او كه به تازگی موفق شد در جشنواره تولیدات صدا و سیما عنوان بهترین خواننده آكاپلا را نصیب خود كند، در واپسین شب كنسرتش در شیراز(16 شهریور)، طی گفت و گویی صمیمی با ایرنا از خودش و دغدغه‌هایش سخن گفت.
آكاپلا شكلی از موسیقی آوازی یك یا چندنفره است كه اجرای آن بدون همراهی ساز است.
فقیهی از معدود خوانندگانی است كه در شیراز زندگی و كار می‌كند و با آنكه بارها در برنامه‌های مختلف تلویزیونی فعالیت كرده است و كمتر كسی است كه چهره او را نشناسد یا صدایش را نشنیده باشد، هنوز آلبومش را منتشر نكرده است.
او خواننده‌ای است كه بر خلاف بسیاری از خواننده‌های مطرح امروز به سبك‌هایی خاص از جمله اپرا، موسیقی كلاسیك و آكاپلا علاقه مند است و سودای خوانندگی در سالن‌های بزرگ اپرا را در سر می‌پروراند.
فقیهی گفت: ترانه لونا به معنای ماه، با صدای الكساندر سافینا باعث شد ذهن من بیشتر جهانی بیندیشد تا اینكه در محدوده ملی باشد و امیدوارم در ده سال آینده در سالن‌های بزرگ اپرا خوانندگی كنم.
این هنرمند ادامه داد: اوضاع جامعه موسیقی با موجی از خواننده‌ها و آهنگ‌هایی پر شده است كه تنها به جنبه اقتصادی بازار موسیقی می‌اندیشیند؛ در چنین شرایطی وضعیت باید كمی تغییر كند تا آثار حرفه‌ای تر و قوی تر شنیده شود.
فقیهی نخستین جرقه‌های شناخته شدنش را مربوط به سال 93 می‌داند كه ترانه شیراز 1 با شعری از بیژن سمندر، شاعر شیرازی، با سبك آكاپلا اجرا شد و ایده اولیه این اجرا آن بود كه اول برای شیراز و بعد هر سال یك قطعه برای دیگر مناطق با این سبك بسازد.
البته فقیهی در این سال‌ها تنها به بازخوانی قطعه ماه پیشانو اثر محلی خراسان، بسنده كرده است كه این ترانه محلی نیز بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
او ادامه می‌دهد: در سال دوم، قطعه شیراز 2 كه برگرفته از واسونك معروف شیرازی است، برای تیتراژ تله فیلم ایمان افشاریان، كارگردان شیرازی ساخته شد كه بسیار مورد توجه قرار گرفت و بعد از این مشتاق شدم بیشتر به موسیقی فولكلور شیرازی بها دهم و بعد از آن اثری برای 'حافظ' خواندم كه مقام گرفت.
این خواننده موسیقی كلاسیك و پاپ در ادامه از آكاپلا می‌گوید و می‌افزاید: این سبك برای من خاص است و از سال 1379 در گروه‌های مختلف كر می‌خواندم و در جشنواره فجر مقام اول و دوم و سوم را به خاطر آن به دست آوردم، در اسپانیا، روسیه، لاتویا و آلمان با گروه كر آكاپلا مدال و مقام كسب كرده‌ام اما ترجیحم این نیست كه در موسیقی فقط به این سبك بپردازم.
فقیهی معتقد است: توانمندی هنرمندان شیرازی بسیار است و می‌توانند بیش از این‌هاموفق باشند. او مشكل اساسی را كاهلی در مراحل تولید اثر می‌داند و می‌گوید: اگر تولید یك اثر هنری چند بخش مختلف داشته باشد، بزرگترین بخش را كه تبلیغات و پخش درست است، در نظر نمی‌گیرند و به همین دلیل باآنكه در شیراز خوانندگان و نوازندگان بسیاری داریم، آنطور كه باید در سطح كشور مطرح نیستند.
** خوب و بد برند شیراز بودن
او در ادامه بیان می‌كند: یكی از اتفاقاتی كه هم می‌توانم بگویم خوب است و هم بد، این است كه باعنوان برند شیراز شناخته شده‌ام و بسیاری، بعضی وقت‌ها می‌گویند مدتی كار شیرازی نخوان و برخی نیز چشم به راه یك اثر دیگر از موسیقی شیراز هستند و مردم ایران مرا با ترانه شیراز می‌شناسند؛ به همین دلیل می‌خواهم كمی از كار‌های شیرازی دوری كنم تا تنها، به عنوان خواننده محلی شیرازی شناخته نشوم.
فقیهی ترانه محلی 'دختر شیرازی' را دیگر اثری معرفی كرد كه اجرا كرده و هنوز موفق به اخذ مجوز نشده است؛ همچنین یك اثر شیرازی جدی در دست دارد كه داستانی غمگین را روایت می‌كند.
