وی در متن خداحافظی خود با یادآوری شور و شادی ملت بویژه مردم مازندران و شهر جویبار نوشت: هیچ‌وقت نتوانستم با کلمه و واژه‌ای، محبت شما مردم را پاسخگو باشم.
قاسمی در این نامه آورده است: سرانجام قصه زندگی قهرمانی‌ام به ایستگاه آخر رسید. در ماه‌های اخیر به عشق دیدن شور و شوق مردمی که با جان و دل در دعاهایشان از من یاد می‌کردند، با وجود دوری از تمرینات و آسیب دیدگی‌های قدیمی و فقط برای حضور در المپیک ۲۰۲۰ توکیو و کسب مدال طلای آن تمریناتم را از سرگرفتم.
دارنده مدال‌های نقره و برنز المپیک در این نامه افزود: شاید در جایی نگفته باشم و خیلی‌ها ندانند که من، با اینکه در سال‌های اخیر در وزن ۱۲۵ کیلوگرم مسابقه دادم و غالباً ۱۲ تا ۱۵ کیلو از رقبایم سبک‌تر بوده‌ام.
آزادکار کشورمان در بخش دیگری از این نامه نوشت: کشتی صرف‌نظر از بردها و باخت‌هایش؛ نه بخشی از زندگیم که خود زندگیم بوده و هست.
همه کسانی را که خالصانه تشویقم کرده و یا مشوق رقیبم بوده‌اند را از صمیم قلب دوست دارم و حضور شما مردم به من معنا می‌دهد.
این کشتی‌گیر مازندرانی نوشت: در ایستگاه واپسین این راه سخت، طلب حلالیت می‌کنم وچنانچه در این سال‌ها گرد کدورتی بر دل‌هایتان نشسته، عذرخواهم.
وی همچنین از مربیانش در رده‌های مختلف از جمله حسین نقیبی و نادر ناظری تقدیر کرد و گفت: از پدر و مادرم که به دلیل حضور دائمی در اردوها و سفرها نتوانستم کنارشان باشم عذرخواهی می‌کنم و از این پس بیشتر در کنارشان خواهم بود.
قاسمی با قدردانی از غلامرضا محمدی که نخستین بار به او اعتماد کرده و اجازه پوشیدن تیم ملی را برای حضور در قهرمانی آسیا به وی داده است، از رسول خادم به‌عنوان استاد یاد کرد و برای سپاسگزاری از وی نوشت: بدون اندیشه‌ها و دست‌های سخاوتمند او قطعاً به چنین جایگاهی نمی‌رسیدم.
نظر شما