به گزارش ایرنا، از زمانی که 'دونالد ترامپ' رییس جمهوری آمریکا قدرت را در اختیار گرفته به جرات می توان گفت که بیشترین فشارهای سال های اخیر این کشور را بر چین تحمیل کرده است.
در واقع از بدو ورود ترامپ به کاخ سفید، رییس جمهوری آمریکا با اعلام پایبند نبودن وی به اصل «چین واحد»، فشارها را بر پکن در عرصه تجاری افزایش داد، مناسبات دو کشور از همان زمان بشدت تیره شد و رهبران دو کشور نیز بیشتر به یکدیگر مظنون شدند.
چین، منطقه تایوان را که در سال ۱۹۴۹ میلادی در پایان جنگ داخلی از این کشور جدا شد، همچنان بر اساس قانون 'اصل چین واحد' بخشی از خاک خود می داند.
مقام های چین و تایوان در سال ۱۹۹۲ میلادی به توافق رسیدند هر اقدامی در این منطقه و در روابط طرفین بر اساس اصل «چین واحد» باشد بر اساس این اصل، چین و تایوان به یک کشور که همان سرزمین مادری است تعلق دارند.
بر اساس اصل 'یک چین' هر کشوری که دارای روابط رسمی با پکن است حق ندارد با تایوان روابط رسمی داشته باشد.
اما از زمانی که «تسای اینگ ون» در سال ۹۴ شمسی به عنوان اولین زن تایوانی از حزب حاکم دمکراتیک ترقی خواه رئیس حکومت تایوان شد، روابط دو سوی تنگه تایوان (چین و تایوان) تیره شده است.
حزب او از نظر چین، دارای دیدگاه های استقلال طلبانه است و بخش هایی از اساسنامه آن از استقلال و منفک شدن تایوان از چین حمایت کرده است.
ترامپ اعلام کرده است «چین دزد فرصت های شغلی آمریکایی ها است» و باید تعرفه بر روی کالاهای وارداتی از چین تا ۴۵ درصد افزایش یابد و او لزومی بر پایبندی به اصل چین واحد نمی بیند.
همین موضوع باعث شده است تا وزارتخانه های بازرگانی و تجارت چین با صدور بیانیه هایی نسبت به «راهبردهای سختگیرانه ترامپ و جنگ دیپلماتیک و تجاری میان دو کشور» هشدار دهند.
اقدامات و اظهارات ترامپ در هفته های گذشته علیه چین، در ۳۸ سال گذشته در مناسبات رسمی دو کشور بی سابقه بوده است به همین سبب مناسبات روز به روز تیره تر می شود و خطر رویارویی چین و آمریکا درباره مسایل فوق از جمله منازعات دریای جنوبی و حتی دریای شرقی فزونی گرفته است.
روزنامه 'ساوت چاینا' از هنگ کنگ می نویسد که اگر مناسبات دو کشور بحرانی شود بخشی از کل دنیا متضرر خواهد شد.
این نشریه می نویسد که برخی از وزش توفان در مناسبات دو کشور خبر می دهند و برخی نیز بر این باورند که رهبران دو کشور سعی دارند این حقیقت را که روابط تیره شده است، مخفی کنند.
رابرت دالی رییس موسسه کیسینجر در واشنگتن که بر روی چین متمرکز است، می نویسد: پتانسیل بالقوه ای وجود دارد که نشان دهنده رو شدن کارت های بازی از سوی یکدیگر است کارت هایی که سرنوشت روابط را تعیین می کند و احتمالاً مناسبات را به قهقرا می کشاند.
از سال ۲۰۱۴ میلادی به این طرف مردم چین و آمریکا نسبت به یکدیگر دیدگاه های منفی بیشتری پیدا کرده اند و رهبران هم از پشت لنزهای رنگی روابط را می نگرند و شرایط اصلاً خوب نیست.
