مستندی که از نگاه خالقش، اثری ژورنالیستی است

مینا اکبری در نشست سینمای هنر و تجربه که شامگاه چهارشنبه ۵ تیرماه در سینما گلستان شیراز برگزار شد، پس از اکران فیلم میدان جوانان سابق افزود: من این کار را بلدم، البته سال‌ها نقد سینمایی هم کرده‌ام و از این محیط دور نبودم، بنابراین می‌توان دید این مستند مانند یک گزارش تیتر و میان‌تیتر و لید دارد، چون به‌عمد می‌خواستم شخصیت روزنامه‌نگار خودم را در آن به نمایش بگذارم.

وی افزود: با این حال اگر فیلم ساختار سینمایی نداشت مخاطب را با خود همراه نمی‌کرد؛ از همین رو است که گاه طنز تلخی در فیلم گنجانده شده است.
کارگردان مستند میدان جوانان سابق ادامه داد: مساله اصلی این فیلم قربانی شدن فرهنگ و هنر به پای سیاست است؛ با این حال فیلم را سیاسی نساخته‌ام و آن را کاملاً صنفی ساختم و حتی اگر به رویدادی مانند حادثه کوی دانشگاه اشاره کرده‌ام برای این بود که به دلیل توقیف یک روزنامه اتفاق افتاد.

وی با بیان اینکه مخاطب این فیلم صرفاً جامعه خبرنگاران نبوده است، بیان کرد: هدف من از ساخت میدان جوانان سابق این بود که روایتی شخصی را بیان کنم و مهم بود که روایت شخصی ما روزنامه‌نگاران ثبت شود.

او گفت: در آغاز کار، هیچ آرشیوی از روزنامه‌نگاران یا از تحریریه خبر بیست سال پیش وجود نداشت و از همین رو اینکه ما خبرنگاران ثبت شویم، بیش از آنکه برای مخاطبی خاص فیلمسازی کنم به دغدغه‌ام بدل شد؛ چون می‌دانستم گروهی از افراد با من همداستان خواهند شد.

کارگردان میدان جوانان سابق با تاکید بر اینکه تاریخ واقعی را از روایت‌هایی شخصی افراد می‌توان یافت، عنوان کرد: تاریخ در آلبوم‌های عکس ماست و در روایتی شخصی که از رویدادها داریم و در روایت‌های رسمی یافت نمی‌شود، ما با کنار هم قرار دادن پاره‌روایت‌های مختلف می‌توانیم تاریخ درست و جامعی داشته باشیم.

اکبری درباره وضعیت مطبوعات در دولت اصلاحات گفت: از این دوره می‌توان با عنوان بهار مطبوعات یاد کرد که تحول بزرگی در جامعه رخ داده بود و طبیعتاً مطبوعات با آن تحول همراه بودند و نشاط جامعه به دایره روزنامه نگاری نیز راه یافته بود و از همین رو است که فیلم نیز با شادی و نشاط آغاز می‌شود.

امید مطبوعات را شکوفا می‌کند

او با بیان اینکه امید باید در جامعه جاری شود، ابراز داشت: امید به آینده در میان جوانان می‌تواند شور و نشاط را به اجتماع بازگرداند و مطبوعات را شکوفا کند.

این کارگردان با بیان اینکه ساخت مستند میدان جوانان سابق سه سال و نیم به طول انجامید، ابراز داشت: لحظه به لحظه این فیلم برای من مرور تاریخی بود که در آن زندگی کرده بودم و میدان جوانان، شاهد لحظات روزنامه‌نگاری ما بود.

او درباره فضای روزنامه‌نگاری در دهه هفتاد گفت: در آن دوران امیدی وجود داشت که باوجود تمام اتفاقات تلخ باعث می‌شد به این فکر کنیم که باید بمانیم و همین مسئله از ما مبارز ساخت.

مردم به مطبوعات خنثی اعتمادی ندارند

اکبری با اشاره به عدم تأثیرگذاری مطبوعات در حال حاضر عنوان کرد: تأثیرگذاری روزنامه‌های فعلی مانند گذشته نیست؛ چون مردم امروز دیگر اعتمادی به مطبوعات ندارند؛ زیرا روزنامه‌ها خنثی شده‌اند و مخاطب چیزی را که می‌خواهد در روزنامه نمی‌یابد؛ بلکه آن را در فضای مجازی یا رسانه‌های غیر رسمی و برون‌مرزی شنیده است.

وی افزود: در فضای مجازی تحلیلی وجود ندارد، فقط خبر هست؛ بنابراین اگر مخاطب فکر کند نیازش برطرف شده، روزنامه نمی‌خواند؛ از همین‌رو روزنامه‌های فعلی باید تحلیلی ارائه دهند که نوآورانه و خلاق و جدید باشد و پیش از آن‌ها در دیگر رسانه‌های موجود مطرح نشده باشد.

این روزنامه‌نگار و سینماگر درباره ادامه فعالیت‌هایش گفت: مطمئن هستم که قطعاً به تحریریه برنمی‌گردم؛ اما ادامه دادن در سینما بستگی دارد که احساس کنم چقدر موفق خواهم بود و چه حرف مؤثری برای گفتن دارم.

میدان جوانان سابق فیلمی مستند درباره یک عکس است که روزنامه‌نگاران روزنامه "جامعه" در سال ۱۳۷۶ به پیشنهاد ماشاالله شمس‌الواعظین سردبیر روزنامه برای روی جلد شماره نوروز در میدان جوانان گرفته‌اند. این فیلم به بهانه این عکس مروری دارد بر وضعیت مطبوعات طی ۲۰ سال اخیر و تأثیری که دگرگونی‌های سیاسی و اجتماعی ایران بر کار رسانه گذاشته است.

۹۸۸۵ / ۲۰۲۷