به گزارش ایرنا، توافق های محدودسازی راهبردی تسلیحاتی به ویژه در حوزه موشك های بالستیك میان آمریكا و اتحاد جماهیر شوروی به عنوان دو قدرت بزرگ نظامی دوران جنگ سرد همواره به عنوان وزنه توازن راهبردی عمل كرده است . در همان زمان توافق هایی نظیر پیمان موشك‌های ضد بالستیك(سالت)وپیمان منع موشك‌های هسته‌ای میان برد(IFN)طی سال های 1972و 1987میلادی انجام شد كه وضعیت نیروهای راهبردی هر دو طرف را متوازن كرد.
اما فتیله این توافق ها بار دیگر از میانه گدازه های جنگ سرد و در گرماگرم اختلافات میان كاخ سفید و كرملین زمانی روشن شد كه 'دونالد ترامپ' رییس جمهوری آمریكا روسیه را به خروج ازپیمان منع موشك‌های هسته‌ای میان بردبه دلیل انچه نقض این پیمان ازسوی مسكوانجام گرفته است ، 'ولادیمیر پوتین' رئیس جمهوری روسیه نیز گفت كه روسیه در صورت خروج واشنگتن از پیمان منع موشك های هسته ای كوتاه و میان برد، به این اقدام پاسخ خواهد داد.
چندی نگذشته بود كه 'مایك پمپئو' وزیر خارجه آمریكا گفت كه واشنگتن ظرف 60 روز تعهدات خود در پیمان منع موشك های هسته ای میان برد را تعلیق می كند.
پمپئو كه برای دیدار با اعضای ناتو به بروكسل پایتخت بلژیك سفر كرده بود، روسیه را به «فریبكاری در اجرای تعهدات مربوط به كنترل تسلیحات» متهم كرده و افزود، واشنگتن پس از 6 ماه هشدار، ظرف 60 روز خروج از این پیمان را آغاز خواهد كرد.
«سرگئی كاراكایف» فرمانده نیروی موشك های راهبردی روسیه روز دوشنبه در گفت وگو با روزنامه روسی كراسنایا زویوزدا وابسته به وزارت دفاع روسیه گفت: پیامدهای خروج آمریكا از پیمان منع موشك های هسته ای كوتاه و میان برد در طراحی ها و برنامه ریزی برای بكارگیری نیروی هسته ای راهبردی روسیه مدنظر قرار می گیرد.
مقام روس تصریح كرد: وظایف نیروی موشك های راهبردی روسیه برای تامین بازدارندگی هسته ای، در رابطه با خروج آمریكا از پیمان منع موشك های هسته ای كوتاه و میان برد تغییر نخواهد كرد.
وی افزود:امروز موشك های قاره پیمای بالستیكی نیروی موشك های راهبردی روسیه مسیركوتاهی را (برای رسیدن به هدف) دارند و به پیشرفته ترین وسایل برای عبور از سیستم های پدافند موشكی مجهز هستند كه شناسایی و رهگیری این موشك ها برای دشمن را دشوار می كند.
مقام روس تصریح كرد: توانمندی هسته ای روسیه و آمریكا از زمان امضای قرارداد استارت-یك بیش از سه برابر كاهش یافته است. همزمان با آن آمریكا بطورمستمر توانمندی پدافند موشكی خود را افزایش داد وبه این وسیله موازنه موجود بین تسلیحات تهاجمی ودفاعی را به نفع خود بر هم زد.
كاراكایف درهمین حال گفت كه مراكز پدافند موشكی آمریكا در اروپا در محدوده قابل دسترس برای تسلیحات تهاجمی روسیه قرار دارد.
پیمان منع موشك‌های هسته‌ای میان‌برد(IFN) در سال 1987در واشنگتن میان رهبران ایالات‌متحده واتحاد جماهیر شوروی برای حذف موشك‌های میان‌برد و كوتاه برد امضا شد و رونالد ریگان، رئیس‌جمهور وقت آمریكا و میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی آن را امضا كرده‌اند. این پیمان تولید و آزمایش موشك‌های كوتاه برد 500كیلومتر تا میان‌بردهایی 5500كیلومتری را منع می‌كرد.
