السیسی جمعیت اخوان المسلمین را متهم كرد كه یكی از عوامل و زمینه های هرج و مرج، ناامنی، جنگ و ویرانی در كشورهای عربی مانند یمن، لیبی و سوریه به افكار و رفتار رهبران این جمعیت بازمی گردد ولی مصر به دلیل آگاهی مردم این كشور، از وضعیت یاد شده به سوی صلح خارج شد.
هفت سال پس از انقلاب مصر در سال 2011 میلادی اكنون اخوان المسلمین از جمله بازنده های این انقلاب به شمار می رود زیرا «محمد مرسی» و دیگر رهبران اخوان زندانی شدند، بیش از 2500 تَن از حامیان آن كشته و بیش از 16 هزار عضوش به زندان رفتند، فعالیت این جمعیت را به عنوان یك سازمان تروریستی (وحشت افكن) ممنوع كردند و همپیمانان منطقه ای اخوان یعنی قطر و تركیه گرفتار فشارهای خارجی یا مسایل داخلی شدند.
از دیدگاه برخی كارشناسان مسایل خاورمیانه، دلایل اصرار نظامیان مصری به ویژه السیسی بر تشدید سركوب اخوان المسلمین و بازنده شدن این جمعیت به شرح زیر است:
1- عملكرد نامناسب اخوان المسلمین مصر در امر حكومتداری، ناكارآمدی این جمعیت در برقراری وحدت ملی، تكیه بر ایدئولوژیك گرایی و طرد جریان های ملی و تحول خواه باعث شد كه به رغم خشونت عریان ارتش علیه اخوانی ها و صدور احكام حبس ابد و اعدام برای رهبران آن ها، جریان های انقلابی و ملی هیچ واكنشی نسبت به عملكرد دولت السیسی از خود نشان ندهند. در چنین وضعیتی، این دولت با آگاهی از افت اقبال اسلام گرایان در جامعه ی مصر، تلاش همه جانبه ای را برای حذف آن ها از معادلات سیاسی در پیش گرفت.
2- اقدام های وحشیانه داعشی ها در عراق، سوریه و لیبی و تلاش برخی از جریان های تندرو سلفی مخالف دولت مصر برای بیعت با رهبران داعش باعث شد كه ارتش مصر با تاكید بر پیوند گروه های رادیكال اسلام گرا با داعش، اقدام های خود را برای سركوب گسترده طرفداران اخوان توجیه و تشدید كند.
3- فعالیت های نظامی گروه های تكفیری در صحرای سینا و حمله های انتحاری در برخی از شهرهای مهم مصر و نیز قتل فجیع شهروندان این كشور در لیبی فرصت مناسبی برای توجیه سركوب بیشتر مخالفان السیسی به وجود آورد. اتهام همكاری اخوان المسلمین با گروه های رادیكال از جمله داعش گرچه از سوی رهبران تبعیدی اخوانی رد شد، با این وجود با ادامه خشونت ساختاری ارتش و تلاش های هدفمند برای حذف اخوان از فعالیت های مدنی و سیاسی، طبیعی است كه لایه های تندرو اخوان همكاری با داعش را پاسخی مناسب به اجرای سیاست های دولتمردان نظامی مصر بدانند.
4- السیسی انسداد سیاسی در داخل و همكاری منطقه ای با عربستان را گزینه ی مطلوبی برای ادامه ی حكومت نظامیان دانسته است. به همین دلیل در بحران یمن، با مشاركت در ائتلاف خودساخته ی سعودی تلاش كرد با ارتقای جایگاه مصر نزد كشورهای ثروتمند حوزه خلیج فارس به دنبال دریافت منابع و سرمایه گذاری خارجی برای كاستن از مشكلات اقتصادی برآید. هم چنین خصومت میان اخوانی ها و مراكز دینی وهابی های عربستان در دوره حكومت محمد مرسی برای رهبری كشورهای سنی مذهب آشكار بود. از این رو، این كشورها از بازگشت مجدد نظامیان به قدرت و سركوب اخوانی ها حمایت كردند.
*پژوهشگر و خبرنگار
«عبدالفتاح السیسی» رییس جمهوری مصر بیست و یكم مهر ماه 1397 خورشیدی در گفت وگو با روزنامه ی كویتی «الشاهد» بار دیگر ادعا كرد كه اخوان المسلمین یك جمعیت تروریستی است و تا زمانی كه او در راس هرم حاكمیت است اجازه نخواهد داد این جمعیت به قدرت سیاسی بازگردد.
