به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با رویدادهای خوبی عجین شده است و تعدادی از آثار حاضر در آن درخور تحسین و ستایشند. یكی از این آثار بی شك فیلم «شبی كه ماه كامل شد» تازه ترین اثر «نرگس آبیار» كارگردان خوش فكر سینمای ایران است كه چند سالی است با ورود به عرصه سینما توانسته جای پای خود را محكم كند و قابلیت های كارگردانی خود را به نمایش گذارد. آبیار پیش تر با سه فیلم بلند «اشیا از آنچه در آینه میبینید به شما نزدیك ترند»، «شیار 143» و «نفس» به خوبی توانسته بود تسلط خود بر هنر سینما را اثبات كند اما آخرین اثر او یعنی شبی كه ماه كامل شد را می توان بهترین و بی نقص ترین اثر آبیار دانست كه در جای جای آن می توان رد پای یك كارگردان پخته و حرفه ای را دید.
پختگی و حرفه ای بودن آبیار در كارگردانی خصیصه ای است كه عوامل فیلم جدید او نیز بر آن تاكید دارند. «هوتن شكیبا» و «الناز شاكردوست» كه نقش های اصلی در شبی كه ماه كامل شد را بر عهده دارند، در حاشیه جشنواره سی و هفتم، هر دو بر حرفه ای بودن آبیار در كارگردانی و تعیین كنندگی هدایت های او برای بی عیب و نقص درآمدن نقش هایشان در فیلم تاكید كردند؛ فیلمی كه دو ساعت تمام مخاطب را روی صندلی میخكوب می كند و مجال تفكر به هر چیز دیگری را از او می گیرد.
شبی كه ماه كامل شد، روایت دختر جوانی به نام فائزه از مناطق جنوب شهر تهران است كه درگیر عشق جوانی شهرستانی می شود. این جوان از قرار همان «عبدالحمید ریگی» بلوچ ایرانی، برادر عبدالمالك ریگی و از اعضای گروهك تروریستی جندالله بود. عبدالحمید در بازار تهران عاشق چشم های فائزه می شود و فائزه علی رغم مخالفت های پدر با عبدالحمید ازدواج می كند؛ ازدواجی كه سرآغاز یك عاشقانه تراژیك است؛ عاشقانه ای كه نرگس آبیار آن را به خوبی در قاب سینما به نمایش درآورده است.
ازدواج فائزه و عبدالحمید اما پایان نگرانی های فائزه نیست بلكه شروع استیصال و ترس هایی است كه تمامی جوانب زندگی این زن جوان را در بر می گیرد و او را به سرانجامی شوم می كشاند. مشكلات زندگی و خانوادگی عبدالحمید بعد از ازدواج یك به یك برای فائزه عیان می شود. حالا او برای نجات خود و خانواده اش با هدف گریز به اروپا به پاكستان پناه می برد و افت وخیزهایی را تجربه می كند كه آبیار در این فیلم به خوبی از پس به تصویر كشیدنشان بر آمده است.
شبی كه ماه كامل شد بی شك عاشقانه ای است كه به تلخ ترین شكل ممكن پایان می یابد. آبیار در این فیلم، عشقی را به نمایش می گذارد كه قربانی تفكرات افراطی می شود. او به خوبی روح آلوده و چهره كریه خشونت و افراطی گری را به نمایش می گذارد و در كمال ناباوری برای نمایش این زشتی كمتر به نشان دادن صحنه های كشت و كشتار متوسل می شود. بی راه نگفته ایم اگر بگوییم لطافت های روح زنانه آبیار در سراسر این فیلم كه بازنمای افراطی گری و خشونت گروه های تكفیری است، جریان دارد. آبیار در روایت قصه عبدالحمید ریگی و همسرش كمتر به نمایش صحنه های روح خراش دست می یازد. با وجود این، مخاطب با تماشای فیلم او تا عمق جان چهره قبیح خشونت و بنیادگرایی را لمس می كند.
آخرین اثر آبیار، روایت عاشقانه ای است كه زهر خشونت و افراطی گری آرام آرام بر كامش می نشیند و سرآخر جانش را می ستاند؛ روایتی كه اگرچه طولانی است و پر تنش، اما هرگز خسته كننده نیست و با وجود جزییات بسیار آنقدر حساب شده و ریتمیك پیش می رود كه بیننده را تا پایان با خود می كشاند.
جسارت آبیار برای ورود به داستانی كه ذره ای بی دقتی در روایتش می تواند برایش حاشیه ساز و دردسرآفرین شود نیز جسارتی ستودنی است. آبیار در شبی كه ماه كامل شد بی تردید توانسته بدون افتادن در دام افراط و تفریط و شعارزدگی، یك ماجرای واقعی معاصر را كه توصیفش نیازمند نگاه موشكافانه، حساس و دقیق است، روی پرده نقره ای بیاورد؛ نگاهی كه آبیار به ویژه در ساخت سه فیلم بلند آخر خود نشان داده كه از آن برخوردار است.
جان كلام آنكه، آخرین فیلم نرگس آبیار كه از قضا تاكنون در میان 9 فیلم برتر آرای مردمی در جریان جشنواره سی و هفتم فیلم فجر نیز قرار گرفته، فیلمی درخور توجه و خوش ساخت است كه باید دید و به كارگردانش دستمریزاد گفت.
پژوهشم**9282**9279
تهران- ایرنا- تازه ترین اثر «نرگس آبیار» در جریان سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با استقبال منتقدان و مخاطبان روبه رو شده است؛ فیلمی خوش ساخت و درخور تحسین كه انتظار می رود جوایزی را از آن خود سازد.
