سیگنال های قاهره به تهران

بنا به این گزارش، مناسبات تهران - قاهره پس از انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) در حالت قطع روابط به سر می‌برد، زیرا قاهره و به طور خاص "محمد انور السادات" رئیس جمهور اسبق مصر با پناه دادن به محمدرضا پهلوی شاه مخلوع ایران که از سوی مردم ایران برکنار شده بود، راهی معارض با انقلاب ایران در پیش گرفت، این در حالی بود که بسیاری دیگر از کشورهای منطقه حاضر نشدند به شاه مخلوع ایران پناه بدهند، اما حکومت مصر حتی پس از مرگ شاه ایران، مراسم تشییع جنازه وی را در مصر با شکوه برگزار کرد.
پس از این برهه روابط میان قاهره و تهران عجیب و مبهم به نظر می‌رسد، در عین حال نیز از برخی تبادل پیام‌ها خالی نیست.
به نوشته این تحلیلگر، روابط مصر و ایران در سه دهه اخیر دو نقطه عطف را شاهد بوده است، نخست آنکه پس از انقلاب «۲۵ ژانویه ۲۰۱۱» مردم مصر، حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی با تأیید مطالبات مردم مصر علیه "حسنی مبارک"، خطبه آن روز را در خطاب به مصری‌ها و به زبان عربی ایراد کرد. سپس برای نخستین بار پس از انقلاب اسلامی ایران یک رئیس جمهور از مصر یعنی "محمد مرسی" پس از انتخاب از سویی مردم این کشور برای مشارکت در یک نشست بین المللی به تهران سفر کرد و "محمود احمدی نژاد" رئیس جمهوری وقت ایران نیز از سوی وی در قاهره استقبال شد.
اما هر دو سفر نتوانست آفاق سیاسی جدیدی را در روابط دو کشور باز کند.
رویدادهای حاصل شده بین دو کشور در برهه اخیر قابل توجه و تامل است، صرف نظر از اینکه تهران همواره خواستار ایفای نقش مثبت مصر در مسائل منطقه و قضایای جهان اسلام بوده است، اقداماتی در این میان رخ داده است که بسیار قابل توجه است.
از جمله این اقدامات، رجوع مصر به ایران برای خرید نفت (قبل از تحریم‌های آمریکا علیه ایران) و حضور معاون وزیر خارجه مصر در جشن یادبود چهل سالگی انقلاب اسلامی ایران در مراسمی که در قاهره برگزار شد، می باشد؛ این اقدامات را نمی توان خالی از پیام‌های دولت مصر برای جمهوری اسلامی ایران دانست.
علاوه بر این موارد، خبرگزاری رسمی مصر چندی پیش خبری را در تارنمای خود درج کرده بود که در آن متهمین به جرم جاسوسی برای ایران به حبس محکوم شده بودند، اما این خبرگزاری ساعتی بعد با حذف نام ایران، کشور بیگانه را به جای ایران درج کرد.
همچنین "مهاب ممیش" مدیر سازمان کانل سوئز اعلام کرد، مصر با اینکه می‌دانست نفتکش ایرانی به سوی سوریه در حرکت است، اما مانع حرکت آن نشد و تجارت سلاح و نفت با هیچ محدودیتی در آب‌های آزاد مواجه نیست مگر اینکه آن کشور دشمن مصر باشد.
نویسنده این مطلب نوشت: این رابطه عجیب و نامفهوم نیاز به تغییر اساسی و سریع دارد تغییری که به نفع منطقه و خاورمیانه تمام می‌شود.
در هر حال ممکن نیست که مصر به عنوان بزرگترین و قدرتمندترین کشور عربی با سیاست‌های امارات یا عربستان سعودی اداره شود، بلکه باید عکس آن باشد.
در ادمه این مطلب آمده است، اینکه مصر تاکنون وارد بازی‌های سعودی و امارات (علیه ایران) به استثنای لیبی نشده، نیز نشانه خوبی است، اما اینکه قاهره هم اکنون در جایگاهی مانند جایگاه بحرین قرار دارد پذیرفتنی نیست.
اما معضل اصلی این رابطه (ایران و مصر) چیزی جز رژیم صهیونیستی و نقش مخرب آن در منطقه نیست، تل آویو و واشنگتن اجازه نمی‌دهند کشورهای منطقه از زیر سلطه آنان خارح شوند.
بر پایه این مطلب، دولت مصر باید مواضع بین المللی خود را یک بار دیگر بررسی کند زیرا در اطراف این کشورر حوادثی در جریان است که ممکن است برای خود مصر هم هیچ منفعتی نداشته باشد، برای مثال کشور همسایه و جنگ زده لیبی اوضاعش به مراتب بدتر از قبل می‌شود و ممکن است روزی برسد که مصر خود را به جای اینکه در نقش شریک لیبی ببیند خود را در محاصره این کشور ببیند.
همچنین دولت مصر باید خود را از تحریم و محاصره (چهارگانه) قطر کنار بکشد، زیرا قطر دو سال است که از قبل قوی‌تر شده و همچنان به مقاومت خود ادامه می‌دهد و ادامه این وضعیت نه برای مردم مصر و نه برای دولت این کشور مناسب نیست.
همچنین عربستان و امارات در تمام طرح‌های خود در منطقه با مشکل مواجه شده اند و پیروزی در این خصوص کسب نکرده‌اند، از این رو مصر باید با محاسبه این تحولات در منطقه، خود را از این ائتلاف بیرون بکشد.
مصر و ایران هر دو کشورهای بزرگی هستند که در منطقه صاحب نفوذ بوده و ادامه روابط در این سطح دیگر هیچ توجیه مطقی ای ندارد.
نویسنده مطلب در پایان نوشت: عجیب است که مصر و ترکیه با وجود دشمنی آشکار و هجمه‌های تند رسانه‌ای علیه یکدیگر، رابطه اقتصادی مناسبی با هم دارند، اما قاهره این رابطه را با تهران برقرار نمی‌کند.