كنگره اربعين، رمز گشايي از راز سر به مهر تاريخ

بي گمان اربعين، عدد كمال است و نشانه بزرگي براي ميراث ذي قيمت از خونهاي به ناحق ريخته عاشورا، اربعين شكوه ماناي اتحاد و همدلي مسلمانان جهان است تا حضور در كنگره بزرگ اربعين و راهپيمايي آن و زيارت حرم امام حسين(ع) به راه و هدف والاي آن امام بزرگ لبيك گويند.
از آن زمان كه جابر و عطيه براي زيارت مرقد امام حسين(ع) پاي پياده راهي كربلا شدند و اربعين اين سرور شهيدان را زنده نگه داشتند تا كنون كه ميليونها عاشق و دلداده پاي پياده اين مسير را مي پيماند زمان زيادي گذشته و اربعين در طول تاريخ به رغم خفقان و ممنوعيت برخي حكام و سخت گيري بر شيعيان همچنان تداوم داشته به گونه اي كه حتي به صورت مخفيانه و پنهاني با استفاده از تاريكي شب مسلمان و عاشقان حشيني (ره) اين راه پر مشقت را با جان و دل پيمودند.
در دوران حكومت بني عباس سخت گيري هاي شديدي بصورت سازمان يافته بر اعمال و رفتار شيعيان مي شد تا اينكه حكومت آل بويه در سال 355 هـ ق بر بغداد مسلط شدند و آنها مناسبت هاي مذهبي را مورد توجه قرار داده و عيد غدير را جشن گرفته و در ماه محرم شهرها را تعطيل كرده و لباس سياه پوشيدند و در سوگ حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام عزاداري مي كردند.
با حاكميت سلجوقيان دوباره سياست سركوب ضد شيعي حاكم شد و تا روي كار آمدن مغولان امتداد پيدا كرد ولي در عين حال جريان اربعين عليرغم تمام موانع كماكان استمرار يافت.
در دوره عثماني اگرچه شيعيان در آسايش نبودند اما مخالفت شديدي با مساله عزاداري نبود چه اينكه دولت ايران هم در شرايط مختلف به نفع شيعيان ورود پيدا مي كرد و در مجموع در هجده قرارداد ارضي و مرزي كه بين دولت ايران و عثماني منعقد شده بود، مسأله آزادي و آسايش عزادارن حسيني و زائران عتبات عاليات مورد توجه قرار گرفته بود و ايرانيان نيز مثل ساير شيعيان از اماكن عتبات عاليات بويژه در اربعين استفاده معنوي فراوان مي بردند.
در دوران معاصر و حاكميت حزب بعث عراق و ضديت با اسلام و تفكر اهل بيت (ع) سياست سركوب و آدم كشي حكومت بعثي ها با گرايش تند ناسيوناليسم عربي به همراه تجاوز در سرزمين و گسترش ارضي، عراق را به سمت يك فضاي شديداً امنيتي سوق داد و شرايط را براي دوستداران اهل بيت (ع) سخت تر كرد.
دولت عراق حسب عرف و سنت بر جا مانده سلاطين عثماني در مناطق مرزي ايران نيز سياست تجاوزات ارضي را در پيش گرفتند. آغاز جنگ تحميلي براي مدت 8 سال اين ارتباط معنوي را قطع كرد و حتي در بين خود عراقي ها نيز با فشارهاي حزب بعث، مراسم اربعين بسيار كمرنگ شد.
تقريباً در طول 30 سال حكومت صدام مراسم اربعين بطور علني و فراگير در عراق برگزار نشد. جنايات صدام در منطقه آنقدر زياد بود كه حتي اربابانش هم نتوانستند آنرا تحمل كنند و او را در جنگ خليج فارس سرنگون كردند و پس از آن حركت عمومي شيعيان عليرغم حضور آمريكا و القاعده و داعش بسوي اهل بيت (ع) مجددا با يك حركت افزايشي آغاز شد و اكنون چند سالي است مفهوم اربعين و زيارت آن آرام آرام هويت جديد شيعه را در عراق و خاورميانه شكل مي دهد.
