۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ۸:۴۵
کد خبر: 83320458
T T
۰ نفر

روابط عمومی های زوال یافته

۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ۸:۴۵
کد خبر: 83320458
روابط عمومی های زوال یافته

گرگان - ایرنا - روز روابط عمومی گذشت و كمتر اثر و نشانی از اهمیت یا بزرگداشت این روز در گلستان دیده و شنیده شد ! همچنانكه كاركرد این نهاد مهم هم در این خطه شمالی خاصیت خود را از دست داده و یا شاید به محاق رفته است.

روابط عمومی همچون پُلی است میان سازمان و مخاطبان؛ كاركرد روابط عمومی انتقال و تجزیه و تحلیل اطلاعات و نظرات مدیریت نهاد یا موسسه به مخاطبان و انتقال تجزیه و تحلیل اطلاعات این گروهها به مدیریت به منظور ایجاد همسویی و هماهنگی در علایق و منافع است.
یكی از بزرگترین تفاوت‌های روابط عمومی و تبلیغات در برنامه‌ریزی است بطوریكه روابط عمومی برای بلندمدت برنامه‌ریزی می‌كند اما تبلیغات در كوتاه‌ترین زمانِ ممكن به دنبال كسب نتیجه موقت و زودگذر است.
روابط عمومی مجموعه‌ای از اقدامات و كوشش‌های حساب‌شده‌ای است كه هر سازمان برای برقراریِ ارتباطاتِ مؤثر و هدفمند با گروه‌هایی كه با آن در ارتباطند انجام می‌دهد.
در تعریف روابط عمومی آن را هنر و دانش اجتماعی تجزیه و تحلیل گرایش ها، پیش بینی آثار آنها، مشورت با روسای موسسات و تهیه و اجرای برنامه های عملی در جهت منافع سازمان و مخاطبان می داند. علم چرخه مدیریت و ارتباط دهنده سازمان با مخاطبان از تعاریف دیگر روابط عمومی است.
به اعتقاد كارشناسان، تبلیغات و خبررسانی تنها گوشه ای كوچك از وظایف مهم و گسترده روابط عمومی است، موضوعی كه در استان گلستان برعكس است.
متاسفانه در استان گلستان اغلب روابط عمومی ها تبدیل به بنگاههای صرف خبر رسانی آن هم از نوع غیر حرفه ای و بعضا متملقانه شده اند، تب ایجاد پایگاه های اطلاع رسانی از سوی دستگاههای اجرایی عمده كاركرد روابط عمومی ها را محدود به فعالیت در زمینه تولید اخبار یك سویه و اغراق آمیز از فعالیت مدیران كرده است.
حتی برخی روابط عمومی ها همین حد نازل را هم در چارچوب فضای مجازی و شبكه های اجتماعی خلاصه كرده اند به عبارت دیگر دنیای ذهنی آنها بسیار محدود است.
كار به جایی رسیده كه اغلب روابط عمومی های گلستان بیشتر اوقات با فراموش كردن نقش خود در رصد، آسیب شناسی و شناخت مخاطبان و ذائقه آنها با جذب افراد غیرحرفه ای و استفاده از برخی تجهیزات موبایلی به ارگان های صرفا تبلیغی در شبكه های اجتماعی تبدیل شده اند.
البته عوامل و تجهیزات برخی از این روابط عمومی ها بیشتر از رسانه های رسمی است و طبیعتا هزینه های ریالی آنها هم سنگین تر به نظر می رسد.
استمرار چنین رویكردی گرفتار شدن در خود شیفتگی و بزرگ بینی، تعمیم فرهنگ چاپلوسی در برابر مافوق، غفلت از آسیب شناسی و شناسایی ضعف ها و جبران آنها و نهایتا سست شدن بنیان سازمان است.
همچنانكه در سالیان گذشته پارچه نویسی و تبریك و تسلیت گویی روابط عمومی ها وظیفه ای به دور از شان و جایگاه آنها بوده امروز هم خبرنویسی و بسنده كردن به تبلیغ صرف؛ نقش و جایگاه آنها را تا نازل ترین حد ممكن سقوط داده است.
بهتر است كه روابط عمومی های ادارات و سازمان های گلستان بویژه در حوزه خبر رسانی این وظیفه را به رسانه های رسمی واگذار و به نقش خود در ایجاد ارتباط مناسب با ارباب رسانه اكتفا كنند و به جای آن با استفاده از فناوری های نوین و نیروهای متخصص به كارهای عمیق علمی از جمله شناسایی آسیب های سازمانی ، شناخت مخاطبان و ذائقه آنها با انجام نظرسنجی های علمی ، ارایه اطلاعات صحیح و به موقع به مدیران، هدایت و مهندسی افكار عمومی و ارتباط دو سویه با ارباب رجوع و نظایر آن بپردازند.
در پایان خالی از گفتن نیست علیرغم این آسیب جدی هنوز معدودی از روابط عمومی های استان گلستان در قامت حرفه ای ؛ كاركرد مناسبی دارند كه البته با چند گل بهار نمی شود.