بنا به اعلام وزارت خزانه داری آمریکا وزیر خارجه ایران به این دلیل که به نمایندگی یا از طرف رهبر جمهوری اسلامی عمل می‌کند، هدف تحریم این کشور قرار گرفته است. این تحریم غیرمتعارف و خلاف عرف دیپلماسی از سوی اغلب تحلیلگران و ناظران به عنوان آخرین تیر ترکش آمریکایی ها و گویای خالی بودن دستان آن ها در اعمال سیاست های خصمانه علیه جمهوری اسلامی تلقی شده است.
"در تناقض بودن این اقدام با ادعاهایی مبتنی بر استقبال از مذاکره" و نیز ریشه یابی آن دو نکته محوری است که امروز از سوی رسانه های کشور مورد امعان نظر قرار گرفته است. با این توضیح که رسانه های اصلاح طلب ضمن تاکید بر توانمندی های وزیر خارجه کشورمان، تحریم وی را نشانه استیصال و شکست سیاست های فشار حداکثری آمریکا در مقابل ابزار و گفتمان دیپلماتیک ایران ارزیابی کرده اند.
این رسانه ها با توصیف ظریف به عنوان "صدای ایران" و با بیان این که وی الگوی نوینی از انقلابی گری قرن بیست و یکمی ارائه کرد.(ابتکار) از همسویی مواضع تندروهای داخلی و جنگ‌سالاران خارجی در موضوع تحریم ظریف انتقاد کردند.(همدلی)
در این میان رسانه های اصولگرا نیز اگرچه اقدام آمریکا را نسنجیده، احمقانه و دور از عرف دیپلماتیک دانستند اما از سوی دیگر نوشتند: تحریم آقای ظریف خط بطلان پُررنگی است که بر مواضع چند سال گذشته دولت کشیده شده است.(کیهان)
این رسانه ها همچنین در تحلیل اهداف این اقدام نیز ضمن نمایشی خواندن تحریم ظریف، مدعش شدند: تحریم وزیر امور خارجه کشورمان به این مسئله کمک می‌کند که موقعیت وی به عنوان فرد مذاکره کننده برای نشستن پای میز مذاکره محکم‌تر شود و بگوید که این شخص کسی است که مورد تحریم قرار گرفته و می‌تواند به نمایندگی از کلیت نظام مذاکره جدی را با طرف مقابل داشته باشد.(تسنیم)
رسانه های اصلاح طلب
این رسانه ها در راستای ریشه یابی و هدف شناسی تحریم ظریف به سوق دادن تنش میان دو کشور به سوی درگیری نظامی از سوی آمریکا توجه کردند. "مخالفان داخلی و خارجی ظریف"، "واکنش های داخلی در حمایت از ظریف"، "واکنش های جهانی"، "نتایج و پیامدهای این اقدام آمریکا" و "ادعای دعوت کاخ سفید از ظریف" دیگر محورهای مطرح شده از سوی رسانه های اصلاح طلب می باشد.
تناقض و آشفتگی در مواضع آمریکا علیه ایران
به نوشته روزنامه اعتماد نخستین نکته‌ای که پس از اعلام تحریم ظریف به خط تحلیلی واحد از سوی همه کارشناسان تبدیل شد این بود که کاخ سفید با این اقدام نشان داد با وجود تمام شعارها برای مذاکره با ایران، جدیتی در این مساله ندارد. به نظر می‌رسد که ساکنان کاخ سفید سوار بر الاکلنگی شده‌اند که یک سوی آن اعمال فشار حداکثری با ابزار تحریم است و سوی دیگر آن ابراز اشتیاق برای مذاکره بدون پیش شرط با ایران.البته که از این پس نمی‌توان از تمایل برای مذاکره بدون پیش شرط هم سخن گفت چرا که اقدام‌هایی که واشنگتن تاکنون علیه ایران انجام داده از تشدید تحریم‌های اولیه تا بازگرداندن تحریم‌های ثانویه، از تحریم رهبر ایران تا تحریم وزیر خارجه همگی به خودی خود پیش‌شرط‌هایی را برای آغاز هر گفت‌وگویی ایجاد کرده است. یکی از سوال‌هایی که در 48 ساعت گذشته از سوی بسیاری از کارشناسان حتی امریکایی مطرح شده این است که دونالد ترامپ به دنبال مذاکره با چه کسی است هنگامی که وزیر خارجه و مذاکره‌کننده ایران را تحریم کرده است؟
سرمقاله امروز روزنامه اعتماد به قلم سید عباس موسوی، سخنگوی وزارت خارجه نگاشته شده است که در آن تحریم ظریف را آخرین پرده از نمایش مشمئزکننده پمپئو- بولتون ارزیابی شده که صرفا اسباب تحقیر و مضحکه این کشور در دنیا را فراهم کرده است. در ادامه این مطلب آمده است:مضحک است که اینان مدعای مذاکره‌خواهی و صلح‌دوستی با ملت ایران را دارند اما همزمان مهم‌ترین کنشگر عرصه دیپلماسی و مذاکره یعنی وزیر امورخارجه را تحریم می‌کنند. آنها از یک سو، صلاحیت و اعتبار وزیر خارجه‌مان را زیر سوال می‌برند و از سوی دیگر همان فرد را تحریم می‌کنند تا نشان دهند، شخصیت تاثیرگذار نظام اسلامی در عرصه بین‌المللی را نشانه گرفته‌اند...تحریم نابخردانه و سفیهانه محمدجواد ظریف، حمله ناجوانمردانه امریکا نه تنها به دیپلماتی شناخته شده، خوشنام و معتبر در تراز جهانی است؛ بلکه شلیکی است به قلب دیپلماسی، نشانه‌ای است از سردرگمی و استیصال سیاست خارجی امریکا همچنین بیانگر تزلزل در ارکان قدرت در کاخ سفید است. به مدعیان مذاکره و کسانی که از بام تا شام حتی در توییت‌های نیمه‌شب خود دم از مذاکره بدون قید و شرط با جمهوری اسلامی ایران می‌زنند باید یادآور شد با نقض بدیهی‌ترین و مهم‌ترین شرط مذاکره یعنی احترام به طرف مقابل و حذف رقیب، شما صلاحیت و شایستگی لازم برای مذاکره را از دست داده‌اید.
کوروش احمدی، دیپلمات سابق ایرانی در مقر سازمان ملل در نیویورک به روزنامه شرق گفت: باوجود اینکه دولت ترامپ ادعای متفاوتی مطرح می‌کند، اما بی‌شک این اقدام دولت ترامپ در تعارض محض با درخواست‌های او برای مذاکره با ایران است. این اقدام همچنین نشان داد که پیشنهاد مذاکره عمدتا ترفندی برای فریب افکار عمومی بوده و اصالت نداشته است.
