۱۲ شهریور ۱۳۹۷، ۷:۲۰
کد خبر: 83020774
T T
۰ نفر

مالزی از استعمار تا ببر آسیا

۱۲ شهریور ۱۳۹۷، ۷:۲۰
کد خبر: 83020774
مالزی از استعمار تا ببر آسیا

كوالالامپور - ایرنا - مالزی همزمان با آخرین روز از ماه آگوست سالروز استقلال را كه روز ملی این كشور محسوب می شود، جشن گرفت. این كشور61 ساله جنوب شرق آسیا در فراز و نشیب های تاریخی كوتاه، از یك جامعه سنتی به سوی صنعتی شدن با سرعت زیاد سوق داده شده است.

به گزارش ایرنا،61 سال پیش در روز 31 آگوست 1957 تونكو عبدالرحمان در میدان مركادا كوالالامپور، استقلال این مستعمره پیشین را از استعمار پیرانگلستان را اعلام كرد.
مالزی دراین سالها هفت دوره نخست وزیری و شش نخست وزیر را به خود دیده است.
تونكو عبدالرحمان،عبدالرزاق حسین، حسین اون، ماهاتیر محمد،عبدالله احمد بداوی، نجیب رزاق نخست وزیران مالزی در شش دهه گذشته بوده اند.
ماهاتیر محمد البته پیشتر از سال 1981 تا سال 2003 به عنوان چهارمین نخست‌وزیر مالزی فعالیت كرد كه طولانی‌ترین دورهٔ تصدی این مقام در مالزی محسوب می شود. فعالیت سیاسی وی از بیش از 70 سال پیش زمانی كه او در سال 1946 به سازمان ملی متحد مالایی‌ها پیوست، شروع شد اما در دوسال گذشته حضور پرقدرت دیگری را برای بازگشت به عرصه سیاسی این كشور شروع كرد. وی در سال 2016 پس از خروج از حزب آمنو حزب جدید خود را با نام حزب بومی متحد مالزی تأسیس كرد.
ماهاتیر درسال های 1981 تا 2003 میلادی به عنوان چهارمین نخست‌وزیر مالزی فعالیت كرد و در این مدت توانست با دیدگاهی منسجم و مبتنی بر آزادی‌های اقتصادی پایه های پیشرفت و مالزی نوین را استوار سازد و به چهره ای ملی و ماندگار در تاریخ مالزی و در عرصه های بین المللی تبدیل شود. وی سرانجام بار دیگر در سال 2018 به عنوان نخست‌وزیر هفتم مالزی به عرصه قدرت سیاسی این كشور بازگشت.
این كه چگونه یك مستعمره انگلیس در مدت شش دهه از شرایطی كاملا وابسته به استقلال و پس از آن به پیشرفت اقتصادی دست می یابد كه اقتصاددانان آن را در زمره ببرهای آسیا قرار داده اند در تاریخ همین كشور و اقدامات سیاسی و اقتصادی دولتمردان آن نهفته است.
ماهاتیر پس از بازنشستگی و كناره گیری از قدرت درسال 2003 ( پس از 22 سال نخست وزیری) دوباره در پی چهاردهمین انتخابات سراسری مردم مالزی به عنوان نخست وزیر هفتم بازهم به پوتراجایا پایتخت ستادی این كشور بازگشت تا راه نیمه تمام خود را برای توسعه این كشور دوباره از سر گیرد.
نخست وزیر 93 ساله مالزی كه تاریخ این كشور را در خود ثبت و ضبط كرده ، روایتش از علل پیشرفت و توسعه این كشور را در پیامی كه برای مردمش فرستاد ، بازخوانی كرد تا مردم این كشور بار دیگر راه رفته این كشور برای توسعه را محفوظ نگه دارند.
