روزی كه آفتاب فقط برای به ثمر رسیدن هزارمین گل«پله»طلوع كرد

به گزارش روز دوشنبه ایرنا، فیفا در گزارش خود آورده است: «احساس كردم تمام جهان یك طرف هستند و من طرف دیگر.»
این جمله احساس یك دروازه بان آرژانتینی از لحظه قرار گرفتن روی خط دروازه و آماده شدن برای مهار ضربه پنالتی در ساعت 11 و 11 دقیقه بعد از ظهر روز 19 نوامبر 1969در قلمرو برزیل است؛ با این وجود، او وظیفه حفاظت از دروازه آلبی سلسته را مقابل سلسائو یا تیمی از مرز جنوبی حاضر در جام لیبرتادورس، برعهده نداشته است.
«ادگاردو آندرادا» اسطوره بخش اعظمی از جمعیت 65 هزار نفری ورزشگاه ماراكانا محسوب می شود، كسی كه همه او را تحسین می كنند؛ تیم «واسكو دوگاما» كه آندرادا در آن بازی می كرد در خانه با تساوی یك بر یك مقابل سانتوس برزیل متوقف شده بود و تنها 12 دقیقه از دیدار تعیین كننده رقابت های روبرتائو (كه بعدها به مسابقات قهرمانی سری آ برزیل تغییر نام داد) باقی مانده بود.
آندرادا به یاد می آورد: سر رو صدای ورزشگاه كر كننده بود، حتی احساس می كردم هواداران خودی هم علیه من هستند.
گیج و هاج و واج؟ چرا كه نه، یك مرد افسانه ای در حال سبك و سنگین كردن ضربه ای تعیین كننده بود.
«پله» اسطوره فوتبال برزیل 999 گُله بود و نتیجه بازی در مقایسه با غوغای هواداران، به چشم نمی آمد. در واقع تنها چیزی كه در آن بازی هیچ اهمیتی نداشت، نتیجه بازی بود؛ آنها آمده بودند تا شاهد عینی بازیكنی باشند كه قرار بود در 29 سالگی به نخستین هزار گُله تاریخ فوتبال تبدیل شود و پله برای تبدیل كردن این پنالتی به گل، قصد داشت از سرعتش كه با سن و سال وی در تضاد كامل می نمود، استفاده كند؛ پنالتی كه سرنوشتش كمی دستكاری شد.
پله آن لحظه را این گونه به خاطر می آورد: اكثر هواداران در ماراكانا دوست داشتند این گل را ببینند اما بازیكنان واسكو دوگاما تمام تلاششان را برای جلوگیری از آن انجام داده بودند؛ در طول بازی مرا اذیت كردند و در گوشم می خواندند كه این اتفاق امروز نخواهد افتاد، اما سرنوشت مسیر دیگری پیش گرفته بود، باید اتفاقی رخ می داد تا فرصتی به دست می آوردم و آن اتفاق افتاد.
پله عقب نشینی كرد، این پا و آن پا كرد و قصد داشت توپ را با پای راست به گوشه پایین سمت چپ بغلتاند؛ آندرادا به سمت توپ پرید و به رغم تشخیص درست مسیر، موفق به نگه داشتن آن در دستانش نشد.
پله ادامه داد: برای اولین بار در دوران فوتبالم، واقعا مضطرب شده بودم، آندرادا در فرم فوق العاده ای بود، تا بحال چنین فشاری را تجربه نكرده بودم، می لرزیدم اما این مسئولیت به عهده من واگذار شده بود و ...گل؛ باوركردنی نبود ورزشگاه منفجر شد.
پله به سمت دروزاه دوید تا توپ را بردارد و همزمان خبرنگاران بی شمار برای جاودان كردن واكنش او به زمین بازی هجوم بردند.
اسطوره سلسائو در حالی كه با یادآوری این خاطره احساساتی شده بود، افزود: مردم، به خاطر خدا، حالا كه همه این لحظه را می بینند، به بچه ها كمك كنید، به بینوایان دست یاری دهید و این تنها آرزوی من در این لحظه خاص است.
برخی از تماشاگران به سمت پله رفتند و پیراهن تیم واسكو را كه پشت آن عدد 1000 نوشته شده بود، به او هدیه دادند؛ سلطان پیراهن را پوشید و با همراهی خیل جمعیت در حالی كه با چشمانی خیس از اشك شوق توپ را بی وقفه می بوسید، دور افتخار زد.
آندرادا دروازه بانی كه در یك قدمی مهار ضربه پنالتی پله و ناكام گذاشتن او از به ثمر رساندن هزارمین گلش بود، در حالی كه چهره ای مغموم به خود گرفته بود، در مورد این صحنه می گوید: آشفته بودم، از اعماق قلبم دوست داشتم آن پنالتی را بگیرم، به هیچ وجه نمی خواستم آن دروازه بانی باشم كه پله هزارمین گلش را وارد دروازه اش می كند.
این صحنه و اتفاقات آن قدر بزرگ بود كه دست كم 25 دقیقه به طول انجامید؛ پس از اتمام قضایا، سانتوس بازی را با نتیجه 2 بر یك به سود خود به پایان رسانده بود اما هیچ كس اهمیتی نمی داد؛ آفتاب روز 19 نوامبر 1969 فقط و فقط به خاطر ثبت یكی از نمادین ترین گل های تاریخ فوتبال طلوع كرده بود...
ورزشی**3991**9129