محمدجواد جمالی نوبندگانی، عضو هیئت رئیسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به روزنامه ابتکار گفت: تحریم دکتر ظریف به خوبی نشان داد آمریکایی‌ها با وجود تبلیغات وسیعی که برای مذاکره و ایجاد فضای مثبت در روابط خود با ایران نشان می‌دادند، در عمل ادعایشان توخالی بود. بنابراین طرح موضوع مذاکره از سوی آمریکا فقط به منظور ایجاد انشقاق بین ملت، حاکمیت و جناح‌های سیاسی بوده است. وقتی دولتی حرف از مذاکره می‌زند و از طرفی بالاترین مقام دیپلماسی کشوری را تحریم می‌کند، آن دولت از نظر ساختاری تعادل ندارد و این اقدامش نشانگر از هم گسیختگی سیاسی در هیئت حاکمه آمریکا است.
علیرضا رحیمی، عضو هیات رییسه مجلس شورای اسلامی در گفتگو با ایسنا تحریم ظریف را از ابلهانه‌ترین تصمیمات آمریکا عنوان و خاطرنشان کرد: این اقدام بار دیگر بی اعتباری آمریکا را در حوزه دیپلماسی به نمایش گذاشت و باعث تنفر بیشتر افکار عمومی دنیا از سیاست‌های دوگانه آمریکا در حوزه تحریم و دیپلماسی می‌شود.
وی افزود: ترامپ حداکثر بی‌اعتباری ممکن را برای دولت و ملت آمریکا به ارمغان آورده و به جای اینکه بر اساس شعار خود آمریکا را در صدر قرار دهد برای بی اعتبار کردن آن حداکثر تلاش خود را کرده است. وقتی نفر اول دیپلماسی یک کشور تحریم می شود به این معناست که مسیر دیپلماسی مسدود شده و قاعدتاً این امر با ادعای مذاکره در تناقض آشکار است.
علل و اهداف این اقدام آمریکا
روزنامه اعتماد در این باره نوشت: ترامپ از اردیبهشت ماه سال 97 که از برجام خارج شد تا به امروز تمام مهره‌هایی را که در صحنه شطرنج با ایران کنار هم چیده یک هدف را دنبال می‌کند و آن هم تغییر نظام در ایران است.
سیدمحمدعلی حسینی، سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه هم طی یادداشتی در روزنامه اعتماد می نویسد: هدف آشکار و عیان امریکا از تحریم وزیر خارجه کشورمان، ممانعت از حضور فعال محمدجواد ظریف در عرصه نبرد دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای و به صفر رساندن میزان تاثیرگذاری او بر افکار عمومی امریکا و جهان است.
"تحریمی برای فرار از شکست" عنوان یادداشتی دیگر در روزنامه اعتماد است. به اعتقاد نگارنده مطمئنا تحریم ظریف با هدف جلوگیری از ایجاد شکاف بیشتر بین تیم ترامپ با افکار عمومی امریکا و جهان است. ادبیات انتقادی وزیر خارجه‌مان نسبت به مفاهیم تحریم، جنگ، زورگویی نظام سلطه، پایان عصر هژمونی غربی و غیره خوشایند امریکایی‌های تندرو فعلی و ناآگاه نسبت به تاریخ منطقه و جهان نیست.
"تحریم دیپلماسی- تحریم صدای مخالف" عنوان یادداشتی است که به قلم امیرعلی ابوالفتح، کارشناس مسائل آمریکا در روزنامه اعتماد منتشر شده است. به اعتقاد وی این اقدامات نه برای کمک به رسیدن به توافق، که تلاش برای رسیدن به هرگونه توافق با ایران انجام گرفته است. به عبارت دیگر سیاست امریکای ترامپ بر پایه تمکین ایران و نه توافق با ایران شکل گرفته است .
روزنامه شرق نیز در یادداشتی با یادآوری این که یکی از عوامل منجر به این تصمیم می‌تواند بی‌اعتبارکردن ظریف به‌عنوان وزیر خارجه ایران باشد، افزود: در آخرین حضور ظریف در آمریکا، مقامات این دولت او را صاحب اختیار برای مذاکره ندانسته و درخواست مذاکره با مقامات بالاتر را کردند. شاید برخی اقدامات و تخریب‌های داخلی علیه وزیر خارجه ایران و تلاش برای نشان‌دادن مقبوض‌الیدی او، آمریکایی‌ها را به این امر راغب‌تر کرده، اما با تحریم ظریف، عملا راه مذاکره دولت ایران با دولت آمریکا بسته خواهد شد. شاید مقامات آمریکا، راغب به مذاکرات با نمایندگان نظام، به‌جای نمایندگان دولت باشند.
حمید کریم‌نیا، دیپلمات سابق در انگلیس در تحلیلی در روزنامه شرق در پاسخ به این پرسش که چرا آمریکا چنین تصمیمات به ظاهر عجیبی اتخاذ می‌کند؟ می نویسد: خود مقامات دولت ترامپ نظر مضاعفی درباره تصمیم اخیر وزارت دارایی آمریکا دارند: آنها معتقدند که اهرم فشار حداکثری اقتصادی و تحریم‌های اعمال‌شده فراگیر بهترین راه برای کنارآمدن و مصالحه با ایران خواهد بود. تحریم ظریف نیز در همین راستا است. از نظر مقامات آمریکایی این نوعی فشار مضاعف خواهد بود تا مقامات تصمیم‌گیر راضی به مذاکره شوند.
نگارنده در ادامه متذکر شد: روزنامه واشنگتن‌پست ضمن درج این خبر از قول یک مقامی که نخواست نام برده شود آورده است که ظریف چون خود یک تصمیم‌گیر نیست، از این جهت باعث خواهد شد تا در صورت اقدام مذاکره با مقامات بالاتر انجام پذیرد."ترامپ به دنبال برهم‌زدن ترکیب میز مذاکره"عنوان یادداشتی از شرق به قلم سیدعلی موجانی، دیپلمات سابق است که در بخشی از آن آمده است: ظریف به همان دلیل از سوی ایالات متحده تحریم شده است که منتقدانی در داخل او را به کم‌توجهی به این متهم کرده بودند: «اجرای منویات مقام معظم رهبری».
آمریکا به یقین و از سر استیصال در اندیشه بازگشایی کانال مذاکراتی است اما با تحلیل داده‌هایی چون پاسخ آشکار مقام معظم رهبری به نخست‌وزیر ژاپن به دقت دریافته برای بازگشت به میز باید لااقل «ترکیب میز» را برهم بزند. اینجا قدرت محاجه و منطق متین طرف مذاکراتی مؤثری چون دکتر ظریف فقط رویه ماجراست که سبب شد با تحریم ایشان و تهدید آنچه «دیپلمات‌های ارشد» نامیده‌اند، فضا را غبارآلود کنند.
