این روزنامه چاپ لندن در شماره روز شنبه خود در آغاز این مطلب به ارسال نامه الکترونیک برای خانم هنریت رکر شهردار کلن در نیمه شب با این پیام پرداخت: مرحله پاکسازی با والتر لوبکه آغاز شد و نام شمار بیشتری از مقام‌ها پس از وی قرار دارد که شامل شما نیز می‌شود و زندگی شما در سال ۲۰۲۰ پایان خواهد یافت.
به نوشته این روزنامه انگلیسی زبان، البته رکر با این گونه تهدیدها و خشونت‌ها بیگانه نبوده، زیرا یک راستگرای افراطی که از موضع وی در باره پناهجویان خشمگین بود، او را در اکتبر ۲۰۱۵ پیش از برگزاری انتخابات شهرداری در چهارمین شهر بزرگ آلمان، با کارد از ناحیه گردن زخمی کرد. رکر پس از گذراندن چند روز در حال اغما، از این حمله جان به در برد و مهاجم به جرم تلاش برای قتل به ۱۴ سال زندان محکوم شد.
اما لوبکه به عنوان یک سیاستمدار در کسل آلمان، از این حملات نئونازی‌ها جان به در نبرد و در اول ژوئن در باغ خود به علت اصابت گلوله به سرش از فاصله نزدیک کشته شد. مظنون به ارتکاب این قتل که بعداً دستگیر شد، افراطی راستگرای دیگری بود که پیش از آن نیز به اتهام ارتکاب جنایت‌های خشن ناشی از نفرت نژادی محکوم شده بود.
قتل لوبکه مردم آلمان را به چند علت تکان داد؛ سیاستمداران نه تنها از وقوع این جنایت تکان خوردند، بلکه از طرح فزاینده گفت وگوهای زهرآگین در این کشور ابراز خشم کردند. همزمان با روند فزاینده تنش‌های اجتماعی و سیاسی در آلمان برخی، شعارها و لفاظی‌های حزب آلترناتیو برای آلمان را عامل اصلی این وضع قلمداد کرده و گفته‌اند که این سخنان زمینه را برای خشونت بیشتر آماده کرده است. فرانک والتر اشتاینمایر رئیس جمهوری آلمان روز پنجشنبه این قتل را وحشتناک و غیرقابل تحمل توصیف کرد.
همان گونه که ایمیل فرستاده شده برای خانم رکر نشان داد، به نظر می‌رسد این جنایت، عوامل راست افراطی و نئونازی این کشور را جسورتر کرده باشد. این حادثه همچنین تهدید فزاینده افراط گرایان راستگرا را نه تنها نسبت به سیاستمداران، قاضیان، کنشگران و روزنامه نگاران چپگرا، بلکه در مورد همه سیاستمداران بیشتر آشکار کرد. لوبکه برای نمونه عضو حزب محافظه کار دمکرات مسیحی به ریاست آنگلا مرکل صدراعظم آلمان بود.
پلیس آلمان روز پنجشنبه اعلام کرد که درباره ایمیل فرستاده شده برای خانم رکر تحقیق می‌کند؛ یکی از چند ایمیلی که به دست سیاستمداران محلی آلمان رسیده بود و یک نسخه از آن نیز برای یک گروه مستقر در برلین به نام بنیاد آمادئو آنتونیو فرستاده شده بود که فعالیت‌های راست‌های افراطی را رصد می‌کند و نام فرستنده آن "ارکستر سرنگونی دولت" ذکر شده بود که هدف خود را پاکسازی دولت از پسمانده‌هایی مانند وی، از یهودیان آلوده و همه دیگر انگل‌های بیگانه، ذکر می‌کرد.
