شهيدي كه عاشقي را با دفاع از حريم ولايت معنا كرد

به گزارش ايرنا، شهداي مدافع حرم موج جديدي از اسلام‌خواهي را نه تنها در ايران كه در سراسر جهان اسلام ايجاد كرده‌اند، آن ها داشته‌هاي دفاع مقدس را غني كردند و فصول ديگري بر كتاب قطورش افزودند.
شهدا، جانبازان و رزمندگان مدافع حرم استان سمنان با جانفشاني ها و تقديم خون خود، پرچم داعشيان ملعون را پايين كشيدند و پرچم اسلام را برافراشتند و در تاريخ الگو شدند.
در بين اين شهيدان سرافراز، عباس دانشگر جواني كه تازه داماد شده بود بيش از هر شهيد ديگري در سمنان دل ربايي مي كند و خاطرات، قدم به قدم ما را با زندگي وي آشنا مي‌سازد، از حُسن خلق در مدرسه و احترام به والدينش در خانه نمونه اي از رفتارهاي اين شهيد است كه او را الگو كرده است.
عباس دانشگر پنجم مهر 1390 وارد دانشگاه امام حسين(ع) شد و رخت رزمندگي به تن كرد و دوراني را شروع كرد كه او را تا به معراج شهادت بالا برد.
او كه 23 بهمن 1394 دختر عمويش را به همسري برگزيده بود، كمتر از سه ماه بعد در اول ارديبهشت سال 1395 عازم سوريه شد.
شهيد دانشگر كمي قبل از شهادت نمازظهر را در تيررس دشمن اقامه مي‌كند؛ مثل ياران حسين(ع) اما باز هم آرام است و اين موقعيت خطرناك از كيفيت نمازش كم نمي‌كند، كسي نمي‌داند در اين نماز ميان عباس و خدا چه مي‌گذرد.
عباس تازه‌ داماد بود و رفقاي عباس در سوريه هم‌قسم شده بودند كه از او مراقبت كنند و او را سالم به ايران برگردانند و بعد از شهادتش هم رزمانش گفتند خدا براي او نقشه كشيده بود، عباس درس عاشقي را چشيده بود و بايد مي‌رفت.
وصيت نامه شهيد دانشگر كه بوي عشق و محبت برمشام مي رساند با صميميت تمام حقارت آدميان در برابرعظمت ائمه اطهار(ع) نگارش مي كند.
در وصيت نامه اين شهيد سمناني آمده است: 'آخر من كجا و شهدا كجا، خجالت مي‌كشم بخواهم مثل شهدا وصيت كنم، من ريزه‌خوار سفره‌ي آنان هم نيستم، شهيد شهادت را به چنگ مي‌آورد، راه درازي را طي مي‌كند تا به آن مقام مي رسد اما من چه؟! سياهيِ گناه چهره‌ام را پوشانده و تنم را لخت و كسل كرده. حركت جوهره‌ي اصلي انسان است و گناه زنجير. من سكون را دوست ندارم، عادت به سك‍ـون بـلاي بزرگ پيروان حق است.
سكونم مرا بيچاره كرده، در اين حركت عـالم به‌سمت معبود حقيقي، دست و پـايم را اسـير خود كرده، انسان كر مي ‌شود، كور مي‌شود، نفـهم مي‌شود، گنگ مي‌شود و باز هم زندگـي مي‌كند، بعد از مدتي مست مي‌شود و عادت مي‌كند به مستي، و واي به حالمان اگر در مستي خوش بگذرانيم و درد نداشته باشيم.
درد را انسان بي‌هوش نمي‌كشد، انسان خواب نمي‌فهمد، درد را، انسان باهوش و بيـدار مي‌فهمد. راستي...! دردهايم كو؟ چرا من بيخيال شده‌ام؟ نكند بي‌هوشم؟ نكند خوابم؟ مثل آب خوردن چندين هزار مسلمان را كشتند و ما فقط آن را مخابره كرديم. قلب چند نفرمان به درد آمد؟ چند شب خواب از چشمانمان گريخت؟ آيا مست زندگي نيستيم؟ خدايا؛ تو هوشيارمان كن، تو مرا بيـدار كن، صداي العطش مي‌شنوم، صداي حرم مي‌آيد، گوش عالم كر است. خيام مي‌سوزد اما دلمان آتش نمي‌گيرد.