احتمال وقوع درگیری نظامی میان ایران و آمریکا
به گزارش اعتماد برخی تحلیلگران توییت هفته گذشته دونالد ترامپ مبنی بر اینکه ایرانی‌ها هیچ جنگی را نبرده اما هیچ مذاکره‌ای را نباخته‌اند را به تندتر شدن مواضع او در قبال تهران تعبیر کردند. بسته شدن کامل درهای دیپلماسی میان ایران و امریکا، تحلیلی است که در 48 ساعت اخیر از سوی بسیاری از کارشناسان و اهل فن بیان شده است. هرچند تا پیش از تحریم ظریف هم با توجه به سیاست فشار حداکثری امریکا و مخالفت ایران با مذاکره در سایه زور کمتر کسی شانسی برای مقابل هم نشستن وزرای خارجه ایران و امریکا قائل بود اما با توجه به مخالفت ظاهری ترامپ با اقدام نظامی در غرب آسیا و تلاش‌هایی که از سوی طرف‌های ثالث صورت می‌گرفت هنوز احتمال اندکی برای نوعی از گشایش قابل در نظر گرفتن بود که با تحریم ظریف آن احتمال نیز به صفر نزدیک شد. برخی کارشناسان با توجه به تنش در منطقه خلیج فارس و سابقه ساقط شدن پهپاد امریکایی توسط ایران که از سوی امریکا در میدان واقعیت بدون پاسخ مانده، نسبت به وقوع درگیری تصادفی میان ایران و امریکا هشدار می‌دهند.
همدلی نیز در این باره نوشت: به نظر می‌رسد که ترامپ شعار مذاکره را تنها برای مشروع ساختن اقدامات بعدی خود ابراز می‌کند نه چیز دیگر. طی اقداماتی که او انجام داده است می‌توان این نتیجه را گرفت که روی سکه دیگر سیاست‌های او بالا بردن سطح تنش با ایران بود نه مذاکره.
فریدون مجلسی دیپلمات اسبق و تحلیلگر مسائل بین‌الملل در گفتگو با همدلی معتقد است: آن چیزی که از رفتار آمریکایی‌ها می‌توان برداشت کرد این است که تصور نگه‌داشتن وضعیت تحریمی فعلی را برای ضربه زدن به اقتصاد ایران کافی می‌دانند و به دنبال راه‌کارهای دیگر مانند گزینه نظامی علیه ایران نخواهند رفت.
روزنامه ابتکار در ستون سرمقاله خود یادآور شد: علت این اقدام آمریکا، از دست دادنِ مزیت های استراتژیکش در نزاع کنونی با ایران و در منطقه است. اکنون ممکن است هر اقدامی بکند تا از این بن بست خارج شود؛ چیزی که مهم است این است که ما نباید از ریل عقلانیتِ کنونی خارج شویم. خصوصا به این علت که کاخ سفید با توجه به توئیت اخیر ترامپ معتقد است نمی تواند در مذاکره حریف ایران شود. او حسابی از دیپلماسی ایرانی می ترسد لذا ممکن است بخواهد ما را به سمت تقابل های غیردیپلماتیک بکشاند. باید مراقب بود.
مخالفان داخلی و خارجی ظریف
"چه‌کسی از ظریف می‌ترسد؟" تیتر یک روزنامه اعتماد است که در ذیل آن آمده است: ناگفته پیداست که تنها گروهی که به استقبال این اقدام دونالد ترامپ رفت، بخش‌هایی از جریان اپوزیسیون ایران در خارج از کشور بود که ادبیات آنها در توییت‌های وزارت خارجه امریکا و جمله‌بندی مقام‌های امریکایی از مایک پمپئو، وزیر خارجه تا جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاملا مشهود بود.
همچنین در بخشی از یادداشت روزنامه اعتماد آمده است: کسانی که در داخل انتقادهای خود علیه آقای ظریف و مجموعه وزارت‌خارجه را به تهمت و افترا آلودند و در تضعیف ایشان از هیچ اقدامی فروگذار نکردند و در این راه در سخنرانی‌ها و کلیپ‌ها و سریال‌های خود تا توانستند کنایه ضعف و سازش را متوجه متدینان دیپلمات کردند، امروز باید پاسخگو باشند و حداقل صادقانه اعتراف کنند که چگونه با داوری‌های غیرمنصفانه و غرض‌ورزانه خود یکی از عوامل مبارزه با امریکا را آماج حملات خود قرار دادند و در این میان چه آبی به آسیاب دشمن ریختند؟حالا باید برای همه ما ثابت شده باشد که در یک کشتی نشسته‌ایم و برای امثال امریکا سپاه و وزارت‌خارجه و اصولگرا و اصلاح‌طلب فرقی ندارد و هرکس از کیان کشور به هر روش حمایت کند هدف بغض و کینه او قرار خواهد گرفت.
در بخشی از یادداشت دیگر که در روزنامه اعتماد منتشر شده است، می خوانیم: با اعلام این تحریم، کسانی در داخل ایران که با عملکرد ظریف و سازمانش، با همه مشکلات و کاستی‌ها و انتقادات وارد بر آنان به ستیز مغرضانه برخاسته و همگام با امریکا، اسراییل و شرکا، از طریق رسانه و فیلم و سخنرانی و لابیگری و با نیت رقابت حذفی سیاسی دستگاه دیپلماسی ایران را هدف قرار داده‌اند، از این پس می‌توانند در رفتار خود تجدیدنظر کنند.
"تیم «ب» داخلی" تیتر یک روزنامه همدلی است که در ذیل آن به "همسویی مواضع تندروهای داخلی و جنگ‌سالاران خارجی در موضوع تحریم ظریف"پرداخته است و با بیان این که تندروهای داخلی از این تحریم استقبال کرده‌اند، افزود: حتی برخی تحریم ظریف از سوی آمریکا را نتیجه هجمه‌هایی می‌دانند که این روزها تمامیت‌خواهان قدرت در ایران علیه محمدجواد ظریف اعمال کرده‌اند. این هجمه‌ها به ویژه در سخنرانی‌های اخیر چهره‌های افراطی بدون استراتژیِ طیف نواصول‌گرایی و نیز رویکرد صداوسیما با آن سریال جنجالی و بدون عقلانیت‌اش «گاندو» مشهود بود. ظریف از تلاش «تیم ب» آمریکا برای ایجاد درگیری سخت و جنگ همه‌جانبه خبر می‌داد، غافل از اینکه «تیم ب» داخلی با چهره‌هایی غیرمسئول و غیرمتعهد، جنگ را تنها مسیر حل اختلاف ایران و آمریکا می‌دانند و برای پیشبرد این هدف با مانعی بزرگ به نام محمدجواد ظریف مواجه بودند و از هیچ تلاش و اقدامی برای حذف او و برنامه‌های او فروگذار نکردند. تحریم ظریف اگر به معنای پایان احتمال گفت‌وگو باشد، می‌تواند سرآغازی باشد برای یک رویارویی مستقیم؛ همان رویایی که گروه‌های ب، در آمریکا و ایران در سر دارند و در دل می‌پرورانند.
