موزه صنعتی كرمان، میزبان تصاویری از همكاری های سازمان ملل و ایران

به گزارش ایرنا ، نمایشگاه عكس و اسناد همكاری های سازمان ملل متحد و ایران در 73 سال گذشته، روز دوشنبه هفته جاری به همت سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی و با حضور ماریا دوتسنكو رئیس مركز اطلاعات سازمان ملل متحد در تهران، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری و جمعی از مسئولان در موزه صنعتی كرمان گشایش یافت.
نمایشگاه عكس و اسناد همكاری های سازمان ملل متحد و ایران 66 عكس و سند تاریخی از حضور شخصیت‌ های برجسته ایران در رویدادهای سازمان ملل متحد، سفر هفت دبیركل‌ این سازمان به ایران و گزیده‌ ای از طرح‌ های اجرا شده توسط سازمان ملل در ایران به مدت یك هفته در معرض بازدید عموم قرار می گیرد.
مجموعه عكس ها و اسنادی كه برای این نمایشگاه انتخاب شده مربوط به آرشیو مركز اطلاعات سازمان ملل متحد، سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، مركز اسناد و تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران است.

**موقعیت موزه هنرهای صنعتی كرمان
به گزارش ایرنا، در جنوب شرقی شهر كرمان در خیابان شریعتی حد فاصل میدان باغ ملی و چهار راه طهماسب آباد، گنجینه‌ ای غنی و نفیس از آثار هنرمندان بزرگ داخلی و خارجی قرار گرفته كه موزه هنرهای معاصر صنعتی نامیده می شود.
به جرات می‌ توان گفت بعد از موزه هنرهای معاصر تهران، موزه صنعتی كرمان ارزشمندترین گنجینه هنرهای معاصر ایران و جهان در كشورمان را در خود گنجانده است.

** مجموعه آثار موجود در موزه
در موزه صنعتی كرمان حدود هزار و 200 اثر هنری نگهداری می‌ شود كه بیشتر این آثار هنری شامل مجسمه‌ های برنزی، گچی، مرمری و چوبی، تابلوهای موزائیك سنگ، نقاشی های سیاه قلم، رنگ روغن و آبرنگ می شود.
آثار سبك ها و شیوه ‌های متفاوتی از جمله مینی مالیستها، كانسپچوالها، آبستركتها، خطاطان، مینیاتوریستها، پاپ آرتها و خاكبازان در موزه صنعتی مشاهده می‌ شود.
نیمی از آثار موجود در موزه متعلق به استاد سیدعلی اكبر صنعتی مجسمه ساز و نقاش و باقی آن متعلق به بیش از 83 هنرمند معاصر ایرانی و 16 هنرمند خارجی است.
نیمی از آثار موجود در موزه متعلق به استاد سیدعلی اكبر صنعتی مجسمه‌ ساز و نقاش معروف این سرزمین و باقی‌ مانده آن متعلق به بیش از 83 هنرمند معاصر ایرانی و 16 هنرمند خارجی می شود.
هنرمندان معاصر خارجی نظیر آگوست رودن، هنری مور، بن نیكلسن، آلبرماركه، امیل نولده، بلاكادار، بوناتی، واسیلی كاندینسكی، جاكوب اپشتاین و تام فیلیپس و هنرمندان معاصر ایرانی از جمله كمال الملك، علی اكبر یاسمی، ژاره طباطبایی، محمد حیدریان، رسام ارژنگی، پرویز تناولی و سهراب سپهری است.

** تاریخچه موزه صنعتی كرمان / عبادت به جز خدمت خلق نیست
تاریخچه این موزه به حدود 80 سال پیش به روزگاران قدیم به زمان بزرگمردی بازمی‌ گردد كه در حال حاضر آرامگاه او در داخل كتابخانه این مجموعه فرهنگی است.
این مرد خیر و نیكوكار كه حاج اكبر صنعتی زاده نام داشت، بعد از بازگشت از سفر حج به دیدن سید جمال‌ الدین اسدآبادی رفت و از وی خواست كه در خدمت ایشان عبادت كند؛ ولی سید جمال‌ الدین به او گفت كه 'عبادت چیزی به جز خدمت به خلق نیست'. به همین خاطر حاج اكبر به شهر خود كرمان بازگشت و پرورشگاهی برای كودكان بی ‌سرپرست و یتیم كرمانی خصوصا كودكان هنرمند و مستعد ساخت.
حاج اكبر صنعتی زاده پرورشگاهی برای كودكان بی‌ سرپرست و یتیم كرمانی خصوصا كودكان هنرمند و مستعد ساخت.
پرورشگاه صنعتی كرمان در سال 1295 هجری شمسی و در مساحتی حدود 45 هزار متر مربع توسط این مرد خیر و دلسوز تاسیس شد و به گفته مسئول آموزش این پرورشگاه، نزدیك به چهار هزار كودك تحت مراقبت و نگهداری این پرورشگاه بودند و بیشتر آنها با تعلیم و تربیت خوب موسس آن، حاج اكبر به افرادی بلندآوازه تبدیل شدند.

** گسترش فامیل صنعتی
از آنجایی كه زمان ثبت نام در كلاس ابتدایی نیاز به شناسنامه بود و گروهی از كودكان این پرورشگاه در آن زمان فاقد شناسنامه بودند، مرحوم حاج اكبر صنعتی از نماینده اداره آمار و ثبت احوال خواست برای كودكان پرورشگاه كه بدون شناسنامه بودند، با فامیل صنعتی زاده شناسنامه صادر كند.
بدین ترتیب نام خانوادگی بیشتر كودكان پرورشگاه همنام با حاج اكبر بود.

