چرا نفت فروش هاي ميلياردر عرب از فتح ليگ قهرمانان اروپا ناكامند

به گزارش ايرنا، حال و هواي بازيكنان پاري سن ژرمن پس از فتح عنوان قهرماني لوشامپيونه همان طور كه انتظار مي رفت، پر شور و با سر و صداي زيادي همراه بود.
قهرماني پي اس جي از هفته ها و شايد ماه ها پيش اجتناب ناپذير به نظر مي رسيد اما يكشنبه هفته جاري پس از تساوي ليل به عنوان نزديك ترين تعقيب كننده مقابل تولوز، قطعي شد.
پاريسي ها سزاوارانه پس از پيروزي سه بر يك مقابل موناكو، جشن ششمين قهرماني خود را ليگ يك فرانسه در پارك دو پرنس برگزار كردند.
پس از آن بازي «ناصر الخليفي» مالك باشگاه پاريسي؛ شخصي كه به عنوان يكي از اعضاي گروه سرمايه گذاري قطر بيش از 1 ميليارد دلار به باشگاهش تزريق كرده است، اظهار داشت: لوشامپيونه پس از قهرماني كشوري فاتح در جام جهاني 2018 روسيه، مهم ترين رويداد در صدر فوتبال جهان است.
با اين حال و با وجود جشن و سرور زايد الوصف در رختكن تيم پاريسي همچنان زمزمه هايي مبني بر ناكامي باشگاه بلندپرواز فرانسوي در فتح ليگ قهرمانان اروپا شنيده مي شد.
با وجود ادعاها در خصوص فتح لوشامپيونه، موفقيت خانگي ديگر سنگ محكي قابل قبول براي قضاوت «توماس توخل» و ستاره هاي گرانقيمتش محسوب نمي شود و در عوض ليگ قهرمانان چنين معياري است؛ جايي كه پي اس جي بار ديگر در آن كم آورد و به شكلي غافلگير كننده در مرحله يك چهارم توسط منچستريونايتد تازه احيا شده از گردونه رقابت ها كنار رفت.
كمي دورتر در انگليس، چشم پوشي كردن از باشگاهي ديگر كه توسط ميلياردهاي خاورميانه اي تامين مي شود، كار سختي است. منچسترسيتي هم اكنون در اوج نبردي سخت و طاقت فرسا با ليورپول بر سر فتح ليگ برتر جزيره قرار دارد و با 2 امتياز اختلاف و يك بازي كمتر (جدال حساس مقابل يونايتد در دربي منچستر) در رده دوم جاي دارد.
ليگ برتر انگليس از حيث رقابتي بودن به مراتب فراتر از لوشامپيونه است و دفاع از عنوان قهرماني براي شاگردان «پپ گوارديولا» آن هم در برابر حريفي قدر و تحسين برانگيز همچون ليورپول دستاوردي بزرگ و چشمگير محسوب مي شود.
بي شك مالكان متمول باشگاه سيتي بيانيه اي مشابه با آنچه الخليفي صادر كرد، منتشر مي كنند و شايد حتي كليپي پر هزينه به افتخار دستاورد جديدشان ساخته و در بوق و كرنا كنند.
اما حتي اگر سيتي دومين قهرماني متوالي خود را در ليگ برتر جزيره فتح كند مثل پاري سن ژرمن شك و شبهاتي مبني بر بالا بودن معيارها براي تيم گرانقيمت تحت هدايت گوارديولا مطرح خواهد شد و آن معيار هم چيزي نيست جز قهرماني در اروپا!
شاگردان مرد اسپانيايي در آن جبهه مشابه پي اس جي كم آوردند و در بازي هيجان انگيز مقابل تاتنهام از گردونه رقابت ها كنار رفتند.
با اين توضيحات پرسشي كه مطرح مي شود اين است: چرا سيتي و پي اس جيِ زراندود با پول هاي هنگفت حاصل از فروش نفت در خانه مي درخشند و در اروپا رنگ مي بازند؟
در وهله اول ذكر اين نكته حائز اهميت است كه مبالغ هنگفت سرازير شده به اين 2 باشگاه توسط مالكان متمول نفت فروش خاور ميانه اي، انتظارات را بالا برده است.
من سيتي به طور تمام و كمال در اختيار شيخ منصور بن زايد آل نهيان يكي از حكام متمول ابوظبي است كه در سال 2018 با 150 ميليون پوند سهام باشگاه را خريدار كرد و از آن زمان، مالكان باشگاه بيش از 1.7 ميليارد دلار به طور مستقيم به باشگاه تزريق كرده اند.
