به گزارش ایرنا، «خوان گوایدو» رهبر حزب مخالف كه رئیس مجلس ملی ونزوئلاست، سوم بهمن با حضور در جمع هوادارانش، خود را رئیس جمهور این كشور خواند و سوگند ریاست جمهوری یاد كرد.وی كارلوس مادورو را فاقد مشروعیت برای این مسند دانست وخواستار برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شد. به دنبال آن، دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریكاو شماری از كشورهای منطقه، از وی حمایت كرده و او را بهعنوان رئیس دولت موقت به رسمیت شناختند. بهانه ترامپ این است كه مادورو در انتخابات اخیر ریاست جمهوری این كشور، به صورت دمكراتیك انتخاب نشده است.
كاخ سفید برای مقابله با مادورو، اقدام به تحریم های مالی و نفتی علیه دولت حاكم كرد؛ باتوجه به اینكه اقتصاد ونزوئلا وابستگی شدیدی به نفت دارد و تقریبا اكثریت مطلق منابع دولت از طریق نفت تامین میشود، این تحریمها و بلوكه كردن میلیاردها دلار از درآمدهای كاراكاس، فشار بر دولت را دوچندان كرده است.
هرچه ازاقدامات ترامپ وحامیانش درباره ونزوئلا گذشته،برای همه آشكارتر شده كه در پشت پرده این سناریوها چیزی جز نگاه صرفا اقتصادی آمریكا نیست. در واقع هدفگذاری ترامپ برای دستدرازی به منابع غنی نفت ونزوئلا به بهانه «دمكراسی خواهی»، پیشینه چند ساله دارد. موضوعی كه از هم سلفان پیشین ترامپ درباره آن افشاگری كرده است.
«اندرو مك كیب»رئیس سابق اف.بی.آی دركتاب خاطرات خود با نام «تهدید»، به جلسهای درسال 2017 با حضور ترامپ اشاره كردو نوشت: «ترامپ گفت باید به ونزوئلا حمله نظامی كنیم؛ آنها این همه نفت دارند و در حیاط خلوت ما هستند.»
مككیب در مصاحبه با شبكه «اماسانبیسی» نیز به این موضوع اشاره و تصریح كرده كه سخنان ترامپ در این محور بود كه «نمیفهمم چرا به ونزوئلا نگاه نمیاندازیم و با آنها در جنگ نیستیم؟»
بررسی جدول منتشر شده در رسانههای اروپایی و آمریكا درباره ذخایر نفتی جهان، نشان می دهد كه ونزوئلا در صدر كشورهای با بیشترین ذخایر قرار دارد.
طبق این جداول، بیشترین ذخایر نفتی جهان با بیش از 300 میلیارد بشكه نفت به ونزوئلا اختصاص دارد. همچنین عربستان با ذخایر نفتی 266 میلیاردی، كانادا با 169 میلیارد بشكه و ایران با بیش از 158 میلیارد بشكه در رتبههای بعدی قرار دارند. آمریكا در این جدول با بیش از 39 میلیارد بشكه، در رده دهم قرار گرفته است.
رویكرد دولت آمریكا برای حذف مادورو از صحنه قدرت ونزوئلا و روی كار آوردن رقیب همسو با كاخ سفید، در بررسی سخنان ترامپ درباره نفت و آرزوهای وی برای دستاندازی به منابع غنی نفت كشورها، به خوبی قابل مشاهده است.
وی در دوران كمپینهای انتخاباتی خود در سال 2016بارها به صراحت درباره مصادره نفت سایر كشورها سخن گفت، از جمله اواسط شهریورماه 2016 در كمپین انتخاباتی خود، به استحصال نفت از مناطق تحت اشغال داعش اشاره كرد.
**تلاش برای خروج رقبا از بازار انرژی
اتفاقات رخ داده در عرصه تجارت واقتصاد جهانی بعد از حضور ترامپ دركاخ سفید نشان می دهد كه دولت وی، بدون واهمه ازگفتن درباره سهم خواهی این كشور در بخشهای مختلف اقتصاد جهان، هرجا احساس كند، رقیبی در حال تجارت با كشوری بوده و آمریكا سهمی ندارد، به بهانهای، فضا را برای تنگتر كردن فعالیت رقبا بیشتر كرده و حتی به سمتی گام بردارد كه در آن بخش یكهتازی كند.