این خواننده شیرازی روش كار خود را این گونه تشریح می‌كند: چندان وارد موضوع محلی بودن قطعه نمی‌شوم و به مسائلی همچون این موضوع كه از كجا شروع شده و به كجا رسیده را بررسی نمی‌كنم درعوض ترجیح می‌دهم ترانه را به زبان امروز بازسازی كنم.
او درباره حضور فعالش در فضای مجازی می‌گوید: امروز، دنیای مجازی دنیای واقعی ماست و همه خبرهایمان را از این دنیا دریافت می‌كنیم، بعضی اوقات برای یك پست بیش از یك ساعت زمان صرف می‌كنم اما اگر امروز هنرمندان در دنیای مجازی فعال نباشند در نظر مردم كم كار به نظر می‌رسند.
فقیهی وضعیت معیشتی هنرمندان شیراز را از این نظر كه بسیار درگیر تدریس شده‌اند، نامطلوب می‌داند و بیان می‌كند: هنرمندان شیراز چاره‌ای جز تدریس ندارند؛ زیرا شیراز مانند تهران فضای بازی برای اجرا و فعالیت ندارد و متاسفانه مردم شیراز از هنرمندان شهرشان كمتر حمایت می‌كنند.
او می‌افزاید: موافق تدریس كردن هنرمندانی نیستم كه توانایی حضور بر روی صحنه را دارند و حقشان این است كه كنسرت بگذارند و دیده شوند؛ زیرا تدریس برای چنین فردی حكم درجا زدن دارد.
البته فقیهی در این سال‌ها به تدریس موسیقی نیز مشغول بوده است و این روز‌ها نیز در تدارك گشایش آموزشگاه تخصصی صداسازی و آواز است كه در آن ساز‌هایی را آموزش می‌دهد كه در شیراز بسیار نادر است، ساز‌هایی همچون درامز، گیتاربیس، كیبورد و ساز‌های بادی برنجی.
فقیهی در صدا و سیما و برنامه‌های تلویزیونی نیز حضور پررنگی داشته است، ازجمله آن‌ها چندین بار شركت در برنامه خندوانه با اجرای رامبد جوان بوده است.
او می‌گوید: برای نخستین بار به دعوت سجاد افشاریان، بازیگر شیرازی كه این روز‌ها در تهران زندگی می‌كند، به این برنامه دعوت شدم و در ادامه، تأكید‌های فراوان رامبد جوان بر شیرازی بودن، باعث شد در ذهن‌ها بمانم.
** شیراز نخستین مقصد خواننده‌های پایتخت
این خواننده شیرازی درباره قیمت بسیار بلیت‌های كنسرت در شیراز می‌گوید: شیراز بعد از تهران دومین شهر از نظر تعدد برگزاری كنسرت است و خواننده‌ها و گروه‌های موسیقی به اولین شهری كه پس از تهران برای اجرای كنسرت می‌اندیشند شیراز است؛ زیرا می‌دانند كه اگر به شیراز بیایند حتما فروش می‌كنند.
او به وضعیت فروش بلیت كنسرت‌ها در بازار سیاه و سایت‌های اینترنتی با قیمت‌های گزاف منتقد است، به ویژه برای خوانندگانی كه برای نخستین بار در شیراز كنسرت برگزار می‌كنند و معتقد است: فروش بلیت در این فضا با قیمت‌هایی بیش از یك میلیون تومان بسیار تأسف بار است؛ باآنكه هركس باید برای رویداد هنری و هنرمند احترام قائل شود، اما به صرف اینكه خواننده‌ای با یك یا دو قطعه مشهور شود و قابلیت‌های فعالیت حرفه‌ای نداشته باشد، چندان پذیرفتنی نیست.
فقیهی ادامه می‌دهد: البته مخاطبان این میزان هزینه را تنها برای خوانندگان پایتخت پرداخت می‌كنند و نیمی از این قیمت را برای همشهریان خود گزاف می‌دانند.
** هدیه سی سالگی
این خواننده پاپ و كلاسیك از سال 1391 تاكنون به مناسبت‌های گوناگون بر روی صحنه به اجرا پرداخته است اما این كنسرت را كه تاكنون برای دومین شب متوالی نیز تمدید شده است متفاوت ترین آن‌ها می‌داند.
فقیهی درباره چرایی این موضوع اظهار می‌دارد: این كنسرت متفاوت ترین اجرایی است كه تاكنون برگزار كرده‌ام زیرا هدیه ای به خودم به مناسبت سی‌سالگی است، كنسرتی كه خودم از آن لذت ببرم و قطعات پراكنده مورد علاقه را بر روی صحنه اجرا كنم.
این خواننده كه در بسیاری از اجراها بارها بدون میكروفون برای مردم هنرنمایی كرده است، درباره وضعیت نامطلوبی كه چندی پیش درباره لب زنی یكی از خواننده‌های معروف در كنسرت شیراز رخ داد، بیان داشت: پلی بك یا لب زدن روشی است كه در كل دنیا رایج است مخصوصاً برای خواننده‌هایی كه حركات صحنه‌ای بسیاری دارند اما این خوانندگان با اطلاع مخاطب از پلی‌بك استفاده می‌كنند و اسم برنامه را كنسرت نمی‌گذارند، بلكه آن را پرفورمنس می‌خوانند.
