به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، باوجود گذشت نزدیك به یك هفته از اظهارات مكرون در خصوص ضرورت تشكیل ارتش اروپا، گفت وگوها در این ارتباط همچنان داغ است و به تازگی «آنگلا مركل» صدراعظم آلمان در پارلمان اتحادیه اروپا از ایده رئیس جمهوری فرانسه حمایت كرده است.
از نگاه صدراعظم آلمان تشكیل ارتش واحد اروپایی نه تنها منافاتی با سازمان پیمان آتلانتیك شمالی (ناتو) ندارد بلكه به تقویت این پیمان نظامی نیز یاری خواهد رساند. البته بخشی از سخنان مركل مبنی بر این كه اروپا دیگر نمی تواند روی پشتیباتی دیگران حساب باز كند به طور غیرمستقیم به سیاست های آمریكا اشاره دارد.
اظهارات مركل در جریان یك نشست انتخاباتی در استان باواریای آلمان طی روزهای پایانی ماه سپتامبر، گویای دلسردی آلمان از تصمیات كاخ سفید بود. صدر اعظم آلمان در آن نشست به نقد سیاست خارجی «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریكا پرداخت و اظهار كرد كه «ایشان هنوز به دنبال برنده شدن انفرادی است و قائل به بازی برد-برد نیست، در حالی كه حل مشكلات جهان امروز تنها از طریق استفاده از ظرفیت سازمان ملل و چندجانبه گرایی ممكن است.»
از طرفی آلمان به دلیل محرومیت از داشتن یك ارتش قوی در فضای جنگ دوم جهانی، ارتش اروپایی را كه مستقل از آمریكا باشد به نفع خود و اتحادیه ارزیابی می كند. به خصوص این كه در سال های اخیر، مركل با نقش آفرینی موثر در تصمیم سازی های اتحادیه خود را به ستون اصلی آن بدل كرده تا جایی كه برخی ناظران معتقد به رهبری مركل در تصمیم سازی های اتحادیه اند.
بنابراین آلمان، ارتش واحد اروپایی را برای تقویت اتحادیه ضروری می داند و در این زمینه با مقاماتی همچون «دونالد توسك» رئیس شورای اروپا هم نظر است كه تاكید كرده بود: اظهارات رئیس جمهوری آمریكا بسیار عجیب است. این نخستین بار در طول تاریخ است كه یك دولت آمریكا خواهان یك اروپای متحد و قدرتمند نیست.
روی سخن رئیس شورای اروپا به رئیس جمهوری ایالات متحده است كه هفته گذشته به دلیل حمایت مكرون از تشكیل ارتش مشترك اروپایی در توئیتی نوشته بود كه «رئیس جمهور مكرون همین تازه گفت اروپا باید ارتش خودش را بسازد تا از خودش جلوی آمریكا، چین و روسیه حفاظت كند. خیلی توهین آمیز است، ولی شاید اروپا بهتر باشد اول سهم عادلانه اش را در ناتو كه آمریكا خیلی زیاد به آن یارانه داده، بپردازد!»
به باور كارشناسان، ترامپ باوجود پیمان گریزی و پیگیری سیاست های یكجانبه در عرصه بین المللی اما به شدت حامی ناتو و منتقد تشكیل ارتش اروپایی در كنار سازمان پیمان آتلانتیك شمالی است. او به رغم فشار بر اعضای ناتو برای پرداخت سهم خود كه سالانه 2 درصد از تولید ناخالص داخلی آنها را در بر می گیرد، با اقدامات واگرایانه رهبران بروكسل با ایالات متحده در زمینه نظامی مخالفت می كند.
با این كه دو سال از عمر دولت ترامپ و آغاز اختلاف اروپا و آمریكا می گذرد اما یك موضوع بیش از دیگر موضوعات رهبران اتحادیه را به فكر تشكیل ارتش مشترك فرو برده و آن تصمیم یكجانبه ترامپ مبنی بر خروج از پیمان «منع موشك های هسته ای میان برد» بود؛ پیمانی كه حدود سه دهه پیش بین مسكو و واشنگتن منعقد شده بود. اتحادیه اروپا، خروج ترامپ از پیمان مذكور را به منزله آغاز جنگ سرد ارزیابی می كند كه امنیت این قاره را به خطر خواهد انداخت.
بنابراین، اتحادیه اروپا از ایده ارتش واحد هم برای تهدید ترامپ و هم برای آزمون استقلال بروكسل در برابر تصمیمات كاخ سفید سود می جوید و پیشتر (اكتبر 2016) نیز سران چند كشور مهم اتحادیه شامل آلمان، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا در نامه ای به «فدریكا موگرینی» مسوول سیاست خارجی اتحادیه، وجود یك سیاست دفاعی منسجم و قوی اروپایی را ضروری دانستند.
اما ایده ارتش واحد اروپایی در بین اعضای اتحادیه 28 عضوی، مخالفانی نیز دارد كه كشورهایی چون هلند، دانمارك و پرتغال از آن جمله به شمار می روند. اخیرا «مارك روته» نخست وزیر هلند با ایده تشكیل ارتش اروپایی كه از سوی مكرون مطرح و از سوی آنگلا مركل حمایت شد، مخالفت كرده و گفته است كه هسته اصلی دفاعی اروپا همچنان سازمان پیمان آتلانتیك شمالی است و تا زمانی كه ناتو وجود دارد، اروپا نیازی به تشكیل ارتش مشترك ندارد.
علاوه بر نخست وزیر هلند، وزیر دفاع دانمارك نیز اظهار كرده است كه « كشور او تهدیدی از سوی آمریكا احساس نمی كند كه نیاز به تاسیس ارتش واحد اروپایی داشته باشد.» در مجموع ایده ارتش واحد اروپایی دو شكاف را عیان ساخت؛ شكاف بین اروپا و آمریكا و همچنین شكاف در درون اتحادیه. حال باید منتظر ماند و دید كه كفه ترازو به نفع كدام طرف سنگینی خواهد كرد.
پژوهش**9242**1552
تهران- ایرنا- ایده ارتش مشترك اروپا كه از سوی «امانوئل مكرون» به منظور مقابله با سیاست های كاخ سفید مطرح شد، اینك به موضوع مهمی برای جبهه بندی در درون اتحادیه تبدیل شده است به طوری كه برخی اعضای اتحادیه در كنار فرانسه و شماری نیز در مقابل پاریس صف آرایی كرده اند.