همدلی با اشاره به این که تیم "ب" خارجی به دنبال برخورد مستقیم و جنگ با ایران است، نوشت: همزمان در داخل کشور نیز تندورها که بیشتر نواصول‌گرا و وابسته به جبهه پایداری هستند، آرزوی آمریکایی ـ اسرائیلی ـ سعودی را به زبانی دیگر اما از رویکردی کاملاً مشابه بیان می‌کنند. «تیم ب» خارجی، جنگ را تنها ابزار ممکن برای یکسره کردن کار جمهوری اسلامی می‌دانند و «تیم ب» داخلی هم جنگ را تنها ابزار یکسره کردن کار اسرائیل و عربستان سعودی و نیز حضور آمریکا در منطقه خلیج فارس می‌پندارند. «تیم ب» داخلی به موازات دولت در دل نهادهای قدرت‌طلب و به صورت غیررسمی ایجاد شده است.
"تحریم ظریف، باب دل مخالفان داخلی برجام" عنوان یادداشتی از روزنامه همدلی است. به اعتقاد نگارنده آنچه که خوشایند گروه «بی» آمریکا و اطرافیان ترامپ بود، برخورد سخت و قهری و دشمنانه مخالفان برجام در داخل کشور بود که باعث می‌شد آنها- ایالات متحده- همیشه صدای مخالفان برجام در داخل ایران را شدیدتر از صدای موافقانش بشنوند و همین صدای بلند مخالفان چه بسا باعث تهییج و تشویق مخالفان بیرونی برجام و شدت عمل بیشتر دولتمردن فعلی آمریکا شد. مخالفان داخلی برجام اتفاقا همین را هم می‌خواستند. آنها چون در داخل نمی‌توانستند به شکل صددرصدی برجام را ضربه فنی کنند، طبیعی بود چشم به خارج و خصوصا همفکر آنها یعنی آقای ترامپ و دوستانش داشته باشند تا به اصطلاح خودشان، به غائله برجام پایان دهد.حال با تحریم ظریف حتما خیالشان از بابت برجام راحت شد و در مراسم ترحیم برجام دست‌افشان و غزلخوان به پایکوبی بپردازند...باید دوباره منتظر باشیم که خواسته‌های دیگر این طیف در دفن کامل برجام به شکل‌های دیگر حاصل شود.
همدلی در جای دیگر نوشت: مایه تاسف است که این اقدام افراطی آمریکا یعنی تحریم ظریف در حالی انجام پذیرفت که موجبات خوشحالی بخشی از نیروهای تندرو در داخل کشور خودمان را نیز موجب شد. گویی آنها متوجه نیستند که در بیان دیپلماتیک و علم سیاست، تحریم وزیر امور خارجه، همانا تحریم خود ایران است.
فریدون مجلسی دیپلمات اسبق و تحلیلگر مسائل بین‌الملل به همدلی می گوید: در شرایط کنونی بیش از آن‌که باید نگران تحریم‌های آمریکا و تهدیدهای دولتمردان این کشور باشیم باید مراقب برخی عناصر داخلی باشیم که بدون توجه به شرایط خطیر کشور اقداماتی را انجام می‌دهند که می‌تواند هزینه‌های بیشتری به کشور تحمیل کند. برخی در شرایطی که کشور نیاز به آرامش و اعمال رویکرد صحیح و منطقی در عرصه بین‌المللی دارد از شعارهای تند علیه آمریکا و متحدان آن به‌خصوص اسرائیل استفاده می‌کنند. درنتیجه به نظر می‌رسد برخی از اقدامات آمریکا نوعی واکنش به اقدامات عناصر داخلی کشور است. دولتمردان آمریکا هنگامی‌که این شعارها و اقدامات را مشاهده می‌کنند نسبت به اعمال فشار بیشتر به ایران ترغیب می‌شوند. درواقع باید گفت، بسیاری از مواضع و اقدام‌هایی که گروهی در حال انجام دادنش هستند، در عمل به تقویت مواضع و تهدیدهای دولتمردان آمریکایی منجر شده است. آمریکا از تهدیدهای دلواپسان برای خود بهانه ایجاد کرده و شرایطی را فراهم می‌کند که کشورهای دیگر نیز نسبت به ایران بدبین شوند.
به نوشته روزنامه ابتکار، درست است که افراد و شخصیت‌ها این اتفاق را زمینه تشدید همبستگی ملی و همدلی بیشتر جناح‌های سیاسی در کشور می‌دانند ولی نکته قابل توجه عدم انعکاس مناسب و کم‌رنگ این اتفاق از سوی صدا و سیمایی است که قرار بوده است ملی باشد، ولی خود را همچنان رقیب سیاسی دولت می‌داند.
واکنش های داخلی در حمایت از ظریف
"تحریم دیپلماسی" تیتر یک روزنامه شرق است که در ذیل آن علاوه بر پاسخ توئیتری ظریف، واکنش های مسئولان اجرایی کشور اعم از رئیس جمهوری، معاون اول، مشاور ارشد و رئیس‌دفتر وی و سخنگوی دولت به این اقدام آمریکا را بازتاب داده است.
بر اساس این گزارش ظریف در حساب توییترش چنین نوشت: «دلیل اینکه آمریکا مرا تحریم کرده این است که من «سخنگوی اول ایران در سراسر جهان هستم». این حقیقت واقعا دردناک است؟ این اقدام تأثیری روی من یا خانواده‌ام ندارد؛ چون من دارایی یا منافعی خارج از ایران ندارم. از شما تشکر می‌کنم که مرا چنین تهدید بزرگی برای اهدافتان محسوب می‌کنید».همچنین حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران در پیامی توییتری به تصمیم آمریکا چنین واکنش نشان داد: «تحریم محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه، نشانگر این است که کاخ سفید از توانایی‌های دیپلماتیک ظریف ترس دارد. اگر واقعا مایل به مذاکره هستند، چه کسی جز وزیر امور خارجه می‌تواند با آنها مذاکره کند؟ ظریف مسئول دیپلماسی جمهوری اسلامی است و از طرف کل کشور صحبت و مذاکره می‌کند».
