عضو گروه مشاوران رشد جهانی: اقتصاد آمریكا رو به ركود است

«روزبه علی آبادی» روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: ركود اقتصادی در جهان وجود دارد و ما وارد یك فرایند ركود در كل آمریكا می شویم. چند نشان وجود دارد كه یكی نرخ بیكاری است كه اكنون در كمترین مقدار قرار گرفته است. یعنی اقتصاد به سمت بیش اشتغالی می رود.
وی ادامه داد: نشانه دوم این است كه فدرال رزرو، نرخ هر نوع وامی را افزایش داده و این یعنی می خواهند میزان نقدینگی را در بازار كم كنند. از آن مهمتر اگر نگاه كنید میزان وام نسبت به رشد ناخالص داخلی در آمریكا در دو دهه گذشته بیشتر شده است.
این تحلیلگر اقتصادی اضافه كرد: این برای بازار بسیار خطرناك است، یعنی یك بحران وام وحشتناكی در آمریكا وجود دارد. اگر نسبت وام را در ایتالیا نگاه كنید یعنی میزان وام عمومی در جامعه نسبت به رشد ناخالص داخلی حدود 132 درصد است.
علی آبادی اظهار كرد: این نسبت در آمریكا رقم 104 درصد است كه بسیار قابل ملاحظه و بالاترین رقم در دو دهه گذشته است. بیشترین وام، وام مشتری است كه می تواند شامل مسكن و اعتبار و وام غیرشركتی است.
وی با بیان اینكه اثر منفی این فرایند، بدهی ایستا در كشور است، گفت: یعنی از اعتبار خرج می كنیم. دلیل قدرت اقتصادی آمریكا این است كه جامعه مصرفی با كیفیت بالا است اما امروز آمریكایی ها از روی كارت های اعتباری خرج می كنند.
عضو مشاوران رشد جهانی افزود: نسبت وام به رشد ناخالص ملی می تواند هزینه یا نرخ بهره وام را به صورت خیلی عجیبی افزایش دهدد كه هزینه پرداخت آن وام می تواند از هزینه خود وام بیشتر باشد. آمریكا در حال حركت به سمت ركود اقتصادی است، آمریكا رشد اقتصادی نداشته است؛ اگر ترامپ می گوید رشد اقتصادی داشته اند، مربوط به تعهد بدهی است.
علی آبادی با یادآوری اینكه میزان وام یا بیمه وام دولت آمریكا حدود 22 تریلیون دلار است، اظهار كرد: یعنی تقریبا میزان وامی كه فقط در سال 2017 ترامپ به بازار اضافه كرده، 2 تریلیون دلار بوده كه رقم بسیار بزرگی است.
وی تصریح كرد: این رشد اقتصادی نبوده بلكه هزینه وامی بوده كه او گذاشته است، به نظر می رسد این روندی كه در پیش گرفته حتی كاهش مالیات هم نمی تواند اثر بگذارد، پس انتظار می رود اقتصاد آمریكا تا انتهای دولت ترامپ كوچك شود.
این دانش آموخته دانشگاه پیتسبورگ آمریكا درباره اثر كاهش مالیات بر اقتصاد آمریكا هم گفت: ما وقتی كه مالیات شركتی را كاهش می دهیم امیدمان به این است كه سود ناشی از این كاهش مالیات به سمت رشد اقتصادی برود. یعنی شركت ها خط تولید خود را افزایش دهند و اشتغال هم بیشتر شود.
علی آبادی با بیان اینكه جهان در حال ورود به چهارمین انقلاب صنعتی است، افزود: یعنی نوع كارهایی كه امروز رشد می یابد، به صورتی است كه محور آن كارگر نیست، یعنی نوع كارها به سمت تكنولوژی همچون هوش مصنوعی و ماشینی رفته است.
وی ادامه داد: پس نمی توان به شركتی، 40 درصد كاهش مالیات داد و آن شركت بخواهد خط تولید را زیاد و در نتیجه كارگر بیشتری استخدام كند. از سوی دیگر، تجارت و بخش خصوصی در آمریكا نسبت به آینده خیلی مطمئن نیست، در نتیجه كاری كه می كند حفظ سرمایه است.
این تحلیلگر مسایل اقتصادی اضافه كرد: یعنی آن سود را در اقتصاد، سرمایه گذاری نمی كند، در نتیجه افراد زیادی استخدام نمی شوند، پس آن چرخه اقتصادی كه فكر می كنیم كاهش مالیاتی در افزایش حقوق یا استخدام بیشتر ایجاد كنند، رخ نمی دهد.
علی آبادی خاطرنشان كرد: در این صورت یا باید به كارگر نیاز می داشتیم و واحدهای تولیدی معطل كارگر می بودند یا حقوق متوسط افراد در كارگرها پنج درصد افزایش می یافت كه هیچ یك رخ نداده پس تجار این كاهش مالیات را در این مسیر هزینه نكرده اند.