بيشتر اين مبلغ براي خريد بازيكنان و پرسنلي كه هم اكنون تحت اختيار گوارديولا قرار دارند، هزينه شد و اين در حالي است كه مبلغ هنگفتي از آن نيز به شكلي بي ملاحظه صرف توسعه زمين تمريني و زير ساخت هاي تيم هاي جوانان باشگاه شد.
در سوي ديگر، وضعيت باشگاه پاريسي نيز دست كمي ندارد و پس از خريداري شدن توسط گروه سرمايه گذاري قطر به رياست ناصر الخليفي در سال 2011، آنها بيش از 1 ميليارد دلار براي خريد بازيكن هزينه كرده اند كه از جمله آنها مي توان به گرانقيمت ترين بازكين تاريخ فوتبال يعني «نيمار» و «كيلين امباپه» اشاره كرد.
ولخرجي هاي ماكان قطري و اماراتي را مي توان از جهات مختلفي توضيح داد.
ايده آل ترين و خوش بينانه ترين آنها صرفا عشق به فوتبال است و بخشي از آن نيز به واسطه تلاش هاي آنها براي كشاندن و توسعه فوتبال در كشورهايشان است.
اما در نگاهي بدبينانه تر ثروتمندان خاورميانه اي شايد از فوتبال به عنوان ابزاري براي خودنمايي استفاده مي كنند و اگر كمي لايه هاي عميق تري را كالبد شكافي كنيم اين نگاه را مي توان به نوعي آرزوي شخصيت هاي پرنفوذ قطري و اماراتي در راستاي كسب قدرت نرم و يا ايجاد پايگاهي فرهنگي در قلب اروپا (فرانسه و انگليس) تعبير كرد.
علاوه بر اين، بُعد ديگري از رقابت بين قطر و امارات د جريان است و پيش زمينه آن به تحريم هاي اعمال شده از سوي امارات در سال 2017 عليه دوحه است؛ تحريم هايي كه به اتهام افزايش مناسبات با ايران و همچنين تامين مالي تروريسم بر اين كشور وارد شده است.
با اين فرض، رقابت آنها حالا شكل ديگري به خود گرفته و در سطح اول فوتبال اروپا خودنمايي مي كند؛ نوعي تئاتر نيابتي كه هر كدام سعي دارند برتري خود را به ديگري ديكته كنند.
بي شك سيتي و پي اس جي تنها باشگاه هاي ولخرج جهان نيستند اما نمونه هايي برجسته محسوب مي شوند؛ در واقع ولخرجي هاي آنان از چشم مقامات فوتبالي پنهان نمانده و در ميان اتهامات، نقض قوانين بازي جوانمردانه مالي يوفا به چشم مي خورد.
سرمايه گذاري هاي هر 2 باشگاه تنها به دستاوردهايي داخلي محدود بوده و پي اس جي در سال هاي 2013، 14، 15، 16، و 18 و 19 ليگ يك فرانسه را فتح كرده است.
اگر از هواداران سيتي بپرسيد كه براي چه چيزي ولع بيشتري دارند؛ ليگ برتر و شانس كري خواندن براي تيم هايي همچون يونايتد و ليورپول يا ليگ قهرمانان اروپا؛ قطع به يقين دستاوردهاي خانگي پاسخ اكثريت آنها خواهد بود اما در ليگ قهرمانان هم سيتي و هم پي اس جي همواره در برآوردن انتظارات ناكام بوده اند.
پس از واگذاري مالكيت پي اس جي به قطري ها، آنها هرگز فراتر از مرحله يك چهارم ليگ قهرمانان نرفته اند و 4 بار در اين مرحله و سه بار در يك هشتم با تورنمنت خداحافظي كرده اند.
براي سيتي هم چنين موضوعي صدق مي كند و آنها هم يك بار به نيمه نهايي رسيدند و 2 بار در يك چهارم و سه بار از يك هشتم كنار رفته اند.
ساده ترين توضيح اين ناكامي اين است كه در اروپا تيم هاي خوب و با كيفيت مثل هميشه فراوان هستند و پي اس جي و سيتي اغلب با اختلافي جزئي متحمل شكست شده اند.
گوارديولا و تيمش به شكلي آزار دهنده از صعود به نيمه نهايي باز ماندند و در رقابتي كه هيجان آن خيلي ها را به مرز سكته رساند، در نهايت با مردود شدن گل دقايق پاياني «رحيم استرلينگ» توسط كمك داور ويدئويي به دليل گل زده كمتر در خانه حريف، جواز صعود را به تاتنهام تقديم كردند.
