نشست سوچی گامی برای مهار نفوذ آمریكا در خاورمیانه بود

'دانیال لزار' روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزد: آمریكا تلاش دارد فشارهای همه جانبه خود به ایران را شدت بخشد اما مشاركت سه كشور ایران، روسیه و تركیه در سوچی پاسخی به این تكاپو بود.
وی ادامه داد: این نشست تلاشی برای محدود كردن نفوذ ایالات متحده در سوریه و خاورمیانه بود زیرا كارنامه آمریكا در این منطقه و سوریه بسیار بد و مخرب بوده است.
حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی رییس جمهوری اسلامی ایران، ولادیمیر پوتین رییس جمهوری فدراسیون روسیه و رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری تركیه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷ در سوچی روسیه برای شركت در یك نشست سه جانبه سران گردهم آمدند.
آنها وضعیت میدانی كنونی در سوریه را مورد بحث قرار دادند و بر عزم خود مبنی بر تقویت همكاری های سه جانبه در سایه توافقات خود تاكید كردند.
این سه رئیس جمهوری، تمامی تلاش ها به منظور ایجاد واقعیات جدید در صحنه میدانی به بهانه مبارزه با تروریسم را مردود شمرده و اراده خود برای ایستادگی در برابر مقاصد تجزیه طلبانه با هدف تضعیف حاكمیت و تمامیت ارضی سوریه و همچنین امنیت ملی كشورهای همسایه را ابراز كردند.
روحانی، پوتین و اردوغان تصریح كردند تصمیم ایالات متحده مبنی بر خروج نیروهایش از سوریه، درصورت اجرا، گامی به منظور كمك به تقویت ثبات و امنیت در كشور در پایبندی نسبت به اصول فوق الذكر خواهد بود.

** نشست ورشو آبروریزی برای آمریكا بود
نویسنده 'فارین پالیسی انفاكس' با اشاره به همزمانی نشست های ورشو و سوچی گفت: نشست ورشو یك آبروریزی برای ایالات متحده بود كه بدون همراهی متحدان اروپایی و جلب همكاری آنها برگزار شد.
وی ادامه داد: طبیعی است كه اروپایی ها از سیاست آمریكا آشفته باشند. ایران به تعهدات خود در توافق هسته ای پایبند بوده اما ایالات متحده برای جلب نظر اسراییل، امارات متحده عربی و عربستان، به ایران حمله كرده و فشار می آورد. كارهای ترامپ دیوانه وار و بدون منطق است. این شكاف در كنفرانش ورشو آشكار شد.
لزار با اشاره به سخنان 'مایك پنس' معاون ترامپ در ورشو علیه كشورهای اروپایی گفت: رویكرد دولت ترامپ به مسایل منطقی نیست. با اینكه ترامپ با سر دادن شعارهای خوبی از جمله پایان دادن به ماجراجویی نظامی آمریكا و بهبود روابط با روسیه سر كار آمد، اما رویكرد خود را تغییر داد و وارد یك روند دشمنی شدید شد.
وی افزود: البته از اول، ترامپ رویكردی متناقض داشت. زیرا بهبود روابط با روسیه با حمله شدید به ایران همخوانی نداشت. همچنین او ابتدا به سعودی حمله می كرد، بعد این رژیم را به شدت مورد پشتیبانی قرار داد.
این روزنامه نگار آمریكایی تاكید كرد: روسیه و ایران به دلیل سیاست های آمریكا به همگرایی رسیده اند. آنها می خواهند تا با تهدید نئوكان ها در ایالات متحده مقابله كنند. آنها در واقع گزینه دیگری هم جز مقابله ندارند.

** آمریكا بدنبال حفظ فشار روی اسد
لزار در پاسخ به سینوسی بودن نظرات ترامپ درباره سوریه و خروج نیروهای آمریكایی از آن كشور هم گفت: ترامپ زیر فشار شدیدی از سوی سازمان های امنیتی و نظامی قرار دارد. پنتاگون و سازمان های امنیتی می خواهند كه حضور نظامی آمریكا استمرار داشته باشد تا از این طریق فشار بر روی اسد حفظ شده و بتوانند در آنجا امتیازی بگیرند.
وی ادامه داد: حضور 400 نظامی در سوریه بسیار ناچیز است اما این نیروها در ائتلاف با گروه های دیگر از جمله شاخه های القاعده و داعش، مناطقی را خارج از سیطره دولت سوریه نگه می دارند. با این اقدام، قصد دارند كه مانع از بازگشت كامل خاك سوریه به زیر حاكمیت دولت مركزی شوند.
این تحلیلگر آمریكایی پیش بینی كرد در آینده نه چندان دور، نیروهای ارتش سوریه به همراه متحدان آن برای خارج كردن آخرین مناطق در دست النصره و القاعده وارد عمل شده و ادلب را آزاد كنند.
لزار خاطرنشان كرد: حضور گروه های افراطی همچون النصره و شاخه های وابسته به القاعده در شمال سوریه نباید تا مدت زیادی تحمل شود. دولت مركزی سوریه، اراده خود را برای پاكسازی این گروه ها از خاك كشور و بازگرداندن آخرین مناطق به زیر سیطره دولت مركزی نشان خواهد داد.
وی تصریح كرد: این اقدام، گامی مثبت برای منطقه و جامعه جهانی علیه جریان های افراطی، القاعده و داعش خواهد بود.

** بهره برداری ابزاری از افراط
ایرنا در ادامه پرسید كه چرا با وجود نقش مهم ایران در سوریه و عراق برای سركوب داعش و اقدامات سپاه، مقام های آمریكایی هیچگاه به آن اذعان نكرده و صرفا تهدیدآمیز بودن ایران را تكرار می كنند؟
این نویسنده آمریكا در پاسخ با بیان اینكه مقابله با داعش می توانست زمینه مشترك همكاری میان آمریكا و ایران شود، گفت: مساله اینجاست كه آمریكا برای دهه ها به پشتیبانی از این جریان های افراطی عادت كرده است.
لزار ادامه داد: ائتلافی كه برای سال های طولانی با عربستان سعودی شكل گرفته، زمینه ساز گسترش جریان های افراطی شده و بویژه در دوران جنگ افغانستان در زمان جنگ سرد به اوج خود رسید. این جریان وهابی و سعودی حاكم، در راستای سیاست های آمریكا، به ترویج سیاست های فرقه گرایانه دست زده است.
وی در پاسخ به اینكه آیا حملات القاعده در 11 سپتامبر درسی برای تغییر این سیاست ها نبود، گفت: دقیقا، خطر این جریان های افراطی در سراسر آسیا و آفریقا احساس می شود. این خطری برای كشورهای غربی است.
این روزنامه نگار آمریكایی افزود: بهای این كار در 11 سپتامبر پرداخته شد و ادامه این سیاست استفاده از افراط گرایی و باز گذاشتن دست سعودی ها، تكان دهنده است.
اروپام * م.ع * 1429 ** 1071