بيماري كريمه كنگو ، تب خونريزي دهنده ويروسي است كه توسط كنه ها به دام ها منتقل و انسان با گزش كنه، تماس با دام يا ذبح دام آلوده و همچنين تماس با گوشت آلوده به اين بيماري مبتلا مي شود.
تب همراه با درد عضلاني، درد گردن ، سفت شدن بافت گردن، درد چشم، حساسيت چشم نسبت به نور، تهوع، استفراغ، اسهال، شكم درد، گلو درد، نوسان خلقي و خواب آلودگي از مهمترين علائم تب خونريزي دهنده كنگوست
به گزارش روز سه شنبه روابط عمومي دامپزشكي مازندران دكتر سيد حسين رضواني ،تماس مستقيم انسان با لاشه دام را از جمله راههاي ديگر انتقال اين بيماري اعلام كرد و افزود: خانم هاي خانه دار، دامپزشكان، كاركنان كشتارگاه ها و قصابان از جمله افرادي هستند كه مي توانند در خطر ابتلا به اين بيماري ويروسي قرار بگيرند.
وي تاكيد كرد : به همين دليل دام تا 24 ساعت پس از ذبح بايد در يخچال نگهداري شود در غير اين صورت خطر انتقال بيماري تب كريمه كنگو وجود دارد و حتما بايد از مراكز تحت نظارت سازمان دامپزشكي تهيه شود.
مدير كل دامپزشكي مازندران اظهار داشت : با توجه به در پيش بودن فصل گرما و ازدياد فعاليت كنه ها و حشرات كه عوامل انتقال برخي از بيماريهاي دامي مي باشند، اماكن و جايگاه هاي نگهداري دام و بدن آنها بايد عليه فعاليت انگل هاي خارج از بدن دام سمپاشي و ضدعفوني شود.
وي از دامداران مازندراني خواست تا براي مقابله با بيماري تب كنگو اماكن دامي را سمپاشي كنند و گفت: اين بيماري در دام زنده هيچگونه علائمي ندارد و ممكن است دام مورد گزش نوعي كنه بنام ' هيالوما ' قرار گرفته و ويروس اين بيماري را از طريق گزش منتقل
كرده باشد.
مديركل دامپزشكي استان مازندران گفت: درگير شدن دام ها به بيماري هاي انگلي علاوه بر ضرر و زيان اقتصادي به توليد از طريق كاهش توليد گوشت، پشم و شير دام ها، موجب كيفيت پائين محصولات و فرآورده هاي خام دامي و بروز بيماري و انتقال آن به جوامع انساني مي شود.
به گزارش ايرنا، استان مازندران با داشتن 750 هزار راس دام سنگين رتبه اول و با 2 ميليون و 160 هزار راس دام سبك جايگاه نهم كشور را دارد .
بر اساس آمارهاي رسمي تنها 80 دامداري صنعتي در مازندران وجود دارد و بقيه دامداري هاي استان كوچك و سنتي است و به خاطر جا به جايي فصلي در ييلاق و قشلاق ضريب شيوع انواع بيماري ها را افزايش مي دهند .
سال هاي قبل همزمان با شيوع تب كريمه كنگو در كشور ، دامداري هاي نقاطي از مازندران بويژه مناطق غرب استان از اين بيماري متاثر مي شد و گاهي به ابتلاي انساني هم مي انجاميد .
سال 96 حدود 10 نفر كه عمدتا از غرب مازندران بودند به بيماري تب كريمه كنگو مبتلا شده بودند كه در همان مراحل اوليه شناسايي و درمان شدند.
اين بيماري براي اولين بار در سال 1944 ميلادي در شبه جزيره كريمه توسط دانشمندان روسي شناسايي شد و تب هموراژيك كريمه نام گرفت.
در سال 1969 مشخص شد عامل تب خونريزي دهنده كريمه مشابه عامل بيماري است كه در اپيدمي سال 1956 در كنگو پيدا شد و تركيب نام اين دو منطقه علت نامگذاري آن است.
6990/1899
ساري- ايرنا- مدير كل دامپزشكي مازندران تاكيد كرد دامداران كنه هاي چسبيده به دام را به هيچ وجه با دست له نكنند كه اين اقدام غير بهداشتي ممكن است دامدار را به بيماري تب كريمه كنگو مبتلا كند.
