به گزارش ایرنا، كار نصب كردن حفاظ های كابلی از چند روز گذشته در دهانه ها و رواق های سی و سه پل آغاز شده و شهروندان اصفهانی شاهد نصب شدن سیم های فلزی به عنوان حفاظ روی این پل بوده اند.
شهرام امیری روز سه شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: پس از یك و نیم سال كار كارشناسی و تحقیق و نظر خواهی از كارشناسان و مسئولان حوزه میراث فرهنگی استان اصفهان و كشور، نصب حفاظ های كابلی برای حفاظت از رواق های سی و سه پل اصفهان تایید و اجرا شد.
وی با تاكید بر اینكه انتخاب سیم های كابلی بین پیشنهادهای مطرح شده، بهترین راه حل ممكن بود، اظهار كرد: ایده های مختلفی برای ایجاد حفاظ روی این پل مطرح شد كه حفاظ كابلی با توجه به شرایط پل از جمله تردد زیاد و افزایش یافتن آسیب های وارده به رواق ها (راهروها) و دهانه های پل، به عنوان بهترین راه حل انتخاب شد.
رواق به معنای فضاهای سرپوشیدهٔ ستون دار یا راهرو و مدخل سقف دار است.
امیری با اشاره به اینكه سی و سه پل یكی از 2 پل تاریخی دو طبقه اصفهان است، گفت: این پل یكی از اصلی ترین محورهای تردد پیاده رو در مركز كلانشهر اصفهان و پل رابط بین نیمه شمالی و جنوبی این شهر محسوب می شود و روزانه هزاران نفر از روی آن تردد می كنند.
وی ادامه داد: همین موضوع باعث شده تا این پل از خطر آسیب هایی مانند آتش زدن، دیوارنویسی ، آلودگی انسانی و حتی پرت شدن افراد در امان نباشد.
وی با بیان اینكه رواق های سرپوشیده و دهانه های پل نیز از گزند این آسیب ها در امان نبود، تصریح كرد: این پل دارای 200 دهانه بیرونی است كه از داخل عرشه پل از طریق بیش از 30 دهانه امكان راهیابی به رواق های پل وجود دارد.
مدیر روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی اصفهان گفت: در طرح حفاظت و صیانت از رواق ها و دهانه های سی و سه پل، مقرر شد كه حفاظ ها به گونه ای نصب شود كه به سیما و منظر پل آسیب چندانی وارد نشود و از طرفی محدودیت هایی برای تردد و ورود به داخل رواق ها ایجاد شود.
وی اضافه كرد: همچنین مقرر شد این سیم ها روی پایه هایی (میله ) كه داخل كف بتونی پل فرو رفته اند، نصب شده و با دیوارهای آجری پل چند سانتی متر فاصله داشته باشد.
امیری با تاكید بر اینكه در این طرح به هیچ عنوان میخ یا اتصالاتی به داخل بدنه اصلی پل وارد نمی شود، ادامه داد: لایه بتونی روی سی و سه پل نیز در سال 1349 ایجاد شده و از نظر میراثی، اشكالی به دلیل وارد شدن اتصالات به آن وجود ندارد.
وی با بیان اینكه ارتفاع این حفاظ ها حدود یك و نیم متر است، تصریح كرد: در واقع این حفاظ ها، نقش هشدار دهنده دارند و با نصب آنها در سه طرف ورودی هر دهانه، دیگر امكان تردد پیاده رو در داخل رواق های سی و سه پل وجود ندارد.
وی با تاكید بر اینكه این حفاظ ها به معنی حصار بنا نیست، گفت: با توجه به اینكه این حفاظ ها به عنوان سازه های الحاقی بر روی یك بنای تاریخی محسوب می شود، نیاز است كه نوع نصب و اجرای طرح متفاوت باشد تا الحاقی بودن آن مشخص شود.
امیری با اشاره به نرده چوبی كه در طبقه فوقانی پل خواجو وجود دارد، خاطرنشان كرد: این نرده در دهه 40 روی این پل نصب شده اما به دلیل اینكه الحاقی بودن آن، مشخص و بارز نیست عده ای تصور می كنند كه این نرده نیز متعلق به 400 سال گذشته است.
امیری تاكید كرد: در واقع بهترین راه حل برای حفاظت از سی و سه پل، ایجاد محدودیت برای پیاده روی روی آن است كه چنین امری با توجه به تبعات اجتماعی آن در زمان حاضر امكان پذیر نیست.
وی در پاسخ به اینكه آیا امكان استفاده از فناوری هایی مانند نور لیزر برای ایجاد حفاظ های هشدار دهنده روی پل وجود داشت، گفت: با توجه به حجم سنگین تردد پیاده رو از روی پل استفاده از چنین روش هایی جواب نمی داد.
امیری خاطرنشان كرد: با توجه به اینكه حجم تردد در طبقه فوقانی پل خواجو زیاد نیست، در زمان حاضر طرحی برای ایجاد حفاظ روی این پل نداریم.
سی وسه پل یا پل ' الله وردی خان ' شاهكاری از آثار دوران صفوی و یكی از قدیمی و طولانی ترین پل های تاریخی زاینده رود است كه 400 سال قبل بر بستر زاینده رود بنا شد.
این پل 295 متر درازا و 14 متر پهنا دارد و درازترین پل زاینده رود است كه در سال 1310 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت.
طرح ایجاد حفاظ بر روی سی و سه پل در دو سال گذشته با توجه به سقوط چند نفر از بالای پل قوت گرفت اما چگونگی نصب این حفاظ مورد بحث بود.
ت/ / 3011 / 6022
اصفهان- ایرنا- مدیر روابط عمومی اداره كل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان گفت: حفاظ های كابلی با هدف صیانت از دهانه ها و رواق های سی و سه پل و هشدار برای نزدیك نشدن به لبه های پل، در این بنای تاریخی نصب شد.