پارالمپيك؛ حسرت ورزشكاران معلول تنيس روي ميز

به گزارش ايرنا، دوگانگي توجه به رشته هاي تيمي و كم توجهي به رشته هاي انفرادي همواره يكي از بحث هاي مطرح شده در ورزش ايران است؛ بحثي كه با موفقيت چشمگير ورزشكاران ايراني در المپيك 2012 لندن به اوج رسيد. همچنين ركوردشكني كاروان اعزامي ايران به بازي هاي پاراآسيايي 2018 جاكارتا و موفقيت رشته هاي انفرادي بار ديگر ضرورت توجه به رشته هاي تيمي را به يكي از دغدغه هاي كارشناسان تبديل كرد.
يكي از رشته هاي پرمدال در بازي هاي پاراآسيايي و پارالمپيك تنيس روي ميز است كه بنا به آمار با بيش از 50 مدال پس از دووميداني در جايگاه دوم قرار دارد.
براي بررسي ميزان توجه به اين رشته، خبرنگار ايرنا پاي سخنان «مهدي آرمند» سرمربي تيم تنيس روي ميز جانبازان و معلولين نشسته است. آرمند در اين گفت وگو با گلايه از برخي بي توجهي ها به اين رشته، عنوان كرد: رشته تنيس روي ميز معلولان با بيش از 50 مدال پارالمپيكي و پاراآسيايي مي تواند تغيير چشمگيري در جايگاه كاروان ورزشي ايران در 2 تورنمنت معتبر جهاني و قاره اي داشته باشد.
متن كامل اين مصاحبه ر زير آمده است:

** ايرنا: به عنوان رييس انجمن تنيس روي ميز شرايط ملي پوشان اين رشته ورزشي را چگونه ارزيابي مي كنيد؟
آرمند:در سال 1397 شماري از انجمن هاي زير مجموعه فدراسيون جانبازان و معلولين، به صورت تخصصي به فدراسيون ها واگذار شدند و تنيس روي ميز يكي از اين انجمن ها بود. در مدت كوتاه انتقال اين رشته به فدراسيون تنيس، تا كنون بودجه خاصي براي آن در نظر گرفته نشده است. با اين وجود، برخورد «مهرداد قارداشي» رييس فدراسيون تنيس روي ميز با ورزشكاران اين رشته عالي و آنان به رقابت هاي اردن اعزام شدند و در اين رقابت ها ورزشكار معلول ايران نتايج فوق العاده اي كسب كردند.
هم اكنون نيز با حمايت فدراسيون تنيس روي ميز اردوي آماده سازي ورزشكاران اين رشته در حال برگزاري است.

** ايرنا: اين اردوها براي رقابت هاي گزينيشي پارالمپيك است؟
آرمند: صحبت كه از پارالمپيك به ميان مي آيد متاسفانه تنها حسرتش براي ورزشكاران تنيس روي ميز باقي خواهد ماند زيرا با وجود بيش از 800 ورزشكار اين رشته و ظرفيت هايي كه براي مدال آوري وجود دارد از يكسال پيش به ورزشكاران اعلام شده است برنامه اي براي اعزام آنان به توكيو 2020 در دستور كار نيست.
محروم ماندن ورزشكاران معلول تنيس روي ميز ايران از رقابت هاي پارالمپيكي در حالي است كه اين رشته در كلاس بندي هاي مختلف انفرادي و تيمي بيش از 50 مدال پارالمپيكي دارد و پس از دووميداني پرمدال ترين رشته ورززشي محسوب مي شود.

