۲۵ فروردین ۱۳۹۸، ۱۰:۲۶
کد خبر: 83277148
T T
۰ نفر

سفر فضایی موجب تغییرات زیستی پایدار نمی‌شود

۲۵ فروردین ۱۳۹۸، ۱۰:۲۶
کد خبر: 83277148
سفر فضایی موجب تغییرات زیستی پایدار نمی‌شود

تهران- ایرنا- محققان اعلام كردند كه بررسی شرایط جسمی برادران كلی نشان داد، انجام سفرهای فضایی موجب بروز تغییرات زیستی پایدار در بدن انسان نمی‌شود.

به گزارش گروه اخبار علمی ایرنا از پایگاه خبری یونایتدپرس، در این تحقیقات اسكات كلی یكی از فضانوردان ناسا به مدت یك سال در ایستگاه فضایی بین‌المللی زندگی كرد و برادر دوقلوی وی مارك كلی روی زمین باقی ماند. به منظور بررسی اثرات سفر فضایی بر بدن انسان،‌ در طول این مدت یك گروه تحقیقاتی بین‌رشته‌ای وضعیت سلامت و بیولوژیك هر دو برادر را تحت نظر قرار دادند. در نتیجه این بررسی‌ها مشخص شد حداقل سفرهای فضایی نزدیك به زمین اثر پایداری بر وضعیت بیولوژیك بدن ندارد. درواقع با وجود این كه بدن اسكات در مقایسه با بدن مارك دستخوش تغییراتی شده بود، به محض بازگشت وی به زمین همه چیز به حال عادی بازگشت.
عوامل زیادی در فضا وجود دارد كه ممكن است بدن فضانوردان را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال می‌توان به تشعشعات كیهانی، كیفیت هوای ایستگاه فضایی، جاذبه صفر و استرس ناشی از به دام افتادن درون یك محیط بسته دور از خانه اشاره كرد.
هنگامی كه اسكات در فضا به سر می‌برد، تغییرات مختلفی را در وضعیت بیولوژیك بدن خود تجربه كرد. برای مثال نحوه بیان ژن‌های او در فضا با آنچه در سطح زمین رخ می‌دهد، تفاوت داشت. اما این تغییر تاثیری بر سلامت وی نداشت و پس از بازگشت به خانه تقریبا همه‌چیز به حال اول بازگشت.
در این سفر فضایی دیواره سرخرگ كاروتید اسكات ضخیم‌تر شد، واكسن سرماخوردگی كه در فضا به او تزریق شد عملكردی دقیقا مشابه زمین داشت، تغییرات باكتری‌های موجود در معده او بیش از آنچه در سطح زمین در اثر استرس رخ می‌دهد، نبود. همچنین او تغییراتی را در شكل كره چشم و دید خود در فضا تجربه كرد.
پایدارترین تغییراتی كه در بدن اسكات روی داد مربوط به اندامك‌هایی بود كه با عنوان تلومر شناخته می‌شوند و در انتهای كروموزوم‌ها قرار دارند. تلومرها در واقع پوشش‌های محافظتی كروموزوم‌ هستند و مانع انحلال كروموزوم‌ها و آسیب دیدن سلول‌های سالم می‌شوند. كوتاهی تلومرها موجب افزایش خطر تسریع روند پیری و ابتلا به بیماری‌های مرتبط با كهولت سن مانند اختلالات قلبی و سرطان می‌شود.
سفرفضایی دارای نوعی اثر كشسانی بر تلومرهای اسكات بود كه برادر وی در سطح زمین با وجود داشتن ساختار ژنتیكی یكسان با وی، هرگز آن را تجربه نكرده است. در بررسی‌ها مشخص شد طول تلومرهای اسكات در مدت سفر فضایی بیش از طول آن‌ها قبل و بعد از اقامت او در ایستگاه فضایی بوده است. اما به محض بازگشت وی به زمین، طول تلومرها به سرعت كاهش یافت و در حال حاضر طول تلومرهای وی كمتر از طول آن‌ها قبل از انجام سفر فضایی است.
به گفته محققان، این بررسی‌ها تنها بخشی از آنچه را كه در سفرهای نزدیك به زمین برای فضانوردان رخ می‌دهد نشان می‌دهد و هنوز آثار سفر به اعماق فضا بر بدن انسان، كاملا ناشناخته است.
علمی**9259**1485
۰ نفر