وی با بیان اینكه انتظار می رفت كاهش مالیاتی به قشر متوسط كمك كند و آن را برای پرداخت وام هایی همچون وام دانشجویی استفاده كنند، گفت: امروز بحران وام دانشجویی در آمریكا وحشتناك است. در انتخابات 2020 هم خواهیم دید كه مساله بخشودگی وام دانشجویی چیزی است كه نامزدهای مختلف درباره آن صحبت خواهند كرد.
این كارشناس مسایل اقتصادی افزود: البته این هزینه بسیار زیادی را بر دولت متحمل می كند، اگر به سال 2014 نگاه كنیم، وام دانشجویی نزدیك به 2 تریلیون دلار بوده است. تقریبا هفت میلیون دانشجو داشتیم كه نتوانستند این وام را پرداخت كنند. باید در نظر گرفت متوسط وامی كه اینها متعهد به پرداخت آن هستند نزدیك به 40 هزار دلار است كه واقعا رقم قابل ملاحظه ای است.
علی آبادی ادامه داد: دلیل مخالفت دمكرات ها با كاهش مالیات بیشتر سیاسی است. اگر به سال 2018 نگاه كنیم، نزدیك به 70 درصد دانشجویان كالج ها یك وام گرفته اند كه تقریبا می توان گفت 70 درصد به طور میانگین نزدیك به 30 تا 40 هزار دلار وام اعم از خصوصی و دولتی دارند.
وی اضافه كرد: اگر همه اینها را جمع كنیم نزدیك به 1.56 تریلیون دلار بدهی است كه باید 45 تا 47 میلیون مقروض آنها را بازگردانند. این میزان مقروض یعنی حدود 45 میلیون رای دهنده، پس هر نوع كاهشی نسبت به بخشودگی این وام، تقریبا به 45 میلیون رای كمك می كند.
عضو مشاوران رشد جهانی با بیان اینكه معمولا در آمریكا جوانترها كمتر در انتخابات شركت می كنند، اظهار كرد: فرض كنید یك مساله انتخاباتی همچون وام دانشجویی به تیتر خبرها تبدیل شود، یعنی 45 میلیون رای دهنده را به كار گرفته اید.
علی آبادی درباره روند اقتصادی آمریكا هم گفت: این در سال های آینده خوب نخواهد بود. امروز سیاست 'آمریكا اول' در حقیقت آمریكا را آخر گذاشته است چون هیچ سرمایه گذاری در زیرساخت ها نداشته ایم. هیچ بودجه ای در سطح فدرال مربوط به زیرساخت ها جلو نرفته، حتی در ایالت ها هم این مساله مشاهده نمی شود.
وی افزود: نكته دوم اینكه درست است به صورت كوتاه مدت هزینه دعوای تعرفه های آمریكا و چین، روی كالای چینی تاثیر گذاشته است اما چینی ها هم مواد اولیه را برای شركت های آمریكایی گران كرده اند. یعنی این تعرفه ها به طور مستقیم روی تكنولوژی ها تاثیر گذاشته و در نتیجه، قیمت ها را تا حدی افزایش داده است.
تحلیلگر مسایل اقتصادی با بیان اینكه دولت آمریكا با یك سطح بسیار بزرگ وام دولتی نسبت به رشد ناخالص داخلی، مواجه است، ادامه داد: پس دادن سود این وام ها خود فشار سنگینی را روی بودجه سالانه آمریكا وارد می كند.
علی آبادی اظهار كرد: نكته چهارم كه متاسفانه ترامپ آن را سیاسی كرده، مساله مهاجرت است. آمریكا كشور جوانی نیست. آمریكا در 30 سال آینده دچار مشكل پرداخت هایی از قبیل تامین اجتماعی می شود.
وی توضیح داد: افرادی كه امروز كار می كنند هزینه تامین اجتماعی افراد بازنشسته را می پردازند. این جمعیت جوان در 30 سال آینده نزول خواهد كرد مگر اینكه سیاست های مهاجرتی، بازتر شود تا بتواند میزان دریافت مالیات را بیشتر كند در غیر این صورت افراد وارد بازنشستگی می شوند كه مشكل جدی ایجاد خواهد كرد.
دانش آموخته دانشگاه پیتسبورگ اضافه كرد: بزرگترین مشكل آمریكا این است كه به سوی پیری می رود، ترامپ با بستن درهای مهاجرتی اجازه نمی دهد كانال های جدید اقتصادی و دریافت مالیاتی شكل بگیرد.
دونالد ترامپ با روی كار آمدن در سال 2017، سیاست مهاجرتی شدیدی را اعمال كرده است كه انسداد مرزهای جنوبی و اعمال ممنوعیت ورود از چند كشور، از آن جمله است.
اروپام ** 1429 ** 1071