این فعال رسانه ای در یادداشت خود آورده است : انتخاب روز تولد خواجوی كرمانی به عنوان روز فرهنگی كرمان، از همان اول هم قابل پیش‌بینی بود. وقتی در مجموع به گزینه‌های دیگر نگاه می‌كنم، به این انتخاب شورای شهر ایراد جدی ندارم؛ اما این انتخاب بی‌‌دشواری هم نیست.
اول این‌كه خواجو در زمان حیاتش و به‌خصوص در دوره‌ی بالندگی فرهنگی‌اش در كرمان زندگی نمی‌كرده و ظاهرا با كرمان خیلی راحت نبوده است.
دوم این‌كه مقبره و یادبود او اینك یكی از مكان‌های گردشگری شیراز است و مشتاقان زیارت او باید به این شهر سفر بكنند. در نتیجه كرمان از مزیت خواجو به‌ویژه در بعد گردشگری و تاسیس یك نهاد فرهنگی كه محل تجمع اهالی شعر و ادب باشد، تا كنون بی‌نصیب مانده است.
سوم این‌كه از این پس، هرسال زعمای كرمان با بودجه و یا بی‌بودجه‌ی دولتی علی‌القاعده برای ادای احترام به خواجوی بزرگوار باید به شیراز یك كوچ دسته‌جمعی داشته باشند. نمی‌دانم می‌توان با ادای احترام به مجسمه‌ی خواجو در كرمان، به یك راه حل جایگزین رسید یا نه؟ در این مورد جای تامل بسیار است.
در سه دهه‌ی گذشته اگرچه با برگزاری همایش‌ها و انتشار آثار وزین خواجوی كرمانی، قدم‌های خوبی در كرمان برداشته شده است، اما این شخصیت فرهنگی، هنوز از داشتن یك مكان و جایگاه معین و نمادین بی‌نصیب است، و این با روح برگزاری یك روز فرهنگی به‌نام خواجو در كرمان منافات دارد.
از قدیم گفته‌اند حرمت امامزاده را متولی آن نگه می‌دارد؛ در كرمان به‌جز یك میدان كه فاقد روح تمركز و دسترسی به سرمایه‌ی فكری و معنوی خواجوست، جایی برای ملاقات با دنیای واقعی خواجوی كرمانی سراغ ندارم و طبعا علاقه‌مندان به این نماد فرهنگی كرمان از این بابت دست‌شان خالی است. تصور می‌كنم شورای شهر حالا كه گام اول را برداشته؛ باید گام دوم را هم بردارد. كرمان به یك فضا و یادمان ویژ‌ی خواجو، متناسب با شخصیت و جایگاه او نیاز دارد.
5054
كرمان - ایرنا - محمد لطیف كار مدیر مسئول و سردبیر نشریه فردای كرمان با انتشار یادداشتی با عنوان ' دشواری ها و الزامات روز فرهنگی كرمان 'در خصوص انتخاب روز تولد خواجوی كرمانی برای نامگذاری روز فرهنگی كرمان به مواردی اشاره داشته است .