"ترس از صدای ایران" تیتر گزارشی از روزنامه ابتکار است که در آن به بازتاب واکنش های داخلی این خبر اقدام کرده است. بر اساس این گزارش حسن خمینی، یادگار امام(ره) هم در واکنش به این اتفاق با محکوم کردن اقدام اخیر آمریکا بیان کرد که دود این اقدام به چشم خود آنها خواهد رفت. او خطاب به ظریف گفت: «مردم به شما اعتماد دارند و علی‌رغم ادعاهای بی‌اساس دولتمردان آمریکا، همگان می‌دانند که شما مسئول اصلی سیاست خارجی ایران هستید و تاکنون نیز آن را به خوبی پیش برده‌اید.»محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام هم در توئیتر خود دراین‌باره نوشت: «تحریم آقای دکتر ظریف به ایشان آسیبی وارد نمی‌کند، ولی این اقدامات جاهلانه، برای رژیم آمریکا جز زیان، چیزی دربر ندارد.»
روزنامه ایران در گزارشی با تیتر "او صدای ایران است" بازتاب گسترده ای از واکنش های داخلی در حمایت از وزیر خارجه کشورمان داده است. به نوشته این روزنامه از ستاد کل نیروهای مسلح تا سپاه و ارتش و دولتمردان و مجلسی‌ها و احزاب سیاسی و حتی منتقدان دیروز ظریف همه به میدان آمدند و نشان دادند آنجا که پای زیاده خواهی‌های امریکا در میان باشد، اختلاف سلایق رنگ می‌بازد.
در ادامه این گزارش واکنش چهره های شاخص حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و ورزشی به این اقدام امریکا آمده است: سعید حجاریان، مصطفی معین، احمد توکلی، مسعود پزشکیان، علی مطهری، مجید انصاری، غلامحسین کرباسچی، علی شکوری راد، سیدهاشم بطحایی، حمیدرضا حاجی بابایی، محمد توسلی، محسن جلال پور، غلامحسین شافعی، مسعود خوانساری، محسن هاشمی.
همچنین چهره های فرهنگی، ورزشی و دانشگاهی که به این خبر واکنش دادند،عبارتند از: جواد افشار، کارگردان سریال گاندو، هادی مرزبان،کارگردان تئاتر و رضا رشیدپور، مجری سیما، آرش میراسماعیلی، رئیس فدراسیون جودو، بهنام محمودی، کاپیتان سابق تیم ملی والیبال، وحید شمسایی، کاپیتان سابق تیم ملی فوتسال، احسان قائم مقامی، استاد بزرگ شطرنج ایران، فرشاد پیوس، کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال، محمود نیلی احمدآبادی، رئیس دانشگاه تهران، سید احمد معتمدی، رئیس دانشگاه امیرکبیر،محمدرضا ظفرقندی، رئیس سازمان نظام پزشکی کشور، محمدرضا واعظ مهدوی، مشاور سازمان برنامه و بودجه کشور، محمد درویش، معاون سابق سازمان محیط زیست، محمد زینالی، جامعه‌شناس و علی خدایی، نماینده کارگران ایران در شورای عالی کار.
علی ربیعی، سخنگوی دولت در یادداشتی در روزنامه ایران یادآور شد: تحریم وزیر امور خارجه اما هدف نهان دیگری را هم دنبال می‌کند؛ هدف شکستن نماد گفت‌وگو و دیپلماسی موفق و عصبی کردن ما تا جایی که راهبرد همیشگی و ذاتی جمهوری اسلامی به حل و فصل صلح‌آمیز اختلافات را کنار بگذاریم.
رضا اردکانیان، وزیر نیرو در یادداشتی که روزنامه ایران اقدام به انتشار آن کرده، توصیه کرد: متحد و منسجم باید از آقای دکتر ظریف حمایت کنیم تا مشخص شود ایرانیان قدردان سرداران و سربازان وطن خود هستند، خواه در عرصه دیپلماسی یا دفاع.
به نوشته رضا نصری،حقوقدان بین‌المللی در روزنامه ایران در واقع، دولت ترامپ می‌خواهد ظریف را آنچنان محدود سازد و به حاشیه براند که هم نظام و دولت ایران را به معرفی فرد دیگری برای تعامل با غرب وادار سازد و هم- در فقدان صدای او- دوباره فضایی ایجاد کند که در آن بتواند مجدداً «ذهن‌ها و قلب‌ها» را با رویکرد و سیاست‌های خود همدل و همگام سازد. اما واکنش شخصیت‌ها و طیف‌ها و بازیگران مختلف عرصه قدرت در ایران - از شخصیت‌های برجسته گرفته، تا جناح‌های سیاسی و سپاه و ارتش و منتقدین و موافقان دولت - به تحریم ظریف نشان داد که «ایران» نه قصد دارد موشک‌هایش را تسلیم کند نه دیپلمات‌های نقطه‌زنش را!
روزنامه مردم سالاری نیز از واکنش معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده، بیژن زنگنه، وزیر نفت، سیدعباس عراقچی، معاون سیاسی وزیر امورخارجه، حمید بعیدی نژاد، سفیر ایران در لندن، کمال خرازی و برخی از نمایندگان مجلس: حشمت الله فلاحت پیشه، محمدرضا عارف و محمود صادقی خبر داد.
به گزارش این روزنامه همچنین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در بیانیه ای با محکومیت و مضحک خواندن اقدام غیر قانونی و نابخردانه آمریکا در قرار دادن نام وزیر امور خارجه کشورمان در فهرست تحریمی واشنگتن، از هماوردی و تلاش ظریف در جنگ رسانه‌ای و تبلیغاتی علیه دشمن و همراهی و همدلی در سایر عرصه‌های اقتدار بخشی نظام قدردانی کرد.
واکنش های جهانی
به گزارش روزنامه همدلی بسیاری از شخصیت‌های سیاسی، نهادها و رسانه‌های مختلف جهان، این تصمیم آمریکا را اقدامی از سر ناتوانی در دستگاه دیپلماسی و پیشبرد اهداف خود در ایران ارزیابی کرده‌اند.شاید بتوان گفت مهم‌ترین واکنش علیه اقدام آمریکا نسبت به تحریم ظریف، واکنش اتحادیه اروپا بود. اتحادیه اروپا اقدام آمریکا در مورد تحریم ظریف را محکوم و اعلام کرد که این اتحادیه به همکاری با ظریف ادامه خواهد داد. جالب اینکه اتحادیه اروپا دلیل همکاری خود با ظریف حتی در صورت تحریم را به خاطر «حفظ روابط دیپلماتیک با تهران» دانسته و اذعان کرد که داشتن روابط دیپلماتیک با ایران از اهمیت زیادی برای ما برخوردار است.