برخی محورهای اظهارات ماهاتیر در این پیام كه درواقع بازخوانی تاریخ 61 سال گذشته این كشور از دوران استعمار تا استقلال و پیشرفت اقتصادی است مرور كلی بر علل پیشرفت در این كشور جنوب شرق آسیا را فراهم می سازد:
1. مالزی برای تبدیل شدن به یك كشور مستقل از استعمار انگلستان وقایع بسیاری را پشت سر گذاشت تا بتواند مسیر خودش را طراحی كند.
به عنوان یك كشور جدید و مستقل چالش های زیادی برای مالزی وجود داشت زیرا باید همه چیز را از ابتدا شروع می كرد. تقریبا تمام زمینه ها، تجربه ها و تخصص هامتعلق به مدیران دوران استعمار و روشنفكران بود و در میان ما تعداد كمی از افراد توانستند این مسئولیت ها را به طور كامل بر عهده بگیرند.
حتی برای اجرای برخی از بخش هایی از سیستم های اداری و حقوقی مشكلات زیادی وجود داشت كه پشت سر گذاشته شد، چرا كه این طرح ها به تناسب نیاز استعمارگران طراحی شده بود. مردم مالزی متوجه شدند كه پذیرش طرح های دوران استعماری برای آنهاغیرقابل قبول است.
اما ما بهتر از برخی كشورهای دیگر بودیم كه مجبور به تحمل شرایط بسیار بدتر شده بودند، زیرا استعمارگران آنها را در شرایط آشفته، بدون مدیران آموزش دیده و قوانین مناسب برای اجرای رها كردند.
كشور ما به خاطر تدبیر رهبری ملی در آن زمان خوش شانس بود زیرا استقلال را از طریق مذاكرات و نه شورش و خونریزی به دست آورد. بنابراین استعمارگران سابق توانستند از نظر امنیت، مدیریت و برنامه های كشور به مالزی كمك كردند.
كمك استعمارگران صرفا به دلیل احساس مسئولیت نبود.این به دلیل نیاز به ثبات و صلح بود تا اطمینان حاصل شود كه سرمایه گذاری آنها در كشتزارها و معادن مالزی بی خطر است.
مالزی از لحاظ منابع طبیعی غنی بود كه این ثروت به پیشرفت استعمارگران كمك زیادی كرد.
2. در این زمینه، استقلال فقط زمانی معنی دار و مستدام خواهد بود كه ما بتوانیم نئواستعمارگرایی یا استعمار اقتصادی را از بین ببریم. با تلاش های مداوم ما، ما توانستیم كشور خود را برای به ثمر رساندن ثروتمان توسعه دهیم. اما دراین مسیرمتهم به ناسیونالیسم شدیم.
با این وجود، ما پس از استقلال هنوز مایل به پذیرش سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI)، از جمله كشوراستعمارگر خود بودیم. اما آنها دیگر مجاز به دخالت در سیاست و اداره كشور نبودند. ما استقلال خود را حفظ كردیم.
3. مصالحه جویی: درمسیر تاریخ فدراسیون مالایی تبدیل به مالزی و از طریق مصالحه شد و هیچكس نمی تواند بر این تمایل مالزی چشم پوشی كند.
اگرچه مالزی دارای گروهها و قوم های نژادی مختلف است اما همواره با صلح و آرامش و با ثبات بوده است.
4- رشد اقتصادی: مالزی در خلال این سال ها بسرعت رشد كرد و به ببر آسیا تبدیل شد و قرار بود دربرنامه چشم انداز تا سال 2020 به یك كشورتوسعه یافته تبدیل شود.
5- چالش های توسعه : دراین مسیر( توسعه اقتصادی) متأسفانه تغییر در دولت باعث تغییر سیاست و رویكرد شد. سیستم های قانونی دموكراسی و حكومت با استفاده از ابزارهای دیگر كنار گذاشته شدند. به عنوان یك نتیجه، چشم انداز 2020 یك رویا خالی شد.
این عارضه هایی بود كه مردم از آن رنج می برند، و همین باعث شد تا انها در انتخابات چهاردهم اقدام به تغییر دولت كنند.