سیاست آمریكا درحوزه اقتصاد انرژی، توسعه بازارها بویژه در مناطقی است كه رقبای سنتی وی یعنی اوپك(سازمان كشورهای صادر كننده نفت) و روسیه نقشآفرینی میكنند؛ موضوعی كه تارنمای«اویل پرایس» نیز به آن اذعان و تصریح كرده كه آمریكا با تحریم ایران و ونزوئلا، به دنبال گسترش بازار فروش نفت خام خود در اروپا و آسیاست.
ونزوئلا از جمله كشورهای مهم در اوپك است؛ در دو سال اخیر، هر زمان كه اعضای این سازمان با كاهش تولید، به دنبال كاهش قیمت در بازار نفت بودند، دولت ترامپ به نحوی جنگ انرژی را با این سازمان آغاز كرده؛ بویژه در یكسال اخیر بعد از تحریم ایران.
كاهش عرضه نفت ونزوئلا و ایران بهعنوان دو كشور عضو اوپك، میتواند بازار نفت را در سال جاری دچار تلاطم كرده و قیمت نفت را صعودی كند. موضوعی كه آژانس بینالمللی انرژی نیز نسبت به بازگشت قیمت نفت به بالای 80 دلار بر اثر از دست رفتن تولید ایران و ونزوئلا بر اثر تحریمها و سایر مشكلات هشدار داده است.
تا پیش از تحریم نفتی ونزوئلا از سوی آمریكا، میزان صادرات نفت این كشور 1.25 میلیون بشكه در روز اعلام شدكه مقصد 500 هزار بشكه آن پالایشگاه های آمریكا بود. طبق دادههای آژانس بینالمللی انرژی، خرید نفت خام ونزوئلا توسط شركتهای انرژی آمریكایی، در اواسط فوریه(بهمن-اسفند)به صورت هفتگی 5 برابر شده و تقریبا به سطح پیش از تحریم رسیده است.
با توجه به ارزان بودن نفت ونزوئلا برای پالایشگاه های نفتی آمریكا، هدفگذاری ترامپ برای تغییر دولت ونزوئلا، نوعی جنگ انرژی به شمار می رود. رئیس جمهوری آمریكا به دنبال آن است تا با روی كار آوردن دولت همسو با خود در كاراكاس، بدون توجه به تصمیم اوپك، تولید نفت این كشور را افزایش دهد تا با این اقدام، از یك سو كمبودی كه با تحریم ایران دربازار نفت ایجاد می شود را جبران كرده و ازسوی دیگر با یكه تازی روسیه و حتی چین در بخش انرژی ونزوئلا كه در بخش نفتی، سرمایه گذاری كلانی كردهاند، مقابله كند.
چین در یك دهه گذشته بیش از 50 میلیارد دلار برای سرمایه گذاری در صنایع نفت و گاز ونزوئلا، به این كشور وام داده است.
پیش ازچاوز، آمریكایلاتین حیاط خلوت آمریكا بود و روسها بهجز كوبا، در هیچیك از این كشورها جای پایی نداشتند اماامروز روابط روسیه با آمریكای لاتین بهشدت افزایش پیدا كرده است.
روسیه وچین ازسال 1999وبابه قدرت رسیدن «هوگو چاوز» سلف فقید مادورو، از حامیان اصلی ونزوئلا هستند و روابط آنها در بخش های سیاسی، نظامی واقتصادی گسترش یافت.روسیه میلیاردها دلار وام وسرمایه گذاری در اختیار ونزوئلا قرارداده كه بخش عمده آنها را غول نفتی دولتی«روسنفت» متقبل شده است.
تلاش های ترامپ برای سرنگون كردن مادورو، روسیه و چین را نگران كرده است. شركت روسنفت در پنج پروژه نفتی ونزوئلا مشاركت دارد به تازگی اعلام كرد كه شركت نفت دولتی ونزوئلا نیمی از دیون خود را پرداخت كرده و بدهی آن تا پایان سال 2018 بیش از 2 میلیارد و 300 میلیون دلار است.
