حفظ جان با بستن کمربند

نگرانی از افزایش حوادث رانندگی به خصوص حوادثی که منجر به فوت می‌شود امسال تمامی نگاه‌ها را به جاده‌های خراسان جنوبی معطوف کرده است. 

با این پیش فرض که آیا ایرادی در زیرساخت‌های جاده‌ای وجود دارد که ۹۲ نفر در مدت چهار ماه جان خود را به خاطر تصادفات از دست داده‌اند یا عامل دیگری هم می‌تواند دخیل باشد؟

اگرچه از موضوع مهم زیرساخت و جاده ایمن در هیچ شرایطی نمی‌توان عبور کرد و همواره تلاش دولت‌ها بر این بوده که با اقداماتی از جمله دوباند کردن جاده‌ها به تکمیل زیرساخت‌ها کمک کنند اما بر اساس آنچه آمارها در استان می‌گوید؛ در سه سال اخیر میزان باندهای دوم در خراسان جنوبی ۳۰۰ درصد رشد داشته ولی به این میزان کاهشی در آمار تصادفات مشاهده نمی‌شود. 

 خودرو ایمن نیز موضوع مهمی است که نقش آن را نمی‌توان در کاهش تصادفات نادیده گرفت اما آنچه به نظر می‌رسد در تلفات جاده‌ای بیش از سایر عوامل نموده پیدا کرده عامل انسانی و خطاهای ناشی از آن است. 

به گواه آمار سال گذشته، واژگونی وسایل نقلیه رتبه اول را در حوادثی فوتی داشته و آنچه در این گونه تصادفات خطر مرگ را افزایش می‌دهد، نبستن کمربند ایمنی است. 

مشاهده فیلم‌های مستند از صحنه برخی تصادفات نشان می‌دهد که سرنشین خودروهای واژگون شده به خاطر نبستن کمربند ایمنی حدود ۵۰ متر به بیرون پرتاب می‌شوند و تصور این صحنه‌های دردناک تنها مرگ آن شخص را می‌تواند برای ذهن انسان به نمایش بگذارد. 

برابر ماده ۱۹ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی، بستن کمربند ایمنی برای همه سرنشینان خودروهای شخصی و ناوگان عمومی در جاده‌های کشور الزامی است.

حدود ۲۲ سال از تصویب قانون استفاده از کمربند ایمنی در مجلس شورای اسلامی می‌گذرد و بیش از ۲ دهه فرصت مناسبی بوده که این قانون جزئی از فرهنگ زندگی مردم شود.

 این قانون تا سال ۹۰ فقط سرنشینان جلو را در بر می‌گرفت و از آن به بعد اعلام شد که بستن کمربند ایمنی برای همه سرنشینان جلو و عقب خودروها در جاده‌های برون‌شهری اجباری است. از طرفی خودروسازان نیز ۶ ماه مهلت یافتند نسبت به نصب کمربند ایمنی صندلی عقب خودرو اقدام کنند.

شاید به سبب همین فاصله زمانی در قانونگذاری است که پلیس همواره تاکید دارد بستن کمربند ایمنی توسط راننده و سرنشین جلو به فرهنگ تبدیل شده اما واقعیت این است که هنوز جای خالی فرهنگ بستن کمربند ایمنی برای سایر سرنشینان احساس می‌شود. 

اگر بخواهیم منتظر بمانیم که ۲۰ سال دیگر زمان صرف کنیم تا این قانون برای سرنشینان عقب نیز تبدیل به فرهنگ شود شاید خیلی دیر باشد به  همین دلیل در جاده‌های برون شهری با وجود الزامی بودن بستن کمربند ایمنی برای همه سرنشینان، گاهی شاهدیم سرنشینان خودروها، این موضوع را جدی نمی‌گیرند که در تصادف‌ها به افزایش قابل توجه کشته‌های رانندگی منجر می‌شود.

کاهش آمار تصادفات یکی از اهداف پلیس و سایر دستگاه های ذیربط است و به نظر می‌رسد اگر  گشت‌های جاده‌ای با تاکید بر مواردی همچون برخورد با خودروهایی که سرنشینان آنها کمربند ایمنی خود را نبسته‌اند افزایش یابد شاید بتوان به هدف تعیین شده برای کاهش شمار جانباختگان این حوادث دست یافت.

البته در این میان نباید از طرح‌های نظارتی مکمل برای اجبار رانندگان به ویژه در ناوگان حمل و نقل عمومی غفلت کرد تا استفاده از کمربند ایمنی «استاندارد» و همچنین فعالیت‌های فرهنگی مرتبط با آن جدی گرفته شود. 

امید می‌رود با راه اندازی پویشی برای بستن کمربند ایمنی این مهم را تبدیل به فرهنگ کنیم همانطور که همواره مردم خراسان جنوبی به عنوان مردمانی با فرهنگ و قانون‌مند سرآمد بوده‌اند.

۹۸۹۳*۳۰۲۸