ایران نوشت: کشورهای مختلف جهان از جمله آلمان، فرانسه، روسیه ، چین و شمار زیادی از چهره‌های امریکایی و اروپایی مخالفت خود را با تحریم وزیر خارجه ایران ابراز کردند. آنها تحریم ظریف را به معنای به بن‌بست رسیدن راهکار دیپلماسی جهت حل بحران‌های جاری قلمداد کردند و از کاخ سفید خواستند همه درها را به روی گفت‌وگو نبندد.
اعتماد در این باره گزارش داد: در 48 ساعت نخست اعلام تحریم وزیر خارجه ایران تمام اعضای 1+4 از جمله سه کشور اروپایی مخالفت خود را با این مساله اعلام کرده و تاکید داشتند که به کار با محمدجوادظریف ادامه خواهند داد. این دومین موضوع غیربرجامی در ده روز گذشته است که در جریان آن اروپایی‌ها به همراهی با امریکا نه می‌گویند. کشورهای اروپایی هفته گذشته درخواست امریکا برای شکل دادن به ائتلافی نظامی در تنگه هرمز برای تامین امنیت کشتیرانی در این منطقه را رد کردند و روز پنجشنبه نیز با قرارگرفتن نام ظریف در لیست تحریمی خزانه‌داری امریکا مخالفت کردند. در چنین شرایطی می‌توان گفت امریکا که ابتدا در جلب اجماع علیه برجام ناکام ماند و پس از آن هم نتوانست در پرونده‌هایی چون تهدید خواندن برنامه هسته‌ای ایران (در نشست اخیر شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی) حمایت اروپا را به دست بیاورد در ماجرای تحریم ظریف هم تنها مانده و منزوی شده است.
روزنامه اعتماد همچنین یادآور شد: اقدامی بی‌فایده و پرهزینه، نابلدی سیاسی، انتقام شخصی، حسادت به شخصیت تاثیرگذار وزیر خارجه ایران، تلاشی نافرجام برای ساکت کردن حریف، تشدید تنش از سوی خطرناک‌ترین چهره دولت ترامپ، تعبیرهایی از این جنس بیشترین واکنش‌ها به تحریم وزیر خارجه ایران از سوی امریکا بود.
به گزارش روزنامه شرق از نگاه رسانه‌های جهان تحریم ظریف اقدامی "مبهم، بی‌اثر، متناقض" ارزیابی شده است. بر اساس این گزارش واکنش رسانه‌ها به آخرین تصمیم دولت ترامپ در صحنه سیاست خارجی اغلب واکنشی منفی بوده است. در تحلیل‌های رسانه‌های آمریکایی و انگلیسی، تحریم ظریف اغلب به‌عنوان اقدامی بدون نتیجه ملموس، از آخرین شواهد سردرگمی و فقدان دوراندیشی در میان تصمیم‌گیران سیاست خارجی دولت ترامپ است. بسیاری رسانه‌ها به تقابل چنین اقدامی با تصمیم اعمال دوباره معافیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز ایران از سوی آمریکا پرداخته‌اند. هم‌زمانی این دو اقدام، حتی از نگاه فاکس‌نیوز، رسانه حامی ترامپ نیز مخفی نمانده است. برت بیر، مجری این شبکه در تحلیلی که با تیتر «پیام‌های متناقض؟» در وب‌سایت فاکس‌نیوز منتشر شده است، به نقل این پیام رند پال، سناتور جمهوری‌خواه می‌پردازد: «اگر دیپلمات‌ها را تحریم کنید، دیپلماسی کمتری خواهید داشت». پال در سفر اخیر ظریف به نیویورک با او دیدار کرده بود.
پیرمحمد ملازهی، تحلیلگر مسائل شبه‌قاره در روزنامه شرق نوشت: در میان کشورهای دیگر در این زمینه، از یک طرف با دو دسته خاص مواجهیم. یک دسته کشورهایی که به هر دلیلی خودشان تمایل دارند که از سیاست‌ها پیروی کنند و یک دسته آنهایی که به دلیل موقعیتشان نمی‌توانند در مقابل تصمیمات آمریکا ایستادگی کنند. نتیجه هر دو موقعیت یکی است. این گروه از نظرات آمریکا تبعیت می‌کنند و این تصمیمات در مناسباتشان با ایران تأثیر منفی خواهد داشت. اما گروه دیگری هستند که از اساس مخالف رویه آمریکا در سیاست خارجه هستند. این تصمیمات روی آنها اثرگذار نیست. آنها مناسباتشان را ادامه خواهند داد و تحریم ظریف تأثیری روی آنها نخواهد گذاشت. این کشورها یا از همسایگان ایران هستند یا از ایران سوخت می‌گیرند. ژاپن، کره جنوبی، چین، هند و کشورهای دیگر در جنوب شرقی آسیا از این دسته‌اند. همچنین کشورهای اروپایی، حتی کشورهای نزدیک به آمریکا مثلا آلمان، خیلی به آمریکا نزدیک است اما نمی‌پذیرد در این زمینه همکاری کند...برخی کشورهای منطقه به‌نوعی تحریم ایران را به نفع خود می‌دانند؛ ازجمله اسرائیل، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و بحرین. این کشورها فکر می‌کنند هرچه بیشتر ایران در انزوا باشد، منافع اینها بیشتر تأمین می‌شود. اینها قطعا از تصمیم آمریکا حمایت می‌کنند.
نتایج و پیامدهای این اقدام آمریکا
مهدی شیخ، نماینده مردم تهران در مجلس نیز این اقدام را «دستاوردی بزرگ برای ملت ایران» دانست و دراین‌باره به ابتکار گفت: هرچه ترامپ و همکارانش، ایران را بیشتر در محاصره اقتصادی قرار دهند، انسجام ملی افزایش می‌یابد و بدون شک، مردمی که در منافع ملی با هم وحدت دارند در مقابل هر تهدیدی با صلابت ایستادگی می‌کنند و این تصمیم موجب همبستگی ملی آنها می‌شود.آمریکا طی ماه‌های گذشته کوشید بین مردم و مسئولان جمهوری اسلامی تفرقه و دودستگی ایجاد کند ولی با وجود تنگ شدن فضای اقتصادی، خدشه‌ای به وحدت و اقتدار ملی وارد نشده است و این تصمیم غیرعرف ترامپ نشان از استیصال آمریکا در عرصه بین‌المللی دارد.
مهدی ذاکریان، استاد دانشگاه طی یادداشتی در روزنامه اعتماد به پیامدهای مثبت این اقدام آمریکا می پردازد و می نویسد: کار امریکایی‌ها دو نکته مهم را در داخل و خارج ایران روشن و مشخص کرد.