بله، مردم با توجه به موضع قوی خود به موفقیت دست یافتند. اما این مزایا فقط به دلیل پیروزی به دست نیامده و همچنین اقدام علیه مجرمان بلافاصله انجام نمی شود.
6- مقابله با فساد اداری- اقتصادی و سوء استفاده از قدرت: همانطور كه ما راه های دولت قبلی را نادیده گرفتیم، نمی توانیم روش هایی را كه ما از آن متنفر بوده ایم را اجرا كنیم. وقت آن رسیده است تا قانون دراین كشور حكومت كند. اما،باوركنید، مجرمان در نهایت با توجه به جرایمی كه مرتكب شده اند مجازات خواهند شد.
مردم و دولت اكنون باید با یكدیگر همكاری كرده و كشور را احیا كنند. وظایف ما بسیار سنگین است اما هیچ چیز نمی تواند مانع از همكاری میان مردم و دولت شود.
مالزی در شرایط كنونی از بیش از 250 میلیارد دلار بدهی خارجی رنج می برد.
ماهاتیر محمد دو الویت اصلی و دائمی این دولتش را در سه ماهه گذشته مقابله مستمر با فساد اداری- اقتصادی و كاهش بدهی های خارجی این كشور اعلام كرده است .
7- همیت ملی و همكاری دولت و ملت رمز پیشرفت: ما شاهد آن بودیم كه چگونه كشورها در اثر جنگ شكست خورده و نابود شده اند اما دوباره در زمان كوتاهی به دلیل روحیه ملی و و تلاش های گسترده دولت و مردم بازهم پیشرفت كرده اند.
ما هم قادر به پیشرفت دوباره هستیم . ما همچنان می توانیم كشورمان را احیا كنیم.
دولت می تواند به خوبی مدیریت،با نظارت صحیح و اجرای نظم و قانون حرص و طمع را كنترل كند تا بدهی های خارجی كاهش یابد.
8- مردم باید ایفای نقش كنند: مردم برای اینكه كشور خود را حفظ كنند باید همیشه ایفای نقش كنند. مردم می توانند با انتخاب خود مسیرهای اشتباه را اصلاح كنند و با كار و تلاش همسوبا تلاش خستگی ناپذیر دولت چشم انداز پیشرفت را عملی كنند.
9- اشتغال بیشتر، فرصت های شغلی افزون تر: دولت كنونی درصد ایجاد اشتغال بیشتر و فراهم كردن فرصت های شغلی برای تمام افراد كشور حتی در نقاط دورافتاده است.
10- تقویت آموزش، پرورش، ارائه بورس های تحصیلی و مهارت افزایی كارگران هدف این دولت است.
11- افزایش بهره وری: برای اطمینان از اینكه افزایش حقوق و دستمزد باعث افزایش قدرت خرید می شود، بهره وری باید از طریق مدیریت كارآمدتر، افزایش بهره وری كاركنان، استفاده از ماشین آلات، فناوری،اتوماسیون و سرمایه گذاری بیشتر توسط كارفرمایان افزایش یابد. دولت برای كسانی كه بهره وری را با كمترین هزینه تولید می كنند، انگیزه و پاداش می دهد. افزایش قیمت محصولات صنعتی باید كنترل شود.
12- به فقرا و معلولان كمك می شود: وظیفه دولت است كه همیشه به افرادی كه واقعا فقیر و یا معلول هستند كمك كند و این برنامه تقویت خواهد شد. توانمندی این افراد از اهداف دولت جدید است.
13- اجرای عدالت صرف نظر از جنسیت، نژاد و مذهب: تلاش دولت جدید براین است تا عدالت را در امور مردم مالزی كه از نژادها و اقوام مختلف هستند رعایت كند زیرا ضامن تداوم صلح و آرامش در كشور است.
14- صلح و پیشرفت: آرزو و آرمان برای مردم مالزی، صلح ، پیشرفت و عدالت است زیرا این سه اصل مالزی را دوست داشتنی می سازد.
گزارش: مریم شفیعی
آساق**1599