بهروز ابطحي رييس پژوهشگاه ملي اقيانوس شناسي و علوم جوي روز يكشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمي ايرنا با اشاره به انبوه پسماندهاي پلاستيكي در درياها و اقيانوس ها گفت: با توجه به افزايش حجم پلاستيك در درياها و اقيانوس ها، اين حجم از پلاستيك در دنيا به كوه يخ تشبيه شده است؛ به اين معنا كه بخش كوچكي از آن در معرض ديد است اما بخش زيادي از آن و يا تبعات آن را نمي بينم كه همان تجزيه شيميايي پلاستيك ها است.
وي افزود: برآورد شده است كه اگر آلوده كردن درياها و اقيانوس ها با همين روند ادامه يابد، بعد از 30 سال وزن پلاستيك موجود در درياها بيشتر از وزن ماهيان خواهد شد يعني اگر تور در دريا بيندازيم بيشتر از آن كه ماهي صيد كنيم، پلاستيك صيد خواهيم كرد.
ابطحي تاكيد كرد: دريا مواهب بسيار زيادي دارد در كنار آن ممكن است مخاطراتي نيز داشته باشد كه بايد آنها را بشناسيم و مديريت كنيم، مديريت مخاطرات دريايي امكان پذير است و مي شود آنها را به حداقل رساند.
وي افزود: برخي مخاطرات ناگهاني هستند مانند سونامي كه طي چند دقيقه تا چند ساعت اتفاق مي افتد برخي مخاطرات نيز مانند آلودگي ها بلندمدت و خاموش هستند اما تاثيراتشان روي زندگي انسان بسيار عميق است مانند آلاينده هاي پلاستيكي در محيط دريا كه موضوعي جهاني است.
رييس پژوهشگاه ملي اقيانوس شناسي و علوم جوي با اشاره به اين كه بشر 17 تا 50 درصد پروتيين مورد نياز خود را با توجه به شرايط هر كشور از درياها تامين مي كند گفت:بقيه پروتيين مورد نياز نيز از خشكي تامين مي شود؛ در خشكي توليد پروتيين تا حدودي تحت كنترل و مديريت انسان است.
ابطحي توضيح داد: به عبارت ديگر، در خشكي اين قابليت وجود دارد كه آلودگي پلاستيكي را از غذاي دام و اطراف محيط هاي پرورش دام و طيور دور كرد، اما در محيط دريا اينطور نيست، پروتيين دريايي از محيطي به دست مي آيد كه در صورت آلوده شدن، امكان حذف آلاينده ها از آن و از اطراف آبزيان نيست و وقتي دريا آلوده شود اين آلودگي به طور مستقيم وارد بدن آبزيان و سپس به انسان منتقل مي شود.
وي اظهار داشت: آلودگي پلاستيك فاجعه اي است كه دنيا را تهديد مي كند، در برخي از مناطق دريايي جهان كه فعلا خارج از آب هاي ما هستند اين آلودگي به حدي رسيده كه انبوه متراكم آلودگي پلاستيكي در تصاوير ماهواره اي شبيه قاره هستند.
به گفته رييس پژوهشگاه ملي اقيانوس شناسي و علوم جوي، هيچ انساني مايل نيست هنگام شنا كردن در دريا، با پسماندهاي پلاستيكي تماس پيدا كند يا گوشت ماهي مصرفي اش حاوي بقاياي پلاستيكي باشد.
وي ادامه داد: پلاستيك جنگل هاي دريايي را هم تهديد و جدا از تاثيرات پنهان آلودگي، عاملي براي نازيبايي مناظر محسوب مي شود.
ابطحي گفت: گاهي اين پلاستيك ها سطح وسيعي را مي پوشانند، به عنوان مثال وقتي به جنگل هاي حرا نگاه مي كنيم مي بينم كه زباله هاي پلاستيكي زيادي به ريشه هاي هوايي اين درختان چسبيده اند، هم به اكوسيستم لطمه مي زند و هم به منظره و فرد به جاي اينكه از مناظر طبيعي و بكر منطقه لذت ببرد بيشتر پلاستيك مي بيند.
وي تاكيد كرد: البته تخريب منظره يكي از مسائل آشكار و كمترين پيامد آلودگي است و به واقع بخش زيادي از اين تاثيرات را نمي بينيم.
رييس پژوهشگاه ملي اقيانوس شناسي و علوم جوي گفت: درياها حدود 72 درصد سطح زمين را مي پوشانند بنابراين سالم نگه داشتن اقيانوس و درياها در واقع بخش بزرگي از سالم نگه داشتن كره زمين است.
ابطحي همچنين با اشاره به اهميت پژوهش و دستاوردهاي آن تصريح كرد: با توجهي كه مقامات عالي كشور در حوزه پژوهش، فناوري ، صنعت و دريانوردي دارند مي توان آينده علم دريانوردي و اقيانوس شناسي را در كشور روشن ديد.
وي ادامه داد: به طور كلي حوزه دريا با جنبه هاي مختلف زندگي شهروندان ارتباط پيدا مي كند و منحصر به يك يا دو وزارتخانه نيست.
ابطحي افزود: براي كشور ما كه متصل به سه حوزه دريايي بسيار مهم و راهبردي جهان است، اميدواريم با افزايش توجه به توسعه دريامحور و پژوهش هاي دريايي پشتيبان كافي براي توسعه اين علم داشته باشيم و بتوانيم نقشي را كه لازم است در منطقه و جهان ايفا كنيم.
رييس پژوهشگاه ملي اقيانوس شناسي و علوم جوي تاكيد كرد: در اين راستا به سهم خود در تلاشيم تا با همكاري دانشگاه هاي دريايي فعاليت ها را هدفمند كنيم، برنامه محور پيش ببريم، سطح كيفي تحقيقات را ارتقا دهيم و از كارهاي موازي و تكراري پرهيز كنيم.
علمي 9014**2017
تهران- ايرنا- درياها و اقيانوس ها حدود 72 درصد سطح زمين را پوشانده اند و بشر 17 تا50 درصد پروتئين مورد نياز خود را از اين پهنه ها آبي تامين مي كند اما اين منابع ارزشمند آبي هم مانند ساير منابع از گزند زياده خواهي انسان در امان نمانده است.
