آن شب ستاره ها غمگنانه به کوفه می نگریستند و ماه از شرم، خود را با ابرها پوشانده بود. بغض آسمان که باز شد، زمین به حال خود گریست. تنها نه امت، یتیم شده بود، بلکه انسان سند افتخار و برگ برنده خود را در برابر ابلیس گم کرده بود. از در و دیوارهای کوفه ناله می بارید و وحشت سراسر آن را فرا گرفته بود.
کوفه سراسر سکوت است و خاک مرگ، روی شهر پاشیده اند. از آسمان غم می بارد. نگرانی در عمق زمان و لحظه ها موج می زند. امام علی(ع) در بستر مرگ آرمیده است.گوش ها که ندای قُتِلَ امیرالمؤمنین را شنیدند، تن ها پای ایستادن نداشتند. مردم گیج و مبهوت شدند و ناباورانه خبر را زمزمه می کردند، همان مردمی که بارها امیر و امامشان، از بی وفایی و پیمان شکنی و سست عهدی آنان شکایت کرده بود، همان مردمی که درباره شان فرموده بود ای گروهی که جسمتان اینجا حضور دارد، اما عقل و خرد شما پنهان گشته است.
همان مردم اینک سخت اندوهگین و افسرده اند و می دانند که روزهای سیاهی پیش رو خواهند داشت. مگر امام علی(ع) چه کرد و چه گفت که مستحق شمشیر زهرآگین شد؟ پاسخ به این سؤال را باید در همه فضایل و مناقبی جست که رسول خدا، درباره علی(ع) فرموده اند.
زمین مسجد می خواهد، شمشیر زهر دیده را ببلعد. محراب می خواهد تو را در خود بگیرد؛ اما تو در آرامشی عجیب، دست و پا زدن زمین و آسمان را به سخره گرفته ای. چه سجده طولانی، چه سجده لبریز از انتظاری گویی نقش دیدار را بر صفحه جانمازت حک کرده اند و تو محو تماشایی که از سجده برنمی خیزی. منتظری تا آن وعده ها را که گوشهایت سالها از پیامبر (ص) شنیده بودند حالا به دیده عشق بنگری و سرمست، پایکوبی کنی.
زبان زمان، گنگ مانده است. پسر ملجم به سمت تو می آید؛ سیه چرده و رعب آور، شمشیرش نگاه به میان سر تو دوخته است و اشکی زهرآگین از شمشیر او فرو میچکد و در تقلا با سر انگشتان قاتل لعین توست. هرچه فریاد می کشد، رهایش نمی کند. هرچه تکاپو می کند، گلویش بیشتر فشرده می شود. تلاش میکند اما بی فایده است. دستی بالا می رود کاش رضای خداوند در این بود، تا با آهی همان جا خشک می ماند.
دستی بالا میرود و پایین می آید. در و دیوار، شیون می کند. نماز، شرمنده، اشک ریز است و صدای تاریخ، در گلو یخ بسته است. پنجره ها بی قرار باد، زار می زنند.
مرحوم دکتر سیدجعفر شهیدی در نوشتاری به بررسی روایت ها و کتب تاریخی درباره دلایل به شهادت رسیدن مولای متقیان، امیرالمومنین علی(ع) پرداخته است. در پژوهش های تاریخی این استاد حوزه و دانشگاه آمده است: مجموع روایت هائی که مورخان نخستین درباره شهادت امیر مؤمنان علی (ع) آورده اند، و شیعه و اهل سنت آن را در کتاب های خویش نقل کرده اند نشان می دهد که علی (ع) با توطئه خوارج به شهادت رسید.
۶۱۱۳
