طی شش دهه اخیر مربیان غیر ایرانی بسیاری آمدند و رفتند اما تجربه نشان داده هرگاه این پروسه با عقل و منطق و از همه مهمتر شکیبایی همگام بوده، استخدام چنین معلمان نواندیش برای فوتبال ما قاتق نان بوده است.
در نقطه مقابل اگر این حرکت برای استتار کردن کاستی ها و ناکارایی ها باشد، بطور یقین تیر چنین مدیرانی به سنگ می خورد و در یک جمله "پول بی زبان هاپولی می شود. "
در چنین رویکردی، فضای یک تیم پرتنش و پیچیده خواهد شد و خلاصه اینکه تشتت و مجادله در آسمان باشگاه سایه خواهد انداخت.
از زمانی که آمدن مربیان خارجی باب شد و پای ایگور نتو، فرانس مساروش، فرانک اوفارل، گئورگی سوچ، دنی مک لنان، زدراکو رایکوف، آلن راجرز، ولادیمیر جکیچ، یوگنی لیادین، جرج اسکینر، فرانس بالکوم و…به ایران باز شد فوتبال ما در پرتو ساختمان ذهنی و غنای فکری آنان، جان تازه ای در کالبدش جاری گشت.
این رویکرد طی سه دهه گذشته نیز به چشم آمد که از آن جمله می توان به استانکو، کرانچار، بونژاک، سکوموروخوف، شفر، بلاژویچ، ویه را، ایویچ، رولند کخ، کی روش، شفر، برانکو و… اشاره کرد که پارامترهای حرفه ای این معلمان هویتی تازه به فوتبال ما داد و بعضاً توانستند چشم اندازی روشن و امید آفرین را رقم بزنند.
شاید به جرات می توان گفت که در این میان، برانکو طی ۳۰ سال اخیر، بیلانی ماندگار را برجای گذاشت و ارتش سرخ را به اوج طروات و بالندگی رساند.
ثبات در کادر فنی و حمایت تمام قد از تفکرات او توفیق های بزرگی را نصیب ارتش سرخ کرد که نمونه آن را کمتر می توان مثال زد و ذکر کرد.
اما حالا آمدن آندراه استراماچونی به جمع آبی ها، نگاه خیلی ها را بخود متوجه کرده و این سئوال را در اذهان متبادر نموده که آیا این معلم ایتالیایی خواهد توانست خون موفقیت را در درگهای استقلالی ها بجوش آورد و اسباب اغنا و رضایت مندی هواداران سینه چاک آبی را فراهم کند!؟
یقیناً الان خیلی زود است که به این سئوال، پاسخی قاطع بدهیم اما با ضرس قاطع معتقدیم تیم مدیریتی استقلال به سرگردگی امیرحسین فتحی اگر با ایشان روراست نباشد و همگرایی پیشه نکند، استراماچونی
نیز همچون شفر نخواهد توانست گره ناگشودنی آبی ها را باز کند.
مخلص کلام اینکه، باید اقرار کرد که فتحی پیشتر چوب حرف نشنوی هایش را خورد و حالا بیم آن می رود که بازبرای مشورت پذیری با خبرگان فوتبال، تره خرد نکند و در نهایت استقلال با این مربی ایتالیایی هم نتواند در جاده موفقیت حرکت کند.
یادمان باشد استقلال زمانی با رایکوف، جکیچ، سکوموروخوف، بونژاک در آسمان فوتبال ایران و آسیا سیر می کرد و جایگاه و مرتبه اش این نیست که در مسلخ ندانم کاری و بی برنامگی گرفتار شود.
نظر شما