به گزارش روز سه شنبه پايگاه خبري ناسا، به گفته محققان ناسا اين فضاپيما از هليوسفر عبور كرده است. هليوسفر پهنه اي است حباب مانند كه تمام سيارات منظومه شمسي و ميدان مغناطيسي خورشيد را دربر گرفته است و تا كيلومترها پس از مدار پلوتو وسعت دارد.
فضاپيماي Voyager 2 در روز 10 اگوست سال 1977 ميلادي و دقيقا 16 روز قبل از فضاپيماي Voyager 1 به فضا پرتاب شد و قديمي ترين ماموريت در حال اجراي ناسا محسوب مي شود. اين در حالي است كه طرح اوليه اين ماموريت براي زماني بسيار كوتاه تر تدوين شده بود.
در واقع انتظار مي رفت اين فضاپيما تنها 5 سال عمر كند و قرار بود دو غول گازي منظومه شمسي يعني مشتري و زحل را از نزديك رصد كند. پس از انجام اين ماموريت محققان توانستند اين فضاپيما را از راه دور به روزرساني كرده و ماموريت ديگري براي رصد كردن اورانوس و نپتون را آغاز كنند.
شرايط فضاي ميان ستاره اي با محيطي كه Voyager2 تا كنون در آن قرار داشته، كاملا متفاوت است. در اين محيط جديد گرماي نسبي بادهاي خورشيدي جاي خود را به سرما و مواد چگال ميان ستاره اي مي دهد.
البته با وجود اين كه Voyager2 از هليوسفر خارج شده هنوز از منظومه شمسي خارج نشده است. در واقع حاشيه منظومه شمسي در موقعيتي فراتر از ابر اورت قرار دارد.
ابر اورت حباب بسيار عظيمي متشكل از ذرات يخي است كه گفته مي شود در فاصله 1000 واحد نجومي از خورشيد قرار دارد. در صورتي كه Voyager2 با سرعت فعلي خود حركت كند، حدود 300 سال ديگر به حاشيه داخلي ابر اورت مي رسد و براي عبور از اين ابر عظيم صرفنظر از احتمال برخورد با اجرام فضايي بايد 30 هزار سال ديگر به حركت خود با سرعت فعلي ادامه دهد.
علمي (6)**9259**1440
تهران – ايرنا - ناسا اعلام كرد بالاخره فضاپيماي وويجر 2 « Voyager2» در فاصله اي بيش از 18 ميليارد كيلومتري زمين، به فضاي ميان ستاره اي وارد شد.