دالی می گوید ک وقتی مردم و رهبران دو کشور به یکدیگر نگاه منفی داشته باشند، مناسبات به سمت مناقشات پیش می رود و نوعی رقابت برای رهبری میان دو کشور در حال شکل گرفتن است.
دالی تصریح می کند که رهبران دو کشور به شکل افراطی به یکدیگر مظنون هستند و هر یک کارت های بازی را آماده کرده اند و رویدادی بی سابقه در روابط چین و آمریکا در حال شکل گیری است.
رابرت سوتر از دانشگاه جرج واشنگتن نیز معتقد است چین و آمریکا نتوانسته اند بر اختلافات مدیریت کنند.
وی می افزاید که هر دو به این نتیجه رسیده اند که حل مشکلات سخت است و همین دشواری ها آنها را برای برنامه های مناقشه انگیز احتمالی آماده کرده است.
اظهارات پرمناقشه وزیر دفاع آمریکا 'جیمز متیس' در همایش امنیتی سنگاپور که گفت «باید از هم اکنون جلوی چین را گرفت و نگذاشت بیش از این منطقه دریای جنوبی را نظامی کند» نشان از وضعیت بسیار خطرناک روابط دو کشور دارد.
همزمان مقام های ارشد امنیتی و نظامی چین هم او را به مداخله جویی متهم کرده و گفته اند که پکن برای استقرار تسلیحات و سامانه های نظامی در دریای جنوبی و هر نقطه ای که متعلق به چین باشد از کسی اجازه نمی گیرد.
روزنامه ارتش چین در تازه ترین مطلب خود به تیرگی فزاینده روابط اذعان کرده و آورده است که جنگ میان چین و آمریکا بیش از هر زمان دیگری واقعی شده است.
اظهارات وزیر دفاع آمریکا مبنی بر به چالش کشیدن چین در دریای جنوبی نشان دهنده چالش های دو کشور در این منطقه است.
او در تازه ترین موضع گیری خود خاطر نشان کرده است که این کشور به گشت زنی های خود در دریای جنوبی برای اطمینان خاطر از کشتیرانی آزاد ادامه خواهد داد.
این در شرایطی است که وزارت خارجه چین در بیانیه ای آورده است که مساله دریای جنوبی موضوعی بین چین و آمریکا نیست که واشنگتن قصد مداخله در آن را داشته باشد.
ترامپ فشارها بر چین را در عرصه های مختلف ادامه می دهد و تا اندازه در گرفتن امتیاز از این کشور هم موفق عمل کرده است او از یک سو تایوان را متحد نظامی خود کرده و رسماً با مقام های تایوانی ارتباطات نظامی برقرار کرده و از سمت دیگر در حال نزدیک کردن کره شمالی به آمریکاست و جبهه ای هم در دریاهای شرقی و جنوبی علیه چین گشوده و در تجارت هم که تقریباً یک جنگ آشکار با چین راه انداخته است.
در دریای شرقی هم ترامپ دست پیش دارد و اکنون با ژاپن یک اتحاد علیه چین تشکیل داده است به طوری که رهبران آمریکا و ژاپن در جریان دیدارهای خود در آمریکا اعلام کردند بر اساس معاهده امنیتی دو کشور، واشنگتن مدافع توکیو در مناطقی است که تحت کنترل این کشور است و از آن جمله به دریای شرقی و جزایر دیایویو اشاره کردند.
هر دو کشور تاکید کرده اند که این معاهده امنیتی بدین معناست که آمریکا از ژاپن در اختلافات دریای شرقی و جزایر مذکور با چین حمایت می کند با این وصف چین معاهده امنیتی دوجانبه آمریکا و ژاپن را محصول «جنگ سرد» و «فاقد اعتبار» برای تصمیم گیری درباره جزایر دیایویو دانسته است که پکن آن را متعلق به خود می داند.
وزارت خارجه چین در بیانیه ای آورده است کشورش قاطعانه از ژاپن و آمریکا می خواهد از چنین اقدامات اشتباهی پرهیز کرده و سعی در تعمیم دادن معاهده بر این جزایر نداشته باشند.