اين اجتماع بي نظير و عظيم 20 ميليوني سالهاي اخير از دنياي دوستدار امام حسين (ع) با سياست هاي نظام جمهوري اسلامي ايران كه در حقيقت تحقق آرزوي امام راحل در تشكيل بسيج 20 ميليوني است، هويتي جديد از جايگاه رفيع تفكر شيعي را رقم مي زند.
زيارت گرچه حضور در مكان مقدس و اشتياق دل و وادي محبت و عاشقي است و نمودي از احساس متعالي و زبان علاقه و ترجمان پيوند قلبي است كه آرامش و قرب الي الله را بر وجود آدمي حكم فرما مي كند اما اين حضور گسترده در اربعين حاوي پيام بزرگي است براي همه جهان.
هرچند فيض حضور در كنار اولياء خدا، زائر را از كيمياي نظر برخوردار مي سازد و زيارت الهام گرفتن از اسوه ها و تعظيم شعائر و تقدير از فداكاري ها و تجليل از پاكي هاست و رسيدن به معشوق است و آتش دل فرو مي نشاند و داغ دل از واقعه هولناك كربلا التيام مي دهد و قيام زائر است در برابر آئينه فضيلت ها تا عيار خود را در آن بسنجد و خود را در برابر ميزان قرار دهد تا كم و كاستي خود را جبران كند.
زائر، مهمان مائده معنوي اولياء الله است و زيارت تجديد پيمان و ميثاق ولايت با رهبري است، حضور پاي پياده با هزاران عاشق در پياده روي اربعين، سفر با كاروان اشك و بر محمل شوق و سوار شدن بر موج عرفان و عشق است.
زيارت اربعين جزو خصوصيات ويژه شيعيان اعلام شده و امام حسن عسكري (ع) آنرا يكي از علامات مؤمن برشمرده اند.
اين جهاد فرهنگي از سوي امامان شيعه كه از نيمه اول قرن دوم هجري توسط امام جعفر صادق (ع) احيا شده بود، عامل اصلي در ايجاد اين جريان و فرهنگسازي براي استمرار نهضت عاشورا گرديد.
از اين رو اربعين و زيارت آن جزو سنت هاي آييني شيعيان و مسلمانان شد و با حركت شمار زيادي از مسلمانان شيعه به سمت شهر كربلا، در جنوب بغداد، به منظور جمع شدن همهٔ آن‌ها در چهلمين روز پس از سالگرد كشته شدن حسين بن علي، سومين امام شيعيان در واقعهٔ عاشورا اين حركت تاريخ ساز برگزار مي شود تا احياگر اسلام باشد و ميراث ارزنده براي حفظ سنت نبوي.
**اربعين يكي از قدرتمندترين نمادهاي همبستگي ميان جهان تشيع است
در گردهمايي اربعين از جمله گروه‌هاي مسلمانان شيعه، مسلمانان سني، مسيحي، ايزدي و ديگر آيين‌ها هم در آن حضور داشته‌اند. اين رويداد بزرگترين گردهمايي سالانه مذهبي در جهان است.
چند سالي است كه حضور گسترده و ميليوني مسلمانان از سراسر جهان آنچنان عظمت و خروشي در جهان انداخته كه گويي قيامت رخ داد و كربلا محشري عظيم برپا كرده است. جوش و خروش و عشق و علاقه براي حضور در ميان اين جمع آنچنان سرگشتگي در بين همه به راه انداخته كه هر كسي با هر ميزان درآمدي كه دارد از فقير و غني ، پير و جوان، سالم و معيوب تنها با پاي دل راهي اين مقصد شده و دلش را در كف دست گرفته و تقديم آقا مي كند.
در سالهاي 2014 و 2015 شمار زائران و مسلمانان حاضر در كنگره بزرگ اربعين در عراق تا 22 ميليون نفر زائر جمعيت گزارش شده ‌است كه بي گمان امسال هم اين آمار شايد رقمي بالاتر از اين اعداد برسد زيرا همه ساله شور و اشتياق مسلمانان از راه هاي دور و نزديك بسيار قابل توجه و وصف ناشدني است.
زائران عراقي از شهرهاي خود به سمت كربلا حركت مي‌كنند. اما اكثر زائران ايراني مسير نجف تا كربلا را براي پياده‌روي انتخاب مي‌كنند. مسافت پياده‌روي ميان دو شهر حدود 80 كيلومتر است. تعداد 1452 ستون در مسير نجف به كربلا وجود دارد كه فاصله بين هر ستون 50 متر است. براي پياده‌روي كل مسير زماني در حدود 20 تا 25 ساعت لازم است. بهترين زمان براي شروع سفر 16 صفر است.
