به گزارش ایرنا،مقامات افغانستان طی 18 سال گذشته پیوسته، پاكستان، بویژه ارتش و دستگاه اطلاعاتی آن را متهم به حمایت، تجهیز و پناه دادن به گروه طالبان كرده و خواستار فشار آمریكا بر این كشور شده اند تا دست از حمایت بردارد و از این رو برخی درافغانستان كلید صلح را در دست پاكستان می دانند.
دولت افغانستان، سیاستمداران و كارشناسان سیاسی و نظامی این كشور، جنگ جاری، كشتار و ناامنی افغانستان را كه توسط طالبان دامن زده می شود را از مسیر عملكرد دستگاه نظامی پاكستان می دانند و بر این باورند تا زمان كه پاكستان دست از حمایت طالبان برندارد و آمریكا هم با فشار بر پاكستان این كشور را مجبور به همكاری نكند، صلح در افغانستان برقرار نخواهد شد.
رئیس جمهوری افغانستان هفته گذشته در سخنرانی تلویزیونی خود خطاب به مردم افغانستان گفت كه نزدیك شدن موضع طالبان به گفت و گوی صلح میان این گروه با آمریكا و دولت افغانستان نتیجه طرح فشار فروردین ماه سال گذشته دولت او بوده است و عملكرد كابل باعث شد كه كشورهای حامی تروریست ها مجبور شوند تا طالبان را به میز گفت و گو حاضر كنند.
وی خطاب به طالبان هم گفت كه اكنون آنها دو راه بیشتر ندارند، یا به صلح و گفت و گوی رو در رو با دولت افغانستان راضی شوند و با ملت افغانستان همراه شوند یا همچنان آرزوی دشمنان افغانستان را برای تداوم جنگ و جلوگیری از توسعه و پیشرفت برآورده كنند.
خبرگزاری آریانا نیوز افغانستان دوشنبه هفته قبل به نقل از رسانه های پاكستان نوشت كه «آصف غفور» سخنگوی ارتش پاكستان برای اولین بار از مدیریت خود بر طالبان خبر داد و گفت كه آنها طالبان را به میز مذاكره حاضر كرده اند و مدعی شد كه ارتش پاكستان كار خود را بخوبی انجام داده است.
این نخستین بار است كه یك مقام ارتش پاكستان هم زمان با داشتن یك وظیفه رسمی در ارتش به صراحت از نفوذ نظامیان پاكستان بر گروه طالبان افغان سخن می گوید.
غفور افزوده است كه رابطه افغانستان و پاكستان باید مستحكم تر شود و پس از خروج نظامیان خارجی از این كشور معلوم نیست كه نیروهای افغان توان مقابله با طالبان را خواهند داشت یا خیر.
در حال حاضر هم شماری از كارشناسان افغان بر این باوراند كه كلید حل مشكلات افغانستان در دست پاكستان و بخشی از آن هم در دست آمریكا است و اگر این كشورها صادقانه عمل كنند صلح تأمین خواهد شد.
«امرالله صالح» رئیس سابق اداره امنیت ملی افغانستان و معاون اول «محمد اشرف غنی» برای انتخابات سال 1398 در صفحه اجتماعی خود در همین ارتباط نوشت ؛ «خلیل زاد» در سفر خود به كابل گفته است كه كلید صلح در كابل است.
وی افزوده است كه این ارزیابی بسیار سطحی است و اراده و آرزوی صلح در شریان های وجود هر فرد افغانستان است، اما كلید صلح نه در كابل بلكه در «راولپندی» است كه این نام اشاره به مقر ارتش پاكستان دارد.
صالح نوشته است كه كابل برای صلح نیت و اراده قوی داشته و دارد اما بارها این اراده مردم افغانستان برباد رفته است زیرا در لحظه های حساس به جای وفاق و دور اندیشی از هم پاشیده اند و قربانی دام های بزرگ دیگران شده اند.
این سخنان صالح را به شكلی «زلمی خلیل زاد» نماینده ویژه امور خارجه آمریكا برای صلح افغانستان نیز به نحوی در مصاحبه با تلویزیون «یك» افغانستان مطرح كرد و گفت كه در جانب مقابل طالبان در افغانستان اجماع وجود ندارد و هر گروهی بر طرحی خود برای حل مشكل این كشور سخن می گوید.
صالح تأكید كرده است كه افغان ها باید اكنون پشت پرده را درست تحلیل كنند و اگر بپذیرند كه كلید صلح در كابل است معنایش این خواهد بود كه افغانستان نه قربانی بلكه متهم و مظنون است.
به گفته صالح معنای این كه كلید صلح در كابل است ، یعنی این كه آغازگر توطئه ها و دسیسه ها خود افغان ها بودند نه دشمنان مردم افغانستان و معنای پذیرفتن كلید صلح در كابل معنایش این است كه اسلام آباد و دستگاه اطلاعاتی ضد افغانستان را در آن كشور تبرئه می كند و گناهان نا كرده را بر شانه های ملت مظلوم افغانستان می اندازیم.