مرضي بالاتر از اين؟ چرا درماني برايش جست‌وجو نمي‌كنيم؟ روحمان از بين رفته، سرگرم بازيچه دنياييم، الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ، ما هستيم. مرده‌ام، تو مرا دوباره حيات ببخش، خوابم، تو بيدارم كن خدايا! به‌حرمت پاي خسته‌ي رقيه(س)، به‌حرمت نگاه خسته‌ي زينب(س)، به‌حرمت چشمان نگران حضرت ولي عصر(عج)؛ به ما حركت بده.'
پدر شهيد عباس دانشگر روز دوشنبه در گفت وگو با ايرنا افزود: شوخ‌طبعي، دلسوزي و گشاده رويي از خصوصيات فرزند شهيدم عباس بود.
حاج مومن دانشگر گفت: رابطه صميمانه‌اش با ديگران باعث مي‌شد تا دوستان زيادي داشته باشد. در برخورد اول با همه آن‌قدر گرم مي‌گرفت كه منجر به دوستي عميق با آنها مي‌شد.
وي اظهارداشت: از اين كه پسرم يك مدافع حرم بود، خوشحال بودم از ابتدا نيز بنده و خانوادم راضي به اين رشادت بوديم و از رفتنش ممانعت نكردم، مادرش به او گفت برو و خدا پشت و پناهت.
وي ادامه داد: بعد از شهادت عباس محبت به اهل بيت (ع) طور ديگري در دلم نفوذ و بينش و نگرشم تغيير كرده است؛ اين لطف خدا و شهيد من است. من هم با افتخار حاضر به ادامه راهش و پيوستن به او هستم.
وي خاطرنشان كرد: انقلاب اسلامي با رهبري امام خميني(ره) و رشادت ملت بزرگ ايران توانست برخلاف دوره هاي گذشته كه هر كشوري به ايران يورش مي برد و قسمتي از خاك آن را جدا مي كرد در هشت سال دفاع مقدس ذره اي از خاك اين سرزمين را به دشمن نداد.
وي اضافه كرد: امنيت و آسايش حاكم در كشور حاصل رشادت ها و ايثار رزمندگان و شهداي هشت سال دفاع مقدس و مدافعان حرم است.
دانشگر تصريح كرد: خانواده هاي معظم شهدا بايد بدانند كه شهداي آنان زنده اند و از خداوند روزي دريافت مي كنند و امروز كساني كه از ارزش ها و آرمان هاي انقلاب و اسلام ناب محمدي عقب مانده است، مردگان حقيقي هستند.
پدر شهيد عباس دانشگر با بيان اين كه بايد رشادت هاي مدافعان حرم براي نسل جديد تشريح، تبيين و بازگو شود، اضافه كرد: اين شهدا مايه عزت، آبرو و سربلندي دنياي اسلام در جهان امروز هستند.
دانشگر ادامه داد: شهداي مدافع حرم دست به جهاد زده و به جنگ كفار و شياطين رفتند و در نزد خدا پاداشي بزرگ دارند.
وي با تاكيد بر اين كه خون شهداي مدافع حرم انقلاب اسلامي را تضمين كرده است، گفت: عباس گفتمان حضرت آقا را به طور عملي در سبك زندگي انجام مي‌داد و با اين كه سنش خيلي كم بود ولي جديدترين فيلم‌هاي در بخش سبك زندگي توليد مي‌شد را پيدا و تحليل مي‌كرد.
وي ادامه داد: بيشتر تلاشش در بخش سبك زندگي بود و براي دوستان از سبك زندگي به خصوص تهاجم غربي و فرهنگي صحبت مي كرد.
وي بيان داشت :عباس در بحث بيت‌المال بسيار حساس بود و وسايلي كه تحويلشان بود را تا جايي كه مي‌توانست دقت مي‌كرد و در بسياري از موارد از هزينه‌هاي شخصي براي بيت‌المال خرج مي‌كرد.
اين پدر شهيد مدافع حرم يك نسخه از شعري كه در وصف فرزند شهيدش سروده است را در اختيار خبرنگار خبرگزاري ايرنا مركز سمنان قرار داد.
به گزارش ايرنا، شهيد عباس دانشگر متولد سال 1372 اهل سمنان, از پاسداران دانشگاه افسري و تربيت پاسداري امام حسين(ع) و يكي از جوان‌ترين شهداي مدافع حرم حضرت زينب(س) است كه 20 خرداد 1395 داوطلبانه عازم سوريه شد و در نبرد با تروريست‌هاي تكفيري در حلب سوريه به فيض شهادت نائل شد.
استان سمنان 30 شهيد مدافع حرم دارد.
6026/7339