فقیهی می‌افزاید: این موضوع در ایران بسیار بد جا افتاده و از آنجا كه یك تهیه كننده شیره یك خواننده را می‌كشد، خواننده هایی كه توانایی زنده خواندن ندارند، از روش لب زدن استفاده می‌كنند و به این شیوه به همه مخاطبانشان توهین می‌كنند.
او معتقد است: پافشاری بر اشتباهی كه می‌شد آن را با عذرخواهی خاتمه داد، مشكل اساسی این اتفاق بود و رخ دادن این مساله باعث شد سایر خواننده‌هایی كه لب‌خوانی می‌كنند با احتیاط به شیراز بیایند یا دستكم در شیراز زنده اجرا كنند.
فقیهی علت اصلی این مشكل را عدم تاكید و نظارت دفتر موسیقی بر توانمندی خواندن اثری هنری دانست.
این خواننده آكاپلا مشكل دیگر را در نبود جشنواره‌های حرفه‌ای خوانندگی می‌داند و می‌افزاید: هیچ جشنواره موسیقی برای خوانندگان حرفه‌ای نداریم و جشنواره فجر نیز برای افرادی است كه تازه واردند.
او بیان داشت: تعداد كمی گروه موسیقی تلفیقی، راك، جاز، فیوژن و غیر پاپ داریم اما همه اینها در یك دایره محسوب می‌شود و مردم هیچگاه آن‌ها را تفكیك شده نمی‌دانند و فكر می‌كنند همه باید مانند هم باشند؛ از سوی دیگر بسیاری هنوز حتی فرق تار و سه تار را نمی دانند؛ چون ندیده‌اند و سیاست‌های صدا و سیما در این موضوع بی‌تاثیر نیست.
** تهیه كننده فرهیخته و هنردوست در شیراز نداریم
این خواننده بزرگ ترین مشكل كنونی شیراز را در عرصه موسیقی نبود تهیه كننده فرهیخته و هنردوست عنوان می‌كند و در توضیح می‌گوید: بسیاری از تهیه كننده‌های شیرازی جز دو سه مورد خاص هیچ تمایلی به سرمایه گذاری برای خواننده های شیراز ندارند و تمام هم و غمشان گرفتن مجوز برای تهرانی‌هایی‌هاست كه سودآورند.
او پیشنهاد می‌دهد: اگر قرار است مردم شیراز برای خواننده‌های تهرانی اینقدر خرج كنند دستكم از آن سود حدود 50 میلیون تومانی برای چند شب، دو میلیون را برای كمك به گروه‌های هنرمند شیرازی اختصاص دهند.
فقیهی نبود برند‌سازی در میان خوانندگان شیرازی را نیز معضلی اساسی برای موسیقی حرفه‌ای شیراز می‌داند؛ افزون بر این نبود تیزر تبلیغاتی و تبلیغات مجازی و عدم حمایت از هنرمندان از همدیگر، باعث شده وضعیت هنر موسیقی در شیراز چندان خوب نباشد.
كنسرت سی سالگی حامد فقیهی در حالی برگزار شد كه دو شب تمدید شد و در آن قطعاتی از موسیقی كلاسیك و پاپ جهان اجرا كرد.
قطعاتی همچون آرزو‌ها و نازنین مریم از محمد نوری، لونا اثر الكساندر سافینا به زبان ایتالیایی، عاشق شدن اثر الویس پریسلی، دریا در نور اثر رافائل، قطعه ماه پیشانو محلی خراسان، می مورنا اثر جاش گروبان، قطعه‌ای با شعری از هلیا حمزه، مرا ببوس اثر آندره بوچلی و قطعه بر فراز آسمان‌ها اثر شهرداد روحانی.
در این كنسرت بهشاد بحرانی تنظیم كننده گروه و نوازنده گیتار، ایلیا مشتاقی زاده نوازنده گیتاربیس و كنترباس، فرشاد یاریار نوازنده درامز، پوریا یوسفیان نوازنده پركاشن، مصطفی خسروانی نوازنده پیانو، محمد شعبانی نوازنده پركاشن، محمدرضا مغیث پور، زهره نصیری و ریحانه شاكری نیز فقیهی را همراهی كردند.
این كنسرت 13 تا 16 شهریور در سالن سبز مجموعه فرهنگی هنرشهرِ آفتاب (مجتمع خلیج فارس) اجرا شد.
7375 /1876
شیراز- ایرنا- حامد فقیهی از خواننده‌هایی است كه طی پنج سال اخیر با سبك آكاپلا و موسیقی محلی شیراز در میان مردم شناخته شده است.
