خنده و شادی سلامت روانی افراد جامعه را تضمین می كند

به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا، امروزه دیدن چهره های سخت و بی تفاوت كه ناامیدی و یأس را فریاد می زنند در سراسر جهان به امری عادی تبدیل شده است. مردمانی كه با چشمانی غم گرفته جهان را می پایند و اندوهناك خاطرات قدیمی روز‌های گذشته خود را پشت سر می گذارند، با كلام‌ها و الفاظ نارسا سخن می گویند و راز‌ها را به زمزمه بازگو می كنند و آنچنان اسیر غم شده اند كه شادی را گم كرده اند و لبانشان لبخند را از یاد برده است.

كارشناسان معتقدند كه شاخصه شادی، تندرستی و روان‌ شناسی مثبت‌گرا همه اصطلاحاتی هستند كه در جهان كنونی سبك زندگی‌ها را شكل می دهد و مسوولان تلاش دارند كه فرهنگ شاد زیستن را به مردم بیاموزند. آنان می گویند یادگیری تكنیك‌های خنده و افزایش نشاط و شادابی سبب می شود تا افراد بتوانند احساس بهتری داشته باشند.

نخستین بار در 1998 میلادی بود كه هندی‌ها تصمیم گرفتند زنجیره خنده را راه اندازی و جشن خنده را در بمبئی برگزار كنند، مراسمی كه «مادان كاتاریا» بنیانگذار حركت یوگای خنده آن را بنا نهاد تا به قول خودش عاطفه‌ای مثبت را برای تغییر خویشتن افراد و تغییر جهان به شیوه‌ای صلح‌آمیز و مثبت به جریان درآورد.

همه ساله در نخستین یكشنبه ماه می بر مبنای اینكه سالی یكبار اخم و اندوه در تمام دنیا ممنوع شود، روز خنده در سراسر جهان برگزار می‌شود. مردم در تمامی نقاط دنیا در این روز با خنده و شادی راهی خیابان‌ها می‌شوند تا آن را جشن بگیرند. در روز خنده، دوستان و خانواده ها كارناوال‌هایی را تشكیل می‌دهند و با حركت در خیابان‌ها و با نوشته هایی روز خنده را به اطلاع دیگران می‌رسانند.

جشن گرفتن و بزرگداشت روز جهانی خنده یك مانیفست مثبت برای صلح است و قصد آن بیداری جهانی برای برادری و دوستی از راه خنده محسوب می شود. امروزه بیش از هشت هزار باشگاه خنده در جهان فعالیت دارند.

به مناسبت روز جهانی خنده پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا به منظور بررسی راهكارها و اقدام های مثبت در جهت خنده رویی و شادی مردم به گفت وگو با «سیدحسن موسوی چلك» جامعه شناس و رییس انجمن مددكاران اجتماعی پرداخت.

-در ادامه متن این گفت وگو را می خوانیم:
** ایرنا: هدف از برگزاری روز جهانی خنده چیست و ضرورت این موضوع از چه چیزی نشأت می گیرد؟
*** موسوی چلك: نامگذاری این روز در واقع حامل پیام های مختلفی از جمله خندیدن، نشاط و شادابی در میان مردم جهان است زیرا شادی و خنده حق همه انسان ها به شمار می رود و این حق طبیعی را هیچ فردی نمی تواند از دیگران سلب كند. برای شاد بودن هیچگاه نباید منتظر دیگران بود بلكه باید برای اینكه این مهم در جامعه تقویت شود تا مردم از زندگی خود لذت ببرند و احساس رضایت كنند، آسیب ها و ناهنجاری های اجتماعی نیز كاهش یابد. نشاط تنها خندیدن نیست بلكه رسیدن به شادابی پایدار است كه از مهم ترین مولفه های جامعه سالم به شمار می رود.

** ایرنا: خنده و شادابی چه تأثیراتی بر روی مسایل زیستی، روحی و روانی انسان دارد؟
*** موسوی چلك: افراد بشاش و خنده رو مأمنی آرامش بخش برای دیگران هستند زیرا این افراد به خود و دیگران هیچ آسیبی را وارد نمی كنند و به طور ناخودآگاه این مقوله شادی آفرین را انتقال می دهند. همچنین نشاط و شادی بر دستگاه های ایمنی بدن، روان و روح نیز اثرات بسیار مثبتی دارد. در هر حال، همه باید شاد بودن را یاد بگیرنند و در همه جا بخندند و آن را در روابط زندگی وارد كنند. شیخ اجل سعدی شیرازی در یكی از سروده های خود درباره این باره می گوید:

مبر حاجت به نزد ترشروی *** كه از خوی بدش فرسوده گردی
اگر گویی غم دل با كسی گوی*** كه از رویش به نقد آسوده گردی

** ایرنا: نخستین باشگاه خنده در ایران در 1380 خورشیدی تشكیل شد، اطلاع رسانی در این باره چه ضرورتی دارد؟
*** موسوی چلك: این باشگاه ها با هدف انتقال پیام خنده و شادی تشكیل می شوند اما برای خندیدن كه یك امری طبیعی است نیازی به تشكیل اینگونه مجموعه ها نیست تا با توسل به آنها این حق طبیعی را بازپس بگیریم. برخی در ایران افراد خندرو و شاداب را لوده و مضحك می پندارند، در حالی كه این تصور به شدت اشتباه است زیرا انرژی مثبت با چهره خنده رو هزار برابر بهتر از پند و نصیحت منتقل می شود. خلق شادی های گروهی و بسترسازی برای ایجاد این پدیده طبیعی می تواند به سلامت روانی جامعه كمك كند. خنده، شادابی و نشاط حق شهروندان است و مدیریت شهری نمی تواند نسبت به آن بی تفاوت باشد. مردم ناراحت و شادی گریز كیفیت زندگی را در شهر پایین خواهند آورد. وقتی از نشاط اجتماعی سخن به میان می آید باید مولفه های تعیین كننده حوزه نشاط اجتماعی مانند شفافیت، شایسته سالاری، اعتماد اجتماعی، مشاركت اجتماعی و سلامت روانی اجتماعی مورد توجه قرار بگیرد. همچنین سبك زندگی، نوع رفتار شهروندان، احساس تعلقی كه به جامعه دارند یا ندارند می تواند در ایجاد یا فقدان شادابی تاثیرگذار باشد، بنابراین توجه به نشاط در جامعه بسیار لازم است.

** ایرنا: برای ترویج خنده و نشاط در جامعه چه راهكارهایی را پیشنهاد می دهید؟
*** موسوی چلك: نگرانی از آینده یكی از دغذغه های جدی است كه فشارهای روانی را در میان مردم به وجود می آورد و سبب می شود تا خنده و نشاط از زندگی آنها رخت ببندد. ایرانیان برای غم بیشتر از نشاط و شادابی برنامه ریزی می كنند. تغییر سبك زندگی، تاب آوری در مقابل ناملایمات و بالابردن مهارت های اجتماعی از جمله مولفه هایی به شمار می روند كه در شادابی جامعه مفید واقع خواهند شد. همچنین بهره گیری از ظرفیت های فرهنگی و دینی و برگزاری جشن های مختلف نیز از جمله مواردی هستند كه نشاط و خنده رویی را در جامعه گسترش می دهد. استفاده از ظرفیت های عمومی مانند پارك ها و بوستان ها برای ایجاد شادی بیشتر نیز راهگشاست. بهره گیری از هویت فرهنگی اقوام مختلف می تواند در ایجاد حس تعلق خاطر به جامعه و نشاط اجتماعی كمك كند.

پژوهشم**9117**2002**9131