تحلیلگران و مقام‌های امنیتی آلمان متفق القول هستند که راستگرایان افراطی آلمان در سال‌های اخیر، بنیادگراتر، تندروتر و خطرناک‌تر شده‌اند که بخشی از آن به علت اوجگیری ورود مهاجران به این کشور در دوره بحران پناهجویان سال ۲۰۱۵ بوده است. بر اساس ارزیابی دفتر فدرال برای دفاع از قانون اساسی "بی اف و" که سازمان اطلاعات داخلی آلمان به شمار می‌رود؛ در سال ۲۰۱۷ که آخرین سالی بوده که آمار آن در دسترس قرار دارد، ۱۲ هزار و ۷۰۰ راستگرای افراطی در این کشور وجود داشته که نسبت به سال پیش از آن پنج درصد افزایش یافته است. همچنین با اینکه شمار جنایت‌های راستگرایان افراطی در سال ۲۰۱۷ در مقایسه با دوره زمانی ۲۰۱۵-۲۰۱۶ کاهش نشان می‌دهد، اما بازهم بالاتر از میانگین دوره زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ بوده است.
فایننشال تایمز می‌افزاید: عاملی که قتل لوبکه را تکان دهنده‌تر می‌سازد، بیشتر از ماهیت قاتل، مربوط به قربانی است. به گفته تیمو رینفرانک مدیرعامل بنیاد آمادئو آنتونیو؛ ما شاهد بنیادگراتر شدن راستگرایان افراطی در سال‌های اخیر به ویژه از هنگام افزایش شمار پناهجویان در سال ۲۰۱۵ بوده‌ایم. این تندروی ابتدا علیه پناهجویان و سپس به صورت فزاینده ای علیه روزنامه نگاران و کارشناسان حقوقی بوده و اکنون می‌بینیم که به صورت فزاینده ای علیه اعضای دولت و حکومت آلمان صورت می‌گیرد.
به گفته خانم رینفرانک؛ ظاهراً هدف قرار گرفتن لوبکه به علت تلاش‌های وی برای سازگار کردن پناهجویان در بخش تحت مدیریت وی و دفاع آشکارش از این سیاست بوده است. این موضع، او را در آن هنگام هدف حمله راستگرایان قرار داده بود؛ هر چند که این موضع دولت فدرال آلمان تحت ریاست محافظه کاران (حزب سوسیال دمکرات به ریاست مرکل) نیز بوده است.
فایننشال تایمز می‌افزاید: نام، نشان و مشخصات کامل شمار فزاینده ای از سیاستمداران محلی آلمان همانند لوبکه و خانم رکر در فهرست هدف گروه‌های افراطگرا و نئونازی قرار گرفته است که حتی از نام خانم مرکل و اولاف شولتز وزیر دارایی وی گرفته تا کنشگران ضدنژادپرستی، قاضیان و دادستان‌ها و هنرمندان و فیلسمازان نیز شامل می‌شود.
به نظر دیرک بورستل استاد امور سیاسی در دانشگاه علوم کاربردی و هنر دورتموند و کارشناس گروه‌های راست افراطی، هدف از طراحی این فهرست‌ها، ایجاد جو نگرانی و هراس است. هر اندازه این فهرست‌ها علنی‌تر باشند، از اهمیت آنها کاسته می‌شود؛ زیرا کسانی که واقعاً می‌خواهند شخصی را به قتل برسانند، نام وی را در اینترنت منتشر نمی‌کنند.
قتل بول که در میان مردم آلمان و به ویژه سیاستمداران چپگرا، افزون بر شگفت زدگی، با نگرانی عمیق از این همراه بود که سازمان‌های امنیتی آلمان نتوانسته بودند تهدید راستگرایان افراطی را جدی بگیرند. بخشی از این نگرانی‌ها به یک هسته تروریستی نئونازی به نام "ناسیونال سوسیالیست زیرزمینی" باز می گردد که عملیات خونین آن شامل کشتار، بمب گذاری و آتش سوزی عمدی در سال‌های ۲۰۰۰- ۲۰۰۷ جان ۱۰ تن را گرفته است. اما این هسته چند سال بعد در ۲۰۱۱ کشف شد؛ به این علت که مقام‌های پلیس و اطلاعاتی آلمان بر این باور بودند که این قتل‌ها با جنایت‌های سازمان یافته در جوامع مهاجران، ارتباط داشته است.
به گفته رینفرانک؛ واضح و مسلم است که (قدرت و خطر) راستگرایان افراطی (در آلمان) دست کم گرفته شده و هنوز این احساس وجود دارد که اردوی راستگرایان افراطی قابل مهار شدن است.
نظر شما