این روزنامه یادآور شد که نیروی دریایی انگلیس در تنگه جبل طارق نفتکش عظیم با پرچم پاناما را که ۳۰۰ هزار تن نفت ایران را به بندر پانیاس سوریه حمل می‌کرد توقیف کرد.
"جوزپ بورل" سرپرست وزارت خارجه اسپانیا، می گوید؛ توقیف ابرنفتکش ایرانی، به دنبال درخواست ایالات متحده از انگلیس صورت گرفته و کشورش درباره توقیف این نفتکش در آب‌های جبل طارق و نقض حریم آبی اسپانیا تحقیق می‌کند.
اسناد موجود در داخل نفتکش نشان می‌دهد که این نفتکش متعلق به عراق است اما آمریکا اصرار دارد که متعلق به ایران بوده و نفت آن از یکی از بنادر ایرانی بار گرفته شده است.
۳۰۰ هزار بشکه از نفت ایران به چین صادر می‌شود و در حال افزایش است اما آمریکا و انگلیس نمی‌توانند به نفت کش‌های چینی و در آینده نزدیک نفت کش‌های ترکیه و هند و حتی اروپا اعتراض کنند چرا که از عواقب آن بیم دارند.
عجیب است که آمریکا و کشورهای اتحادیه اروپا که جنگنده‌های آنها در قالب ائتلاف بین المللی با مشارکت ۶۰ کشور تحت عنوان مبارزه با تروریسم مشارکت داشتند هیچ وقت هیچ اعتراضی به بار نفتی که از سوی گروه داعش صادر و روزانه ۳ میلیون دلار را روانه خزانه آنها از طریق دلالان ترک و کرد می‌کرد، نداشتند.
این جای تأسف است که مسئولان مصری از انتقال هرگونه بار نفت به مقصد سوریه از طریق کانال سوئز با دنبال کردن تحریم‌های اروپایی جلوگیری می‌کنند در حالی که غیر ملزم به اجرای آن هستند چرا که مصر جز اتحادیه اروپا نیست و به کاسه داغ‌تر از آش ضد دولت برادر خود که با جنگ سخت و توطئه‌ها برای تجزیه و فروپاشاندن آن روبرو است تبدیل شده است.
نفتکش‌ها مجبور به پیمودن این مسیر دریایی طولانی و دور زدن قاره آفریقا و عبور از تنگه جبل طارق به سمت دریای مدیترانه هستند چرا که عبور از کانال سوئز با تصمیم مصر قدغن بوده که خود تراژدی برای اعراب وکل بشریت است.
این اقدام انگلیس بدون شک باعث افزایش تنش‌ها در منطقه خلیج فارس خواهد شد بخصوص که ایران پیشتر تهدید به توقف پایبندی خود به برخی از بندهای توافق هسته‌ای و بازگشت به غنی سازی هسته‌ای به شکل نا محدود کرده است.
ملت سوریه قربانی اصلی تحریم‌های ظالمانه اروپایی هستند؛ تحریم‌هایی که باعث توقف انتقال سوخت و انرژی‌های لازم به این کشور شده و تناقض در سیاست‌های غربی‌ها را افشا و همه متعلقات غربی درباره حقوق بشر را رسوا می‌کند.
این تحریم‌ها ملت سوریه را وادار به دو امر می‌کند اول مهاجرت به اروپا برای فرار از رنج‌های محاصره و دوم: روی آوردن به افراط و گرایش به انتقام از دولت‌هایی که آنها را تحت محاصره کشنده قرار داده‌اند. اگرچه برخی از این دولت‌ها امروز دست بالا دارند اما این وضع تداوم نخواهد داشت و ملت‌ها فراموش نخواهند کرد.
نظر شما