در بعد داخلی اعتراض‌ها، انتقادها و جملاتی که در قالب واژه‌های نامناسب به آقای دکتر ظریف نسبت داده می‌شد، نشان داد که همه آنها نادرست بوده است. اگر آدم‌های گاندویی که به ادعای خود معتقد به نظام هستند در فیلمی به نیروی وزارت خارجه عنوان می‌کنند که حق ندارد از یک خط جلوتر بیاید و خط را هم در داخل فیلم آنها تعیین می‌کنند پس اگر قصد دارند، نشان دهند وزیرخارجه کشور و تیم او واداده هستند چرا امریکایی‌ها ایشان را تحریم می‌کنند؟اگر وزیرخارجه به حدی که در فیلم گاندو نشان می‌داد، ساده است چرا باید تحریم شود. پس از این زاویه مشخص می‌شود، کار آقای ظریف محدودیت برای امریکا در ساختار نظام بین‌الملل است که آنها در تلاش هستند جلوی ایشان را بگیرند.نگارنده در مشخص شدن صادق نبودن آمریکایی ها در ادعای تمایل به مذاکره با کشورمان دومین پیامد مثبت تحریم ظریف است.
بنا به پیش بینی سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه در روزنامه اعتماد این، البته نه‌تنها منفعت و موفقیتی برای دستگاه حاکمه امریکا نخواهد داشت بلکه شکست فاحش دیگری را برای آنان رقم خواهد زد و فرصتی تازه و میدانی به مراتب گسترده‌تر از قبل برای آقای ظریف فراهم خواهد کرد. از این پس شاهد آن خواهیم بود که افکار عمومی جهان با اشتیاقی مضاعف در انتظار شنیدن مواضع استوار و اثرگذار وزیر خارجه کشورمان باشند. او قطعا در ماموریت‌های خارجی آینده، فرصت بیشتر و بخش مهم‌تری از برنامه سفرش را به دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای، اختصاص خواهد داد؛ همان عرصه‌ای که ایالات متحده، آسیب‌پذیر نشان داده و از آن هراسان و بیمناک است.
اعتماد همچنین در یادداشتی دیگر تاکید کرد: تحریم ظریف حتما برای امکانات بالقوه و بالفعل تحرک جهانی او محدودیت‌های قابل‌ملاحظه‌ای ایجاد خواهد کرد، ولی دستاوردها و تبعات مثبت درازمدت این اقدام نامتعارف و نابخردانه امریکا برای ایران، به مراتب بیشتر از مشکلات و ضررهای آن است.
در بخشی از سرمقاله روزنامه آفتاب یزد می خوانیم: با توجه به مخالفت اروپایی‌ها نسبت به تحریم وزیرخارجه ایران از یک سو و تداوم مذاکرات برجام اساسا آنها به این تحریم نمی‌پیوندند و ظریف برای رفتن به اروپا مشکلی نخواهد داشت. حتی دیدیم انگلستان نیز نسبت به این تحریم واکنش منفی نشان داد. علی رغم این تحریم، به صورت کلی معادلات سیاسی و بین‌المللی تغییری نمی‌کند و ظریف برای تداوم سفرهای دیپلماتیک‌اش برنامه‌های ویژه خواهد داشت.
ادعای دعوت کاخ سفید از ظریف
به گزارش ایلنا پایگاه اینترنتی روزنامه نیویورکر مدعی شد که ماه گذشته میلادی، در بحبوحه بالا گرفتن تنش‌ها میان تهران و واشنگتن، «محمد جواد ظریف»، وزیر خارجه ایران، دعوتنامه عجیبی دریافت کرد؛ دیدار با «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهوری آمریکا در اتاق بیضی کاخ سفید.بر اساس این گزارش، پیشنهاد این دیدار را «رند پاول» سناتور ایالت کنتاکی، هنگام دیدار با ظریف در تاریخ ۱۵ جولای در نیویورک مطرح کرد.
بهارنیوز در این باره نوشت: مجله نیویورکر در گزارشی اختصاصی خبر داده ماه گذشته سناتور رند پال، وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران را به ملاقات دونالد ترامپ در کاخ سفید دعوت کرده بود اما ظریف پس از مشورت با تهران دعوت به کاخ سفید را رد کرد."نیویورکر: دست رد ظریف به دعوت ترامپ برای حضور در کاخ سفید" تیتر تارنمای عصر ایران در این باره است.
رسانه های اصولگرا
این رسانه ها در اغلب گزارش ها و تحلیل های خود ضمن محکوم کردن اقدام آمریکا تلاش کردند عملکرد دیپلماتیک دولت در چند سال گذشته را زیر سوال برده و ریشه های تحریم ظریف را در داخل پیگیری کردند.
اهداف و علل تحریم ظریف از سوی آمریکا
حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان نیز در یادداشتی به چرایی تحریم ظریف پرداخته و نوشت: تحریم آقای ظریف در فاصله کوتاهی بعد از انتشار خبر آن با انبوهی از اظهارنظرهای داخلی و خارجی روبرو شده است که همچنان نیز ادامه دارد. تقریبا در تمامی این اظهار نظرها، از اقدام ترامپ با عناوینی نظیر نسنجیده، احمقانه، دور از عرف دیپلماتیک و... یاد شده است که قابل انکار نبوده و پذیرفتنی است. اما این سکه روی دیگری نیز دارد که نباید از آن غفلت کرده و نادیده گرفته شود. روی دیگر این ماجرا که درس‌آموز و عبرت‌انگیز است اینکه تحریم آقای ظریف نشان داد دولت محترم طی ۶ سال گذشته در اعتماد به آمریکا و گره زدن همه مسائل -حتی آب خوردن مردم- به مذاکرات هسته‌ای، به بیراهه رفته است و علی‌رغم توصیه‌ها و هشدارهای پی‌درپی صاحبنظران، سراب را آب پنداشته و با این خطای بزرگ بسیاری از امکانات و ظرفیت‌های کشور برباد رفته است! به بیان دیگر، تحریم آقای ظریف خط بطلان پُررنگی است که بر مواضع چند سال گذشته دولت کشیده شده است...آنچه به وضوح دیده می‌شود بطلان راهی است که دولت محترم طی ۶ سال گذشته در اعتماد به آمریکا و اروپا و گره زدن مسائل اصلی کشور به مذاکرات و برجام بدفرجام پیموده است و سند گویایی بر ضرورت تغییر ریل دولت از خارج به داخل است.(این یادداشت در تارنمای رجانیوز بازنشر شده است)
روزنامه جوان در تیتر یک خود به این موضوع پرداخت و نوشت: سرانجام «مذاکره» و «تحریم» نیز یکدیگر را ملاقات کردند، درست در جایی که برخی ناظران آن را به ساعت صفر دیپلماسی در لیبرال‌دموکراسی امریکا تعبیر کردند. محمدجواد ظریف، رئیس دیپلماسی ایران به فهرست بی‌پایان تحریم‌های امریکا اضافه شد و امضای امریکا که زمانی تضمین بود، پای مذاکره هم نشست تا ممنوعیت و بی‌نتیجه بودن هرگونه گفتگو و دیپلماسی را در سیاست خارجه امریکایی‌ها تضمین کند. وزیر خارجه ایران در سفر اخیر به امریکا، مصاحبه‌های ضدامریکایی و افشاگرانه قابل قبولی با رسانه‌های امریکا داشت. او البته در یک سال گذشته و پس از خروج امریکا از برجام، تغییر محسوسی در مواجهه با امریکا از خود نشان داد که دلیلی بر ناامیدی او از پیشرفت کار با امریکا بود. امریکایی‌ها نیز با هیچ اقدام دیگری غیر از تحریم وزیر خارجه و مسئول گفت‌وگوی بین‌المللی کشور نمی‌توانستند مقابل چشم جهان، تبیینی دقیق‌تر از منش و مرام جهانی خود ارائه دهند؛ مرامی سرشار از تکبر که در آن مرام، گفتگو و مذاکره فقط به معنای پذیرش خواست امریکایی‌ها است و نه چیزی اضافه‌تر.