روسنفت برای جبران یك میلیارد و 500 میلیون دلار از مطالبات خود، 49.9 درصد از سهام شركت نفتی «سیتگو» (از شركت های تابعه شركت نفت دولتی ونزوئلا و مستقر در آمریكا) را در اختیار گرفت و در سال 2017 نیز توافقی را برای بهره برداری از دو میدان گاز طبیعی فلات قاره ونزوئلا امضا كرد.
به نوشته رسانههای روسی، مسكو در 20 سال گذشته حدود 11 میلیارد دلار اعتبار به كاراكاس داده است. مشخص نیست چه میزان از این وامها در سالهای گذشته مسترد شدهاند. مشخص نیست اگر دولت جدیدی در كاراكاس روی كار بیاید، بتواند این وامها را بازپرداخت كند.
چین نیز با توجه به فشار آمریكا و اقدامات ترامپ علیه دولت حاكم ونزوئلا، نگران بازپرداخت وام های داده شده به كاراكاس است.
** سرانجام جنگ انرژی
دامنه جنگ انرژی آمریكا در ونزوئلا با هدف كسب منافع حداكثری، به هند نیز رسیده است.چندی پیش رویترز به نقل از«سانجی سینگ» رئیس شركت نفت دولتی هند از امضای نخستین قرارداد سالانه برای خرید روزانه سه میلیون تن یا 60 هزار بشكه از نفت آمریكا توسط پالایشگاه بزرگ هند خبر داد. هند از جمله خریداران نفت ایران و ونزوئلاست.
البته شركت ملی نفت هند ماه آگوست (مرداد- شهریور) سال گذشته میلادی نیز با امضای قراردادی كوتاه مدت بین ماه های نوامبر تا ژانویه (آبان تا بهمن) 6 میلیون بشكه نفت از آمریكا خریداری كرد.
به گفته رئیس شركت ملی نفت هند، خرید نفت بر طبق این قرارداد از ماه آوریل (فروردین 98) آغاز خواهد شد. با این حال با وجود تحریمها علیه صادرات نفت ایران و ونزوئلا، هند همچنان به واردات نفت از این دو كشور ادامه می دهد.
اوضاع در ونزوئلا همچنان نابسامان است واین كشور اسیر جنگ بر سر انرژی شده است. به اعتقاد كارشناسان، تداوم ناآرامی در ونزوئلا و فشارها بر دولت حاكمه، در میان مدت وطولانی مدت قیمت نفت را افزایش خواهد داد وپیامدهای آن بر بازار انرژی جهان تاثیر خواهد بود؛هرچند گفته میشود آمریكا تلاش دارد با عرضه ذخایر نفتی خود به بازار، از افزایش قیمتها جلوگیری كند.
در كنار نفت، ونزوئلا در بخش منابع گازی نیز چهارمین ذخایر بزرگ گاز جهان را دارد؛ منابع غنی از ذخایر معدنی همچون الماس، آلومینیوم، آهن و ... در این كشور وجود دارد؛این ثروتها سبب شده تا آمریكا با نقض مكرر و آشكار قوانین بینالمللی، دولت قانونی ونزوئلا را تهدید كرده و در در امور داخلی آن دخالت كند؛ هرچند بسیاری از كشورها با این رویه واشنگتن مخالفت كرده و روند یكجانبه گرایی از سوی كاخ سفید را، چیزی جز به خطر افتادن امنیت جهانی ندانند، اما به گفته تحلیلگران بین المللی، ادامه این روند، اقتصاد جهانی را با مشكلات و تلاطم های زیادی مواجه خواهد كرد.
اروپام** 2023**1590
تهران - ایرنا - نگاه حداكثری به تجارت وكسب حداكثر منافع اقتصادی، رویكردی است كه ترامپ رئیس جمهوری آمریكا از دوران تبلیغات انتخابات تا استقرار در كاخ سفید دنبال كرده و این روزها دامنه آن را به ونزوئلا كشانده است.