سامانه های موشكی همواره برای بسیاری ازكشورها به عنوان طرح هایی با برد راهبردی محسوب می شود چراكه این نوع از سامانه ها به عنوان عوامل بازدارنده حملات از دور، كاركردی چندوجهی از جمله دستیابی به بازدارندگی راهبردی و بازدارندگی تاكتیكی پیدا می كنند. بنابراین با وجود چنین ابزاری، كشورها می توانند سیاست خارجی خود را در فضای عملیاتی و با برد گسترده تری تعریف كنند.
در این ارتباط، آمریكا و روسیه دو كشوری هستند كه هر دو دارای سامانه های موشكی و سامانه های دفاع موشكی هستند و تلاش هر دو برای محدودسازی یكدیگر درفضای راهبردی ادامه دار است.اما دراین میان آمریكا ویژگی متمایز دیگری نیز دارد و آن تلاش برای بهره گیری ازاین تسلیحات برای مهار كشورها در قالب های راهبردی است. طرح سپر دفاع موشكی ناتو را شاید بتوان از جمله اولین طرح هایی دانست كه آمریكا تلاش می كند تا در اروپا و به ویژه اروپای شرقی با هدف محدوسازی تحركات راهبردی روسیه مستقر كند.
در آن زمان نیز، روسیه استقرار سامانه موشكی آمریكا در قاره اروپا به ویژه در مناطق همجوار مرزهای خود را تهدید جدی برای امنیت خود می داند.
اما از دیگر سو، روس ها نیز با تغییر راهبرد هسته ای خود، دست به بازسازی توان نظامی در این حوزه زده و ظرفیت های موشك های بالستیك را افزایش دادند.
اما نقطه آغاز این بازی بزرگ نظامی زمانی كلید خورد كه رئیس جمهوری آمریكا برای نخستین بار بعد از سه دهه، برنامه ریزی برای ساخت كلاهك های هسته ای جدید را در دستوركار قرار داد و بودجه سنگینی را برای آن در نظر گرفت.
در سند بررسی وضعیت هسته ای آمریكا، دولت ترامپ برای تولید سلاح های هسته ای به ویژه بمب های اتمی كوچك برنامه ریزی كرد. ترامپ بیش از 1000میلیارد دلار را برای بهسازی و نوآوری در راهبردها و تاسیسات هسته ای آمریكا تا سال 2046 اختصاص داد.
به نظر می رسد كه هدف گذاری دولت ترامپ در خروج از این توافق ها در سه شكل عمده باشد؛ نخست اینكه دولت ترامپ همواره توافق های پیش از خود را توافق هایی ناقص و ضعیف ارزیابی می كند و ترامپ و مشاوران سیاسی وی تلاش می كنند توافق هایی تازه را انجام دهند تا خود را در مقام نقطه آغازین قدرت آمریكا معرفی كنند.
دوم اینكه، اهداف راهبردی دولت ترامپ به مانند روسای جمهور پیشین این كشور، پیگیری سیاست محدودسازی در قبال مسكو به ویژه روسیه پوتین است.اكنون پوتین،از سیاست انزواگرایی كنار كشیده و به مانند یك قدرت بزرگ در همه جای جهان از شرق اسیا تا خاورمیانه، اروپا و آمریكای لاتین حضور موثر دارد.
سوم، ترامپ به مانند دونالد ریگان رییس جمهوری پیشین آمریكا به دنبال كشاندن روسیه به یك بازی بزرگ برای مهار قدرت هستند. به ویژه اینكه اكنون تفكر ریگان در سیاست خارجی ترامپ نیز جاری و ساری است.دولت ریگان تلاش كرد تا با راه انداختن مسابقه تسلیحاتی در قبال شوروی بنیان های اقتصادی آن را دچار فروپاشی كند. اكنون نیز واشنگتن در دو مسیر تحریم و مسابقه تسلیحاتی گام برداشته است و باید دید كه ایا پوتین روسیه گام در همان راه شوروی خواهد گذاشت؟
اروپام**2040**1590
تهران - ایرنا - تهدید دولت ترامپ به خروج ازپیمان منع موشك‌های هسته‌ای میان برد در حالی به موضوع مهم و راهبردی میان آمریكا و روسیه تبدیل شده كه به نظر می رسد مسكو و واشنگتن هریك با اهداف متفاوتی دست به این اقدامات می زنند.