"تحریمی که نشانه شکست است"عنوان یادداشتی از روزنامه جوان است که در بخشی از آن آمده است: تحریم آقای ظریف، وزیر خارجه ایران از سوی کاخ سفید و در ادامه فشار حداکثری علیه مردم ایران نشان داد که کشکول ترامپ خالی شده است و او حتی به تحقق سناریوی حداقلی خود، یعنی مذاکره با جمهوری اسلامی ایران نیز امیدی ندارد.تأملی اندک در بیانیه وزارت خزانه‌داری امریکا در مورد چرایی تحریم ظریف بیانگر آن است که استراتژی نظام جمهوری اسلامی در ماه‌های اخیر یعنی همان «مقاومت فعال» به ثمر نشسته و سامانه فکری و تصمیم‌سازی و عملیاتی کاخ سفید را برهم زده است. راهبردی که تحقق وحدت و همبستگی ملی و همراهی ارکان نظام را در چارچوب مقابله همه‌جانبه با راهبرد دشمن به خدمت گرفته و عملاً ابتکار عمل را در اختیار ایران قرار داده است.
جهان نیوز در یادداشتی ضمن انتقاد از واکنش حمایتی حسام الدین آشنا از ظریف می نویسد: به آقای مشاور رسانه ای رئیس جمهور توصیه می شود ناراحتی و تاسف خود از تحریم خبیثانه وزیر امور خارجه را همچون سایر فعالان سیاسی با ادبیات منطقی مطرح کنند و از ادبیات تملق آمیز برای توصیف آقای ظریف خودداری کنند. مواضع و اعمال سوال برانگیز آقای ظریف در شش سال گذشته و همچنین اصلی ترین خروجی کارنامه ایشان یعنی سند پر نقص و بدون دستاورد برجام در مقابل دیدگان مردم قرار دارد و قضاوت درباره استفاده از عباراتی نظیر موفق ترین، متخصص ترین و همچنین تبحر ایشان در استدلال به نفع منافع ایران باید به عهده مردم واگذار شود.ظریف از سوی کسانی تحریم شد که بیشترین حسن ظن را به آنان داشت و برای اعتماد کشورش به آنها تلاش وافری کرد. آقای ظریف که می گویند: « برای من افتخار است که به خاطر این مردم تحریم بشوم به خاطر دفاع از این مردم، گرچه هنوز هم احساس حقارت و دین در برابر این مردم می‌کنم» باید بهتر از همه مطلع باشند که اوضاع پیش آمده ناشی از اعتماد به دشمنان یک ملت و همچنین انفعال و خنده در برابر اخم، خشم و بدعهدی طرف گستاخ غربی در بزنگاه اجرای تعهدات است و امروز این موضوع دامنگیر شخص آقای ظریف هم شده است.
به گزارش مشرق، امیرحسین یزدان پناه در یادداشت روزنامه خراسان نوشت: تحریم سکاندار دیپلماسی یک کشور، آن هم کشوری که نقطه مقابل غرب است، نشان دهنده قدرت دیپلماسی عمومی و ضربات موثر بر پیکر دیپلماسی عمومی مهاجم غرب توسط ظریف است. طبعا هیچ کس مدعی درست بودن همه راهبردها و اقدامات آقای ظریف نیست اما اگر کسی سوال کند که چرا آمریکا یک وزیرخارجه را تحریم می کند؟ یکی از پاسخ‌ها را باید در ضربات بی محابا و پی در پی ظریف بر پیکر سیاست های آمریکا در ماه های اخیر دانست. به خصوص پس از آن که آقای ظریف توانست کلید واژه «تیم ب» را علیه بولتون و متحدانش، توسط رسانه های آمریکایی، ادبیات سازی کرده و جابیندازد.
ابوالفضل ظهره‌وند کارشناس مسائل بین‌الملل و سفیر سابق ایران در ایتالیا، در گفتگو با خبرگزاری تسنیم، تحریم نمایشی ظریف را توطئه‌ای برای تسهیل مذاکرات احتمالی مورد نظر دولت آمریکا توصیف کرد و گفت: در عالم سیاست اقدامات نمایشی چون تحریم آقای ظریف خیلی از اهمیت بالایی برخوردار نیست و همانطور که ایشان را تحریم کرده‌اند می‌توانند این تحریم را تعلیق کنند. مهم این است که تحریم وزیر امور خارجه کشورمان به این مسئله کمک می‌کند که موقعیت وی به عنوان فرد مذاکره کننده برای نشستن پای میز مذاکره محکم‌تر شود و بگوید که این شخص کسی است که مورد تحریم قرار گرفته و می‌تواند به نمایندگی از کلیت نظام مذاکره جدی را با طرف مقابل داشته باشد.
روزنامه رسالت در ذیل تیتر یک خود نوشت: دولت ترامپ با هدایت تیم «B» محمد جواد ظریف را تحریم کرده است. این تحریم ها در حالی رخ می دهند که «ظریف» ازپشت تریبون های دنیا اقدامات سخیف آمریکا را زیر سؤال برده بود. گویی حضور شخصی به مانند ظریف عرصه را برای دولت ترامپ تنگ کرده...
نظر شما