به باور صالح اگر بپذیریم كه كلید صلح در كابل است معنایش این است كه مانع صلح نیز افغان ها هستند و از این كلید كار نمی گیریم و تا حال گذاشته ایم كه صلح پشت درهای توطئه و دسیسه های ما قفل و بسته بماند.
صالح از دولت مردان و سیاست مداران افغان خواسته است كه كلمات و اصطلاحاتی را كه در ارتباط به افغانستان استفاده می كنند را جدی بگیرند و در این لحظات حساس باید عمیق و دور اندیش باشند.
در این نوشته آمده است كه طالبان در گفت و گو با آمریكایی ها حاضرند كشتار خارجی ها و آمریكایی را از همین لحظه متوقف كنند و هر نوع ضمانت كه خارجی ها می خواهند در اختیار آنها قرار خواهند داد و تیم مذاكره كننده طالبان در جریان گفت و گو بر آن تأكید كرده اند ؛ اما همین طالبان برای یك لحظه حاضر نیستند تا زمانی كه مردم افغانستان به آنها تسلیم نشوند، كشتار آنها را متوقف كنند.
صالح رئیس اسبق اداره امنیت ملی افغانستان باور دارد كه این طرح طالبان در حقیقت پیشنهاد صلح نیست بلكه پیشنهاد تسلیم شدن و تهدید است.
صالح خطاب به افغان ها گفته است كه آن چه را با خون خود دفاع كرده اید نباید با رنگ قلم از دست بدهید.
به باور وی آنهایی كه كابل را متهم به سنگ اندازی در مسیر صلح می كنند ، آگاهانه یا نا آگاهانه روایت دشمن را قوت می بخشند و خود را متهم و گناهكار قلمداد می كنند.
«احمد سعیدی» حقوقدان و از كارشناس مسائل سیاسی افغانستان هم می گوید كه زلمی خلیل زاد گفته است، طالبان با ما تعهد داده اند كه به القاعده و داعش اجازه نخواهند داد كه از خاك افغانستان علیه منافع آمریكا استفاده كنند.
وی ادامه می دهد؛ سوال اساسی این است كه كدام گروه و كدام جریان می تواند اجازه حمله دهد و یا جلو آن را بگیرد؟ واضح است، كسانی كه در رأس قدرت باشند صلاحیت این را دارند كه اجازه بدهند یا نه، در كل یعنی آمریكایی ها قبول كرده اند كه طالبان بعد از خروج نیروهای آمریكایی در افغانستان حاكم می شوند.
وی افزوده است كه پشت پرده این مصالحه و مذاكرات ، جنایات هولناكی نهفته است و آمریكایی ها می خواهند یكبار دیگر سرنوشت افغانستان را قربانی منافع هژمونیستی خود كنند.
خلیل زاد هم در گفت و گو با تلویزیون یك افغانستان تایید كرد كه منافع آمریكا مهم است اما این طور وعده می دهد كه آنها تلاش خواهند كرد كه میراثی خوب در افغانستان از خود بجا بگذارند و آمریكا پس از صلح نیز رابطه خود در صورت دولت آینده بپذیرد، با افغانستان حفظ كند.
خلیل زاد تأكید كرد كه صلح قربانی می خواهد اما افغان ها هنوز اعلام نكرده اند كه برای رسیدن به صلح حاضر به دادن چگونه قربانی هستند و باید این كار را انجام دهند.
مردم افغانستان و سیاست مداران این كشور باور دارند كه ارتش و دستگاه اطلاعات نظامی پاكستان با پول كشورهای عربی و حمایت تجهیزاتی و تسلیحاتی آمریكا و غرب برای رسیدن به منافع خود، افغانستان را در جنگ نگهداشته اند.
آنها باور دارند تا زمانی كه آمریكا و پاكستان اراده خود را برای پایان جنگ و منافع خود تغییر ندهند، جنگ در افغانستان پایان نخواهد یافت و كلید صلح در دست افغان ها نیست بلكه در دست پاكستان و آمریكا است.
واضح است با توجه پیچیدگی مسئله افغانستان و ابعاد داخلی و بین المللی موضوع ، انحصار كلید صلح در دست یك یا دو كشور منطقی به نظر نمی رسد، زیرا امروز روشن شده است كه كشورهای متعددی فرصت نقش آفرینی در موضوع صلح افغانستان دارند كه البته همه این فرصت ها به خاطر غیبت بازیگر اصلی یعنی ملت افغانستان به معنای یك ملت واحد ایجاد شده است .
آساق*291**1663**1104**
كابل- ایرنا- شماری از مقامات و كارشناسان افغان بر این باورند كه كلید حل مشكلات افغانستان در دست پاكستان و بخشی از آن هم در دست آمریكا است و اگر این كشورها صادقانه عمل كنند صلح تأمین خواهد شد.
