقش زیادی در كاهش خطرات ناشی از تصادفات درون شهری دارد و می تواند به عنوان گزینه مورد توجه برای امنیت شهروندان در نظر گرفته شود. این پل ها به ویژه در خیابان های پر تردد كه عبور رهگذران از عرض آن مشكل است می تواند راه گشا باشد. زاهدان به عنوان مركز استان دارای چند پل هوایی عابر پیاده است كه در بسیاری از موارد عابران از آن استفاده نمی كنند و این پل ها به تابلوهای تبلیغات تجاری تبدیل شده است. پل های عابر پیاده زاهدان اگر چه در مكان های شلوغ و پر تردد نصب شده است، اما گاه در طول روز تعداد شهروندانی كه از آن استفاده می كنند شاید به اندازه انگشتان دست هم نباشد! این موضوع كه نصب این پل ها باید چه استانداردهایی داشته باشد و تحت تاثیر چه عواملی باشد نیاز به بررسی دارد تا با ارائه راهكارهای صحیح رغبت مردم به استفاده از آن افزایش یابد.
یكی از دانشجویان زاهدانی به گفته خودش از پل های عابر پیاده نصب شده در خیابان دانشگاه استفاده نمی كند. «احسان. ش» كه دانشجوی كارشناسی ارشد معماری است به خبرنگار ما می گوید: جانمایی و نصب پل های عابر پیاده و استفاده از تجهیزات به روز برای افزایش رغبت شهروندان به استفاده از این پل ها استانداردهای خاصی دارد، اما متاسفانه در پل های هوایی زاهدان این استانداردها رعایت نشده است.
وی ادامه می دهد: در دیگر شهرهای كشور پل های عابر پیاده معمولا مكانیزه است و پله برقی یا آسانسور دارد، اما در زاهدان پل های هوایی فقط نصب می شود، بدون این كه به این موضوع توجه شود كه آیا عابران می توانند از آن استفاده كنند یا خیر؟ به عبارتی نصب پل های عابر پیاده در حد رفع مسئولیت انجام می شود و به بازدهی آن توجهی نمی شود.
یكی دیگر از شهروندان بیان می كند: سالخوردگان و كودكان برای استفاده از پل های هوایی عابر پیاده جامعه هدف محسوب می شوند، زیرا سالخوردگان نمی توانند مانند جوانان عرض خیابان را به سرعت طی كنند و كودكان هم دقت كافی را در طی كردن عرض خیابان ندارند، به همین دلیل هم خطر تصادف آن ها را بیشتر از دیگر سنین تهدید می كند. شهرداری هنگام نصب این پل ها باید به این موارد توجه داشته باشد تا این دو گروه در معرض خطر بتوانند با آسودگی از خیابان عبور كنند.
«علی. ر» كه 64 سال دارد، می افزاید: حدود 30 پله در هر طرف پل هوایی وجود دارد و من نمی توانم این تعداد پله را به دلیل ساییدگی زانو بالا بروم و در سوی دیگر پایین بیایم. به علاوه بیماری قلبی من موجب می شود تا رسیدن به بالای پله ها دچار تپش قلب و مشكلات تنفسی شوم، به همین دلیل از این پل ها استفاده نمی كنم و معتقد هستم كارایی ندارد.
ایجاد زیر گذر برای تردد مردم راحت تر است
رئیس شورای شهر زاهدان و عضو كمیسیون عمران و حمل و نقل شهری در این باره به خبرنگار ما می گوید: بهترین راه برای عبور عابر از عرض خیابان، احداث زیرگذر است، معمولا در هر مكانی كه پل های هوایی نصب شده است و پله برقی هم ندارد مردم از آن استفاده چندانی نمی كنند زیرا برای آن ها مشكل است.
«عبدالجلیل شهنوازی» ادامه می دهد: در برنامه چهار ساله این دوره شورای شهر ایجاد زیرگذرها مد نظر قرار گرفته است و برای سال آینده جزو برنامه ها قرار دارد. پل های عابر پیاده به سمت مكانیزه شدن پیش برود و زیرگذرها هم برای تردد راحت تر رهگذران احداث شود.
وی بیان می كند: برای تبدیل پل های نصب شده به پل مكانیزه باید برآورد هزینه شود و با توجه به این كه فرهنگ استفاده مردم از پله برقی ارتقا یافته است می توان به سمت مكانیزه كردن پل های عابر پیاده رفت. برخی از پل های هوایی كه در گذشته نصب شده است به دلیل محدودیت فضا جانمایی درستی نشده كه قابل رفع است.
زیر ساخت های ضعیف در نصب پل های هوایی
رئیس پلیس راهور استان هم در این باره به خبرنگار ما می گوید: عابران در تصادفات درون شهری سهم عمده ای از قربانیان را به خود اختصاص می دهند كه ایمن سازی تردد آن ها در شهر می تواند از تعداد كشته یا مجروح شدگان در تصادفات بكاهد كه یكی از راهكارها برای این امر ایجاد پل های عابر پیاده استاندارد است.
سرهنگ «علی نام درست» بیان می كند: زیر ساخت های سیستان و بلوچستان در نصب پل هوایی نسبت به استان های دیگر بسیار ضعیف است، پل های عابر پیاده باید استانداردهایی داشته باشد كه در این استان استاندارد لازم رعایت نشده است.
وی اضافه می كند: سالخوردگان، كودكان و افراد كم توان كسانی هستند كه بیشتر به استفاده از پل های عابر پیاده تمایل دارند و اگر قرار است پلی نصب شود باید كارایی لازم را داشته باشد و سبب كاهش تصادفات شود. پل های عابر پیاده باید مكانیزه باشد و پله برقی داشته باشد تا افراد بتوانند از آن استفاده كنند تا تصادفات درون شهری عابر پیاده كاهش یابد.
وی اظهار می كند: علاوه بر این باید در مكان هایی كه پل نصب می شود عابران به سمت استفاده از پل هدایت شوند كه این كار مستلزم نصب موانع در طول معابر و هدایت عابران به سمت پل های هوایی است. نصب پل های عابر پیاده درون شهری و شناسایی نقاطی كه عابران پیاده در حال تردد هستند از وظایف شهرداری هاست.
8006**3213 دریافت كننده: نرگس تیموری **انتشاردهنده: اكبر نوری