در سوي ديگر، پي اس جي نيز به كم كاري در بازي برگشت مقابل منچستريونايتد متهم شد و پيروزي 2 بر صفر خارج از خانه را با شكست 3 بر يك خانگي عوض كرد تا از راهيابي به نيمه نهايي باز بماند.
براي توضيح بيشتر بد نيست بدانيم كدام باشگاه ها پس از روي كار آمدن مالكان سيتي و پي اس جي، قهرمان اروپا شده اند؛ منچستريونايتد در سال 2008 قهرمان ليگ قهرمانان شد و رئال مادريد براي چهار سال جام را بالاي سر برد؛ بارسلونا سه بار عنوان قهرماني را فتح كرده و بايرن مونيخ، چلسي و اينترميلان هم بي نصيب نبوده اند.
با وجود اينكه اين باشگاه ها بازيكنان استثنايي، سرمربياني بزرگ و البته مديريتي قوي را در اختيار دارند اما تنها وجه تمايز آنها با 2 باشگاه مذكور «اصالت» و بودن در راس فوتبال اروپا براي ساليان سال است.
باشگاه هايي همچون بارسا، رئال، منچستريونايتد و بايرن مونيخ همگي از هويتي ملموس براي افتخار آفريني در اروپا بهره مي برند كه با هويت باشگاه تنيده شده است.
و اين چيزي نيست كه بتوان آن را خريد و فروش كرد بلكه بايد ذره ذره به باشگاه تزريق شود و در شرايط مساوي، به عنوان موئلفه اي متمايز كننده عمل كند.
گوارديولا پيش تر به اين تجربه موروثي اشاره كرده و در مصاحبه اي سيتي را در مقايسه با ساير تيم هايي كه موفق به فتح ليگ قهرمانان شده اند، به «پسر بچه» اي خام تشبيه كرد.
نمونه ديگري از اين هويت كه بايد قطره قطره به رگ هاي باشگاه تزريق شود، چلسي است؛ باشگاهي كه توسط «رومن آبرامويچ» مالك متمول روس خريداري شد و در ابتداي امر چرخ هاي آن را براي موفقت خانگي خوب روغن كاري كرد اما دستاورد اروپايي همچنان نقطه ضعف آنان بود تا سال 2012؛ فصلي كه آبي هاي لندن در خانه تقلا مي كردند و «روبرتو دي ماتئو» را در كسوت سرمربي به منجي غيرمحتمل در اختيار داشتند.
آبي ها در حالي كه با بهترين فوتبال خود فاصله زيادي داشتند، در نهايت موفق شدند در ضربات پنالتي بايرن مونيخ را در فينال شكست داده و قهرمان شوند.
اين قهرماني 9 سال پس از خريده شدن باشگاه توسط آبراموويچ اتفاق افتاد و در دنباله سه قهرماني آنان در ليگ برتر جزيره بود.
در مورد چلسي، پول در درجه دوم قرار داشت؛ به عبارت ديگر ثبات در نتيجه گيري اروپايي اولويت بود و سپس ستاره ها براي فتح آسمان ليگ قهرمانان كنار هم چيده شدند.
توخل در جريان جشن قهرماني تيمش به موضوعي مشابه اشاره كرد و پاريسي ها را به صبوري كردن در مورد ليگ قهرمانان تشويق و تاكيد كرد كه غول هاي اروپا همچون يوونتوس هم از چنين ضربه دراز مدتي رنج مي برند اما در نهايت بخت با آنها يار خواهد شد.
سخت است تيم هاي گوراديولا و توخل را ناكام بدانيم به ويژه با توجه به فوتبال رواني كه آنها ارائه مي دهند؛ موضوعي كه در مورد مرد اسپانيايي در سيتي بيشتر صدق مي كند و تيم او همواره به عنوان يكي از بهترين تيم هاي ليگ برتر انگليس و اروپا مورد تمجيد و ستايش قرار مي گيرد.
اما بي شك افتخار داخلي تنها چيزي نيست كه مالكان سيتي و پي اس جي براي آن ولع دارند اما قدم بعدي براي آنان تاجگذاري در اروپا است و براي اين منظور بدون شك به پول بيشتري نياز دارند اما مهم تر از آن بايد به هر شكلي كه مي توانند كمي صبر و بردباري براي خود بخرند!!
ورزشي**3991**2024