به گزارش خبرنگار اجتماعی ایرنا، به چهره معصومانه دختر و پسر خود نگاهی می اندازد و می گوید: همسرم معتاد بود. چندین بار در مركز ترك اعتیاد بستری شد، اما به محض بیرون آمدن باز همان آش بود و همان كاسه.تا این كه در روز زرد پاییزی رفت و دیگر او را ندیدیم. من ماندم و فرزندان قد و نیم قد و بار زندگی. ساز ناكوك زندگی را با كوك های چرخ خیاطی هم آوا كردم و كم كم رخت خوشبختی و شادی را بر تن زندگی دوختم.
این داستان زنانی است كه با هزار دلیل ناخواسته از جمله حادثه، طلاق، اعتیاد و تجرد، یكه و تنها نان آور خانه هستند و در این مسیر رنج ها، حرف ها و آزارهای بسیار می بینند كه بنا به گفته «سوسن باستانی» معاون بررسی های راهبردی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، در حال حاضر ٧٠ درصد زنان سرپرست خانوار به دلیل فوت همسر،١٠ درصد دیگر به خاطر طلاق، 8 درصد به دلیل تجرد قطعی خودسرپرست و مابقی زنان بدسرپرست هستند.
باستانی ادامه داد: براساس سرشماری سال ٩5، درصد زنان سرپرست خانوار در سال ٩٠ حدود 12.1 درصد بوده كه این نرخ در سال ٩5 به 12.6درصد رسیده است كه از رشد نیم درصدی حكایت دارد.
رشد چشمگیر زنان سرپرست خانوار، متولیان امر را به بحث اشتغال و توانمندسازی اقتصادی آنان معطوف داشته است اما نكته مهم تری كه همواره سوهان روح این قشر از جامعه می شود و گاه آنان را از ادامه مسیر باز می دارد، نگاه های كوركورانه و متعصبانه ای است كه پیكر نحیف زنان تنها و سرپرست خانوار را خراش می دهد.
** فرار به كنج خانه از نگاه های تنگ نظرانه
زنان بی سرپرست و نان آورخانه، در سایه قضاوت های تنگ نظرانه برخی افراد جامعه، همواره با احساس ناامنی و تحقیر رو به رو هستند؛ قضاوت هایی كه از داخل خانواده آغاز و به سطح جامعه كشیده می شود.
یكی از زنان نان آور در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: با هزار سختی و دردسر از زندگی پر درد و رنج با همسری معتاد جدا شدم و به امید راحتی و آسایش به خانه پدری بازگشتم تا زیر سایه آنان بتوانم طعم خوشبختی را به فرزندانم بچشانم اما هنوز مُهر طلاق من خشك نشده بود كه نگاه های سنگین و سوال های بی معنا از خانواده شروع و به محل كشیده شد.
«هر جا می رفتم با نگاه مردانی روبه رو بودم كه جسمی بی صاحب را روبه روی خود می دیدند و با هدف های شوم نمایش خیرخواهی داشتند. به ناچار و از ترس حرف حدیث مردم به كنج خانه پناه بردم.»
در سایه قضاوت های تنگ نظرانه برخی افراد جامعه نسبت به طلاق و زنان بیوه، درصد بالایی از این زنان با محدودیت های اجتماعی، احساس ناامنی و تحقیر روبه رو هستند كه موجب می شود از حضور در جمع هایی نظیر فامیل گریزان باشند.
این زنان حتی از طعنه ها و متلك های برخی اهالی محل معذب هستند و در معرض انواع سوء نیت ها و آزارهای دیگران قرار می گیرند و صدمه می بینند؛ در واقع بیش از سایر اقشار جامعه در معرض خشونت و انواع ناامنی هستند.
برخی از زنان خودسرپرست، میان اعضای خانواده خود نیز دچار بحران هستند چرا كه بر اساس نگاه سنتی حاكم بر خانواده ها، پس از بازگشت به خانه پدری، دیگر به او به چشم دختری مجرد و آزاد نمی نگرند و محدودیت های بیشتری را در رفت و آمد و اشتغال به كار برای او قایل می شوند.
به خاطر وجود فرهنگ نگاه سنگین ترحم، غیرت و ناموس پرستی خانواده ها، بعضی از این زنان شرایط فرهنگی و اجتماعی حضور در جامعه را از دست می دهند و در این مسیر متحمل آسیب های روحی و روانی و مادی می شوند.
به همین دلیل علاوه بر راهكارهای مناسب اقتصادی برای بانوی سرپرست خانوار، فرهنگ سازی و ایجاد آموزش مهارت های زندگی به خانواده ها در اولویت قرار دارد تا نگاه افراد نسبت به این زنان تغییر كند و دیگر به نگاه بدن بی صاحب به آن ننگرند.
گزارش از فاطمه دهقان نیری
اجتمام*9294*9105
تهران- ایرنا- زیر آسمان این شهر و در همسایگی هركدام از ما، زنانی هستند كه رشته زندگی شان گره خورده و برای اینكه بتوانند چرخ زندگی را بچرخانند كمر همت بسته‌اند؛ زنانی كه علاوه برحمل بار سنگین معیشت، باید سایه نگاه های نامتعارف و قضاوت های تنگ نظرانه برخی افراد را هم تحمل كنند.