به گزارش ایرنا، سید عبدالعزیز حكیم در سال ۱۹۵۳ در نجف متولد شد. پدر ایشان آیت الله سید محسن حكیم بود و ۱۰ برادر و چهار خواهر، فرزندان این خانواده را تشكیل می دادند. هفت برادر وی را رژیم بعث به شهادت رساند كه همه آنان روحانی و چند تن از آنان نیز به درجه اجتهاد و مرجعیت نائل شده بودند.
سید عبدالعزیز در اوایل دهه ۷۰ میلادی به تحصیل علوم دینی پرداخت و دروس دینی خود را نزد برخی از علما از جمله سید محمود هاشمی شاهرودی، سید عبدالصاحب حكیم برادر خود و آیت الله شهید سید محمدباقر حكیم گذراند.
عبدالعزیز حكیم بعد از پایان درس سطح در فقه و اصول؛ بحث خارج را ازاستادانی چون شهید سید محمدباقر صدر و آیت الله خویی فراگرفت و به نوشتن تقریرات درسی شهید صدر اقدام كرد.
وی مدتی بعد، مبارزه مسلحانه علیه نظام صدام را دنبال كرد و بعد از شهادت سید محمد باقر صدر مجبور به مهاجرت از عراق شد.
سیدعبدالعزیز پس از مهاجرتش از عراق به همراه مجموعه‌ای از مبارزان، گروه مجاهدین عراق را تشكیل داد و در این راستا در دهه ۸۰ میلادی به همراه برادرش سید محمد باقر حكیم به ایران سفر كرد. در این سفر امام خمینی (ره) رهبر انقلاب اسلامی پیشنهاد تشكیل ارتشی با تعداد ۱۰۰ هزار مبارز به نام گروه بدر را در عراق مطرح كرد.
به این ترتیب بدر تاسیس شده و عبدالعزیز حكیم فرمانده جناح نظامی آن شد و بعد از گذشت مدتی از حزب الدعوه اسلامی جدا شده و مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق را تشكیل داد.
سید عبدالعزیز در اواسط دهه ۸۰ میلادی در كنار مسوولیت‌هایش در زمینه حقوق بشر در عراق نیز فعالیت كرد و در این راستا مركز فرهنگی حقوق بشر در عراق را پایه‌گذاری كرد.
این مركز در راستای سندسازی تجاوزات در زمینه حقوق بشر در عراق از سوی رژیم صدام در آن زمان فعالیت می‌كرد و به تدریج گسترش پیدا كرد تا این كه تبدیل به مركز اصلی اطلاعات كمیته حقوق بشر در سازمان ملل و مخبر ویژه حقوق بشر در عراق و سازمان‌های ملی و بین‌المللی دولتی و غیر دولتی شد. این مركز در بسیاری از كنفرانس‌های بین‌المللی حضور یافت و اسناد مربوط به ربوده شدن و كشته شدن ده‌ها هزار عراقی در داخل عراق را ارایه كرد و خواستار آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی شد.
وی ریاست هیات مجلس اعلا را در جریان سفرش به واشنگتن بر عهده داشت و هم‌چنین روند سیاسی مجلس اعلا در كمیته مقدماتی كنفرانس لندن در سال ۲۰۰۲ میلادی و سپس كنفرانس صلاح‌الدین و سپس روند سیاسی بعد از سقوط نظام صدام را بر عهده داشت.
سید عبدالعزیز پس از سقوط صدام به عراق بازگشت و مدتی نیز ریاست دوره‌ای شورای انتقالی عراق را بر عهده داشت و در هماهنگی با سایر گروه‌های اسلامی عراق در اولین دور از مجلس ملی عراق پس از سقوط صدام، ائتلاف یكپارچه عراق را با همكاری گروه‌های عمده اسلامی تشكیل داد كه دارای بیش از ۱۳۰ نماینده در مجلس بود.
وی پس از شهادت سید محمدباقر حكیم به ریاست مجلس اعلای اسلامی عراق انتخاب شد.
سید عبدالعزیز در دوره پساصدام در تدوین قانون اساسی عراق، تشكیل دولت ملی و تایید برنامه‌های ایاد علاوی، جعفری و نوری المالكی و تسریع در روند سیاسی تشكیل حكومت و تثبیت مبانی ارزشی و اسلامی آن نقش بارزی ایفا كرد.
رهبر ۵۶ ساله مجلس اعلای اسلامی عراق سرانجام پس از طی یك دوره بیماری ناشی از سرطان ریه در شهریور ماه سال ۱۳۸۸ و در ایام ماه مبارك رمضان دارفانی را وداع گفت.
بخشی از پیام رهبر معظم انقلاب به مناسبت درگذشت سید عبدالعزیز حكیم:
برای ملت و دولت عراق ضایعه‌ای بزرگ و برای جمهوری اسلامی ایران، فقدانی دردناك است. ایشان آخرین بازمانده از فرزندان برومند مرجع بزرگ شیعه مرحوم آیت الله العظمی سیدمحسن حكیم بود كه همگی در راه مبارزه با رژیم سفاك بعث عراق و عوامل استكبار شربت شهادت نوشیده یا آزمونهای دشوار این جهاد عظیم را تحمل كرده بودند.
خدمات این روحانی مجاهد در راه تشكیل حكومت ملی عراق چه در دوران اقامت در ایران و چه پس از سقوط حكومت صدام و انتقال به كشور خود، كم نظیر و فراموش نشدنی است.
منبع: دفتر رسانه ای جریان حكمت ملی عراق
خاورم**380**
بغداد- ایرنا - به بهانه برگزاری مراسم بزرگداشت سید عبدالعزیز حكیم رهبر پیشین مجلس اعلای اسلامی عراق، نگاهی به زندگینامه وی می تواند در شناخت بیشتر از این شخصیت موثر عراقی مفید باشد.