** ايرنا: آيا احتمال عدم موفقيت ورزشكاران در پارالمپيك عامل اين اعزام نشدن است يا دلايل ديگري وجود دارد؟
آرمند: پاسخ اين سوال را نمي شود در دلايل كوتاه مدت يا بهانه ها خلاصه كرد بلكه پاسخ آن را بايد در نگاه و ميزان توجه مسوولان ورزش ايران به تنيس روي ميز معلولان بررسي كرد.
بيش از 800 ورزشكار حرفه اي در اين رشته داريم و اين ورزشكاران در تورنمنت هاي مختلف ثابت كردند كه توانايي كسب مدال و ايستادن در سكو دارند. اگر بهانه عدم نتيجه گيري باشد كه ورزشكاران معلول اين رشته هيچگاه دست خالي از تورنمنت ها به ايران برنگشتند.
در سه دوره متوالي بازي هاي پاراآسيايي تنيس روي ميز ايران همواره مدال كسب كرده و با رقيبان قدرتمندي از چين و كره مسابقه داده اند. اما آنچه موجب شده تا سهم ايران از مدال هاي پارالمپيك صفر باشد شيوه نگاه و نبود چشم انداز براي توجه به اين رشته است.

** ايرنا: اما با چهار ورزشكار در بازي هاي آسيايي جاكارتا يك برنز و دو عنوان چهارم كسب كرديد كه نتيجه اي چندان موفق به شمار نمي رود.
آرمند: واقعيت مسابقات جاكارتا را بايد در چيدمان (آرنج) تركيب تيم جستجو كرد من به عنوان رييس انجمن اين رشته پيش از رقابت ها به مسوولان پارالمپيك اعلام كردم كه با 6 ورزشكار چهار مدال كسب مي كنم اما دخالت سليقه اي در انتخاب تركيب موجب شد تا به اهداف از پيش تعيين شده نرسيم؛ يك برنز و 2 عنوان چهارمي تنيس روي ميز ايران در جاكارتا مي توانست به مدال هاي مرغوب تري تبديل شود.
مي توانستيم با تلاش بيستر 2 عنوان چهارمي را به برنز تبديل كنيم اما اين تلاش كم بود. اگر اعزام ها ها براساس برنامه ريزي ها من بود بدون شك يك نقره و 2 برنز در اين رشته به ورزشكاران ايران مي رسيد.

** ايرنا: با اين شرايط بايد تا چه زماني منتظر باشيم تا نگاه ويژه به تنيس روي ميز شود و اين رشته در جمع مدال آوران پارالمپيكي قرار گيرد؟
آرمند: آب پاكي ريختن روي دست ورزشكاران معلول تنيس روي ميز بدون شك در روحيه آنان تاثير دارد. اين ورزشكاران از يكسال گذشته مطمئن شدند كه مانند ديگر دوره هاي پارالمپيك در توكيو نيز حضور نخواهند داشت و اين موجب شده انگيزه آنان كاهش پيدا كند. مسوولان به جاي اين اعلام ها بهتر است براي ايجاد انگيزه در ميان ورزشكاران تنيس روي ميز، با صرف اندكي هزينه بيشتر چند ورزشكار به صورت نمادين را به اين دوره از رقابت ها اعزام كنند.
بدون شك اين اعزام ها موفق خواهد بود و مدال انفرادي را نصيب كاروان ايران مي كند. مدالي كه نه تنها ارزش آن از مدال هاي تيمي كمتر نيست بلكه هزينه هاي كمتري براي كاروان اعزامي ايران به توكيو دارد.

** ايرنا: با اين شرايط مي شود از شما به عنوان كسي ياد كرد كه باور دارد سرمايه گذاري بر روي ورزش انفرادي مي تواند ثمر بخش تر از هزينه هاي كلان در رشته هاي تيمي است؟
آرمند: كسي منكر قدرتنمايي تيم ملي واليبال نشسته ايران يا بسكتبال ايران در پاراآسيايي و پارالمپيك نيست اما فراموش نكنيم اعزام مجموعه چند ده نفري اين رشته ها با هزينه هاي زياد، در نهايت به يك مدال ختم مي شود كه ارزش آن با مدال انفرادي برابر است.
فراموش نكنيم جايگاه كاروان ورزشي هر كشوري در پارالمپيك و پاراآسيايي را مدال هاي انفرادي تعيين مي كند. سياست كلي كشورهايي مانند چين كه براي موفقيت در المپيك ها سرمايه گذاري مي كنند بر روي تمركز بر رشته هاي انفرادي است. مدال هاي انفرادي رشته دووميداني، ژيمناستيك، تنيس روي ميز و ... چين را به يكي از مدعيان اصلي تبديل كرده است.
همچنين برخي از كشورها با شمار اندكي بازيكن در رشته هاي خاص جايگاهي به مراتب بهتر از ايران در المپيك كسب مي كنند و اين نشان مي دهد سرمايه گذاري آنان بر روي بخش انفرادي در رشته اي مانند دووميداني است كه بيش از 80 مدال دارد.