بنا به این بیانیه و موضع دایمی چین، جزایر دیایویو و هر جزیره ای در اطراف آبهای آن متعلق به چین است و هر کسی هر چه بگوید نمی تواند در چنین حقیقتی خدشه وارد کند پکن تاکید دارد که برای حراست از مناطق تحت حاکمیت خود عزم راسخ دارد.
در عرصه های اقتصادی و تجاری و اعمال تعرفه های سنگین هم وضعیت برای چین کاملاً دشوار شده است این کشور با سیاست های ترامپ در یک شرایط مبهم قرار گرفته و در برخی مواقع قدرت تصمیم گیری را نیز از دست داده و امتیازات مکرری که به آمریکا داده این کشور و ترامپ را گستاخ تر نیز کرده است.
حتی به نظر می رسد که چرخه های اقتصادی چون صندوق بین المللی پول در کنار دولت آمریکا در حال فشار بر چین هستند تا بخش خدمات خود را به روی آمریکا بگشاید.
مساله مازاد تجاری چین در برابر آمریکا همواره از اختلافات دو کشور بوده است و اکنون صندوق بین المللی پول برای رفع این معضل تاکید کرده است پکن برای کاستن از تنش های تجاری دو طرف باید دست به چنین کاری بزند.
این صندوق در گزارشی آورده است اگر چین بخش های خدماتی خود را به روی شرکت های آمریکایی باز کند سطح روابط تجاری دو طرف عادلانه تر خواهد شد.
البته 'آرهی چان یونگ' مدیر بخش آسیا و اقیانوس آرام این صندوق می گوید فقط چین نیست که باید بخش خدماتی خود را بگشاید بلکه آمریکا هم باید چنین کاری انجام دهد.
وی افزود برای نمونه چین می تواند بخش های خدماتی بهداشتی، پزشکی، حقوقی و یا امور مالی را برای آمریکایی ها باز کند و آمریکا هم در مقابل خدمات گردشگری و تفریحی را در اختیار چینی ها قرار دهد.
آرهی تاکید کرده است کارشناسان بر این باورند باز کردن این بخش های خدماتی تجارت میان دو کشور را بیشتر خواهد کرد.
چین قویاً تلاش برای کسب مازاد تجاری در برابر آمریکا را تکذیب کرده است و می گوید که اگر کالاهای با فناوری پیشرفته آمریکا به چین صادر شود مشکل مازاد تجاری تا اندازه زیادی حل خواهد شد.
تفاوت تجاری میان دو کشور در سال گذشته میلادی به ۳۵۷ میلیارد دلار رسید و این کسری بشدت آمریکا را نگران کرده است و اکنون وزارت بازرگانی آمریکا در حال بررسی این است که چطور باید این موضوع حل شود.
شورای تجارت چین و آمریکا براورد کرده است که تجارت میان دو کشور باعث ایجاد دو میلیون و ۵۰۰ هزار فرصت شغلی برای آمریکایی ها شده است.
این به معنای آن است که هرچقدر این درگیری ها عمق پیدا کند هم تعاملات تجاری آنها به خطر می افتد و هم با افزایش مناقشات سیاسی، اقتصادی و نظامی روابط دو کشور تیره تر خواهد شد و دو اقتصاد بزرگ دنیا هم به خود و هم به دنیا آسیب خواهند زد.
چین طبیعتاً عرصه را خالی نمی کند این کشور تا جایی که برایش مقدور باشد به آمریکا امتیاز می دهد تا بهانه گیری هایش را خاتمه دهد اما وقتی مساله تمامیت ارضی، حق حاکمیت بر تایوان و دریای جنوبی و دریای شرقی وسط باشد حتی می توان انتظار رویارویی نظامی دو کشور را نیز داشت.
آساق **۲۳۱**۱۹۰۴**
