شهید زمانی، مرزبانی که با تمام توان در خدمت نظام و انقلاب بود

شهید پژمان زمانی سال ۱۳۶۹ در خانواده ای پنج نفره در شهرستان سنندج دیده به جهان گشود و دوران ابتدایی را در مدرسه ۱۳ آبان این شهر به پایان رساند و دوره راهنمایی را نیز در روستای دادانه از توابع سنندج گذراند.

شهید زمانی سپس برای ادامه تحصیل به شهرستان سنندج بازگشت و دوران متوسطه را در رشته ریاضی فیزیک در دبیرستان شهید رنج آوری به پایان رساند و موفق به اخذ دیپلم شد.

وی پس از گذراندن دوره پیش دانشگاهی به دلیل علاقه وافری که به خدمت به نظام و انقلاب داشت در تاریخ ۱۳ تیر سال ۸۸ به استخدام مرزبانی نیروی انتظامی درآمد و پس از ۹ ماه خدمت در کرج با درجه گروهبانی به خدمت در روستای سیاناو بخش کانی کبود از توابع شهرستان مریوان مشغول شد.

این شهید بزرگوار با تمام توان در خدمت نظام و انقلاب بود و در مدت کوتاه خدمت خود در مرزبانی نیروی انتظامی با شجاعت تمام از مرزهای استان و کشور دفاع کرد.

با وجود سن کمی که داشت بسیار کم توقع، شجاع، دست و دلباز و علاقمند به کسب و کار بود حتی وقت هایی که به مرخصی می آمد در نانوایی خودمان مشغول به کار می شد.

شهید زمانی در دوران تحصیل نیز بسیار درسخوان بوده و علاوه بر کتاب های درسی چندین کتاب قران داشت و در تمام ایام سال بویژه ماه مبارک رمضان پس از افطار یک جزء از قرآن کریم را تلاوت می کرد.

این شهید بزرگوار یک هفته قبل از اینکه به شهادت برسد به دیدار خانواده اش به روستای دادانه برمی گردد و از هفتم تا ۱۱ فروردین در کنار خانواده اش بود و پس از بازگشت به محل خدمتش در روز سیزدهم همان ماه به شهادت رسید و در روستای دادانه محل زندگی خانواده اش به خاک سپرده شد.

شهید زمانی خاطرات خود در دوران تحصیل، خدمت در مرزبانی را در دفتری نوشته است به گفته پدر وی آخرین یادداشت این شهید بزرگوار مربوط به یک روز قبل از شهادتش و بدین مضمون است: 'خوش به حال کسی که می میرد و یادش همواره باقی می ماند

شهید پژمان زمانی ساعت یک بامداد ۱۳ فروردین سال ۱۳۹۰ همراه با ۹ نفر از همرزمان خود در حین انجام وظیفه مورد حمله گروهک های تروریستی پژاک قرار گرفت و در این درگیری، این شهید بزرگوار به همراه سه تن دیگر از همرزمانش به شهادت رسید و سه نفر دیگر نیز مجروح شدند.

شهید ایرج نصرت زاد

سرهنگ شهید ایرج نصرت زاد فرزند فتح الله، سوم مرداد سال ۱۳۱۲ در گیلان به دنیا آمد، ۱۶ ساله بود که به دبیرستان نظام رفت و پس از اتمام دوران دبیرستان وارد دانشکده افسری شد، پس از پایان دوره دانشکده به شیراز رفت و ضمن گذراندن دوره زرهی در مرکز پیاده و هوا برد شیراز به خدمت مشغول شد.

او تمام دوره های علمی و رزمی ارتش مانند، دانشکده فرماندهی و ستاد، پدافند، رنجری، چتربازی و مربی پرش را در طول خدمت سپری کرد، با پیروزی انقلاب اسلامی و پس از ناآرامی های کردستان، عازم سنندج شد و به مبارزه با ضد انقلاب و مزدوران پرداخت.

در فروردین ماه سال ۱۳۵۸ ضد انقلاب به پادگان سنندج حمله کرد و پادگان به محاصره کامل آنها درآمد، پس از این اتفاق عناصر ضد انقلاب به تدریج اداره شهر را در دست گرفتند.

ارتش در این زمان اجازه درگیری نداشت و تنها ابتکار و شجاعت انقلابی سرهنگ ایرج نصرت زاد، فرمانده تیپ یک لشکر ۲۸ کردستان، حکایت از حضور ارتش جمهوری اسلامی در آن منطقه داشت و مانع از سقوط پادگان می شد.

وی افراد گردانش را با یک آرایش نظامی ورزشی خاصی به داخل شهر می برد و با انجام تمرینات صحرایی شهر را دور می زد و گاهی سنگرهای ضد انقلاب را ویران می ساخت و آنها جرأت هیچ اقدامی نداشتند.

شهید نصرت زاد پس از جلب نظر اعضای کمیسیون دفاعی در شمال سنندج پاسگاه فرماندهی برقرار کرد و پرسنل را به بیرون از پادگان برد، فرمانده پادگان سرهنگ صدری بود، اما میدان عمل در دست نصرت زاد که روحیه بالای نظامی و انقلابی داشت، بود.

۳۱ فروردین ماه سال ۵۹ گردان بسوی سقز به راه افتاد، چند کیلومتر دورتر عده ای از ضد انقلاب با لباس ارتشی در مقابل گردان ظاهر شدند و سرهنگ که پیشاپیش گردان حرکت می کرد، با این فکر که آنها خودی هستند به چند قدمی شان رفت، ولی آنها با تیراندازی سرهنگ را زخمی و اسیر کردند.

شهید نصرت زاد در مدت اسارت، مورد شدیدترین شکنجه ها قرار گرفت و وقتی از او خواسته شد که با بی سیم دستور تخلیه و واگذاری پادگان سنندج را صادر کند، این چنین با شجاعتی بی نظیر بانگ بر آورد "من سرهنگ ستاد ایرج نصرت زاد، جانم فدای ایران، درود بر رهبر انقلاب، جاوید باد ارتش جمهوری اسلامی ایران، زنده باد فرماندهان گردان تیپ یک، خدا حافظتان" منافقین خائن که از پیام او سخت عصبانی و ناراحت شده بودند او را در همان لحظه به شهادت رسانند.
۷۳۴۸/‌۹۱۰۲