**ايرنا: تنيس روي ميز معلولان در رقابت هايي مانند پارالمپيك و پاراآسيايي پس از دووميداني يكي از پرمدال ترين رشته ها به شمار مي رود چه تضميني وجود دارد بخش از اين مدال ها سهم ايران باشد؟
آرمند: اينكه بخواهيم با چند اعزام به توكيو 2020 بخش زيادي از مدال ها را از آن خود كنيم كار سختي است. تنيس روي ميز معلولان در سايه صداي بلند بوق هاي تبليغاتي بسكتبال و واليبال مهجور مانده است. لازمه كسب مدال در بازي هاي پارالمپيك نگاه ويزه به اين رشته است.
با تدوين چشم انداز بلند مدت براي توسعه اين رشته مي شود براي پارالمپيك هاي آينده برنامه ريزي كرد.

** ايرنا: تا كنون اين برنامه ريزي انجام نشده است؟
آرمند: شرايط براي موفقيت مهيا و راحت است اما گرايشي براي توسعه و پياده كردن چشم انداز نداريم زيرا دچار سادگي فكر شديم. در اين شيوه از تفكر يك رشته تا آستانه چهره شدن برجسته مي شود و رشته اي ديگر به فراموشي سپرده شده است.
البته در چند سال گذشته اين شيوه تفكر از حالت تابو خارج شده است. بايد ما از تجربه شمشيربازي، واليبال و ... در رشته اي مانند تنيس روي ميز معلولين استفاده كنيم. كسي منكر محبوبيت و توانايي سيامند رحمان، زهرا نعمتي، ساره جوانمردي و ستارگان واليبال نشسته نيست اما در كنار اين عزيزان بايد ستاره هاي ديگر رشته هاي ورزشي ديده شوند چون هر كدام از معلولين ورزشكار ايراني ظرفيت ايستادن در سكو هاي جهاني دارد.

** ايرنا: چگونه بايد تفكر نگاه به تك رشته ها در ايران شكسته شود و در نهايت يك توازن در بين رشته هاي مختلف ورزشي برقرار كنيم؟
آرمند: بدون شك ما ظرفيت داريم و در تمام اعزام ها دست خالي نبوديم در اينچئون 2014 با دو نفر دو مدال كسب (نقره و برنز) كرديم،اگر در جاكارتا آرنج اشتباه نبود بدون شك چهار مدال با شش ورزشكار مي گرفتيم. در گوانژو نيز يك نقره كسب كرديم.
اين نتايج نشان مي دهد كه تنيس روي ميز معلولان ايران ظرفيت نتيجه گيري با برنامه هاي كنوني را دارد. البته براي چشمگير تر شدن موفقيت اين تيم بايد برنامه ريزي ها را براساس هزينه - فايده انجام دهيم. هزينه فايده اي كه در آن ارزش مدال و ميزان هزينه براي رسيدن به آن مدال، در نظر گرفته شود.
رشته هايي مانند واليبال نشسته يا بسكتبال اميد اصلي كسب مدال به شمار مي رود اما اعزام يك تيم با هزينه گزاف و چندين نفر تنها براي كسب يك مدال است در حالي كه سرمايه گذاري بر روي تك ستاره هاي رشته اي مانند تنيس مي تواند هزينه - فايده بيشتري داشته باشد.
هزينه اعزام يك ورزشكار تنيس روي ميز به اندازه يك ورزشكار ذخيره عضو تيم ملي واليبال يا بسكتبال است اما در مقابل تك ستاره هاي رشته هاي ورزشي مدالي به ارزش مدال قهرماني رشته هاي تيمي كسب مي كند.
ورزشي**2052** 2024