** استاد علی اكبر صنعتی، پدر مجسمه سازی ایران
در میان كودكان پرورشگاه شاگردی با استعداد و هنرمند وجود داشت كه از همان روزهای اول به حاج اكبر نشان داد كه در نقاشی تبحر بی ‌نظیری دارد.
زمانی حاج اكبر از استعداد نقاشی و مجسمه‌ سازی این كودك هنرمند باخبر شد، او را تشویق كرد و مورد حمایت خویش قرار داد. حاج اكبر نام و نام خانوادگی این كودك كه پدر خود را در 6 ماهگی به دلیل بیماری طاعون و مادر خود را در هشت سالگی از دست داده بود، علی اكبر صنعتی همنام خود برگزید و به همین ترتیب این كودك با نام موسس پرورشگاه بزرگ شد.
پدر مجسمه‌ سازی ایران آموزش ‌های اولیه هنر خود را تحت نظر استادان كرمانی گذراند و سپس برای دوره‌ های تخصصی مجسمه‌ سازی به تهران فرستاده شد.
این دوره‌های تخصصی در آن زمان در مدرسه صنایع مستظرفه كه به همت مرحوم كمال‌الملك تاسیس شده بود زیر نظر استادانی چون بهزاد و طاهرزاده مینیاتوریست، ابوالحسن صدیقی استاد مجسمه ساز و استاد حیدریان برگزار می ‌شد.
استاد علی اكبر صنعتی تا پایان عمر عضو پیوسته فرهنگستان هنر ایران باقی ماند و به عنوان منتخب فرهنگستان هنر برگزیده شد.
** موزه صنعتی
استاد علی اكبر صنعتی همچنین تنها هنرمند ایرانی است كه دو موزه از جمله موزه صنعتی كرمان و موزه صنعتی تهران به نام ایشان ثبت شده است.
مشخصه متفاوت و منحصر به فرد آثار هنری استاد این بود كه تصاویر را در قالب مجسمه ‌ها می ‌آفرید.
از معروف ‌ترین كارهای او، فرشته عدالت است كه در ورودی كاخ دادگستری تهران به همراه ابوالحسن صدیقی و ارژنگ رحیم زاده آن را طراحی و خلق كردند.

** پر كشیدن استاد صنعتی
استاد صنعتی در سال‌ ای آخر عمر به علت سكته مغزی قدرت تكلم خود را از دست داد و نیمه چپ بدنش نیز فلج شد. او همچنین در اسفند ماه سال 1384 به خاطر عارضه ریوی و تنفسی در بیمارستان ایرانمهر بستری و پس از بهبودی نسبی از بیمارستان ترخیص شد و در آخر بامداد سیزدهم فروردین 1385 در سن 90 سالگی درگذشت.
پیكر این استاد گرامی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاك سپرده شده و در حال حاضر از ایشان 2 هزار تابلوی رنگ روغن و 400 مجسمه عظیم به یادگار مانده است.

** آغاز فعالیت موزه
پرورشگاه صنعتی در سال 1356 به منظور نگهداری و نمایش آثار استاد سیدعلی اكبر هنرمند مجسمه ساز و نقاش و آثار دیگر هنرمندان ایران و جهان به موزه تبدیل شد.
فعالیت فرهنگی پرورشگاه از سال 1328 با ساخت كارگاه و نمایشگاهی از آثار نقاشی و مجسمه‌ سازی استاد صنعتی آغاز شد.
در سال 1341 نیز یكی از نخستین كتابخانه ‌های شهر كرمان به این مجموعه فرهنگی افزوده شد كه اكنون به‌ عنوان كتابخانه تخصصی هنر و منابع هنری نفیس از كتاب ‌های ارزشمند هنری پذیرای هنرجویان، هنردوستان، پژوهشگران، هنرمندان و اساتید است.
پرورشگاه صنعتی در سال 1356 به منظور نگهداری و نمایش آثار استاد سیدعلی اكبر هنرمند مجسمه‌ ساز و نقاش و آثار دیگر هنرمندان ایران و جهان به موزه تبدیل شد.

** معماری موزه
بنای اصلی موزه به صورت خطی شكل گرفته و از خشت خام در پی و آجر تراش در روكار ساخته شده است.
سقف این موزه به شیوه معماری سنتی ایران، گنبدی است.
در جلوی بنا رواقی وجود دارد كه به شیوه ایرانی برای حفاظت و سایه انداختن و خنك كردن اتاق‌ ها به كار رفته است.
سردر ورودی بنا تركیبی از كاشی ‌های معرق فیروزه ‌ای و سیاهرنگ و آجر است كه در سال 1327 به بنای اصلی الحاق گردیده و زیبایی خاصی به بنا بخشیده است.
این بنا دارای تزیین خاصی نیست، اما از نظر معماری با توجه به اینكه در برهه خاصی از تاریخ معماری شكل گرفته حائز اهمیت بوده و در واقع آخرین روزهای تلفیق معماری سنتی را به نمایش می‌ گذارد.
محوطه موزه نیز با روش باغ ‌سازی ایرانی باغچه‌ بندی شده است. این موزه همچنین در چند دوره بازسازی شده كه آخرین آن به سال 1392 باز می‌ شود.
3029/ 5054