كودكان از 7 سالگی برای مرگ عزیزان دچار شوك می شوند

مهشید رابطیان روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا درباره درك كودكان از سوگ نزدیكان، اظهار داشت: سوگ در كودكان می تواند در حالت جدایی و طلاق والدین از یكدیگر، قطع عضو، مرگ حیوان خانگی، مهاجرت و جابه جایی، غم از دست دادن دوستان و نزدیكان یا حتی گمشدن یك عروسك یا ماشین، به وقوع پیوندد.
عضو انجمن روانپزشكان ایران گفت: مهمترین موضوع سوگ یا داغدیدگی كودكان همانا مرگ عزیزان است البته تا قبل از 6 ماهگی این موضوع هنوز خیلی بروز ندارد اما در سنین بالاتر كودك مساله از دست دادن عزیزان را درك می كند.
رابطیان گفت: به تدریج وقتی كودك وارد نیمه دوم سال دوم از سن خردسالی شود مفهوم بقای شیء در ذهن او شكل می بندد. برای نمونه، مادر در این سن كودك از نظر ذهنی وجود دارد حتی اگر دیده نشود. وقتی این مرحله رشد اتفاق می افتد قطعا نبود مادر برای او قابل لمس و تشخیص است.
وی افزود: در سن 2 تا هفت سالگی كودك فكر می كند مرگ یك پدیده گذرا است. موقتی و قابل برگشت است. ممكن است فكر كند كه او مسئول آنچه هست كه رخ داده و در مورد فوت نزدیكان خود را مقصر بداند. معمولا در این سن كودك به راحتی احساسات خود را بیان می كنند.
روانپزشك كودك و نوجوان ادامه داد: در سن هفت تا 12 سالگی، كودك به تدریج مرگ را به عنوان پدیده اجتناب ناپذیر و همه گیر می پذیرد و می فهمد افراد مرده قادر به نفس كشیدن، حركت و شنیدن نیستند و كمتر احساسات خود را در مورد فردی كه فوت كرده، بیان می كند.

*راهكار كاهش استرس كودك داغدیده
رابطیان اظهارداشت: در این مواقع كه كودك دچار استرس و اضطراب های هیجانی می شود لازم است در پاسخ به سوالات مكرر آنان در مورد چگونگی اتفاق و ماهیت مرگ داستان سرایی نكنیم و با توجه به سن كودك و قدرت شناخت او، پاسخ داده شود.
وی افزود: حقیقت را باید به كودك گفت و از دروغ پردازی دوری كرد، بچه را باید با ماهیت مرگ آشنا كرد، آزادانه و راحت در مورد مرگ و فرد فوت شده حرف زد و اجازه داد سوالات خود را مطرح كند.
این روانپزشك گفت: اطرافیان باید اجازه دهند بچه داغدیده هر چقدر كه می خواهد گریه كند چرا كه برای بیان احساسات، تخلیه هیجانات و كاهش اضطراب، گریه كردن ضروری است.
وی تصریح كرد: باید اجازه داد كودك به شیوه خود برای فرد متوفی گریه كند، نقاشی بكشد، موسیقی بنوازد یا گلی به یادش بكارد، عكس یا هر چیزی از فرد متوفی را در صورتی كه خود بخواهد می تواند همراه داشته باشد.
رابطیان افزود: اگر كودك دوست دارد در مراسم دفن یا سوگواری شركت كند مانع او نشویم و در این صورت حتما یك بزرگسال مطمئن همراهش باشد تا از آسیب رسانی احتمالی كودك به خود جلوگیری شود.
این روانپزشك كودك و نوجوان اظهارداشت: مرگ یك حقیقت گریزناپذیر و موضوع داغدیدگی و سوگ در میان كودكان، بسیار پیچیده‌ای است. از این رو كودك داغدیده، نیازمند توجه و حمایت دائمی است تا نگذاریم دوباره استرس و ناراحتی فراغ دیگران به سراغ او بازگردد.
رابطیان افزود: اطرافیان كودك سوگوار باید مراقب رفتار او باشند، اطمینان دهند كه جایش امن است و در مورد ناراحتی كودك با او صحبت كنند. كودك داغدیده را بسیار درآغوش گرفته و نوازش كنند و محیط را برای او آرام و زمینه بازی و سرگرمی او را فراهم كنند.
رابطیان گفت: كودكان توانایی عشق ورزیدن و سوگواری كردن در هر سنی را دارند و از این رو بزرگسالان با جدی گرفتن این موضوع وظیفه دارند در شرایط سخت همواره یاور آنها باشند تا به تدریج با موضوع مرگ یا فقدان كنار ‌آیند و با رشد عاطفی به بزرگسالانی سالم تبدیل ‌شوند.
اجتمام * 1417* 3063