همه ساله در مسير راهپيمايي مكان‌هايي معمولاً بصورت چادرهايي بزرگ با نام موكب (هيئت عزاداري) به صورت مردمي و خودجوش برپا مي‌شود. در اين موكب‌ها خدمات و امكانات بهداشتي و رفاهي به صورت رايگان به زائران ارائه مي‌شود.
اجتماعات مذهبي عراق، موكب‌هاي بسياري جهت استراحت زائرين برپا مي‌كنند و رايگان به زائران خدمات مي‌هند. مديريت موكب‌ها به‌شكل مردمي و مستقل از دولت انجام مي‌شود.
از آنجايي كه بسياري افراد اين مسير را از شهرهايي مانند نجف (88 كيلومتر فاصله) يا بصره (683 كيلومتر فاصله برابر با دو هفته پياده‌روي) تا كربلا پياده مي‌پيمايند مشكلات آب و هوايي مانند گرماي شديد در روز و سرمايي شديد در شب پيش روي آن‌ها است.
همچنين مشكلات امنيتي به دليل حضور داعش خطرهايي مانند حمله‌هاي تروريستي را محتمل مي‌كند از اين رو مراقبت‌هاي امنيتي ويژه در عراق برقرار مي‌شود.
بسياري از اهل تسنن، به ويژه تندروهايي چون داعش، شيعيان را مرتددمي‌دانند و هم به شيعيان و هم به مكان‌هاي مذهبي‌شان حمله مي‌كنند. داعش و سني‌هاي متعصب اغلب مراسم اربعين را هدف قرار مي‌دهند. در سال 2014 ميلادي شبه نظاميان سني با حمله انتحاري و موشكي به مراسم اربعين، ده‌ها نفر را كشته‌اند.
**ثواب حضور در پياده روي اربعين
بي گمان از همان لحظه كه زائر عازم سفر مي شود و به راه مي افتد و قصد و نيتش زيارت امام حسين (ع) و زنده نگه داشتن راه و هدف والاي اين امام بزرگ است برايش حسنه و ثواب نوشته مي شود، زيرا كه امام صادق (ع) فرمودند:
'هر كس به قصد زيارت امام حسين (ع) با پاي پياده از خانه اش خارج شود، خداوند در مقابل هر گام، براي او حسنه اي مي نويسد و گناهي از او پاك مي كند.'
بديهي است كه زيارت با پاي پياده و خوف و خطر كار دل و عشق است و آن را با عقل معاد بايد سنجيد و درك كرد، نه با عقل معاش؛ زيرا كه افضل الاعمال احمزها ( با فضليت ترين اعمال، سخت ترين آنهاست).
و اين زيارت سند آشكاري است بر محبت و عشق به اهل بيت پيامبر (ص)
گرچه زيارت اربعين امام حسين (ع) را جابربن عبدالله انصاري به همراه عطيه عوفي با حركت خويش از مدينه تا كربلا آغاز كردند اما بنيانگذار پياده روي دسته جمعي در اربعين حسيني، مرحوم شيخ مرتضي انصاري متوفي سال 1281 هـ ق است و سپس در ادامه محدث نوري و ميرزا جوادآقا ملكي تبريزي و شيخ جعفر نجفي كاشف الغطاء از علماء بزرگوار.
در حال حاضر با رهنمودهاي رهبري معظم حضرت آيت الله خامنه اي سال به سال بر عظمت آن افزوده مي شود، و بحمد الله سالياني است كه اين حركت پياده در ايام شهادت حضرت امام رضا (ع) نيز از جاي جاي ايران اسلامي و حتي برادران اهل تسنن و محبين اهل بيت (ع) در مشهد الرضا (ع) انجام مي پذيرد.
باشد كه اين كنگره عظيم اربعين و حضور گسترده مسلمانان پاسداشت قيام بزرگ كربلا و اتمام غيبت موعود باشد تا جهان همه كربلايي شود و جانها همه عاشق و زاير كوي يار شوند.
مطالب تاريخ اين متن از محتواهاي آنلاين گرد اوري و آورده شده است.
7177/6034