تحریم ظریف و همصدایی با دشمنان ایران

طبق اعلام پومپئو وزیر امور خارجه آمریکا، دکتر محمدجواد ظریف به دلایل زیر تحریم شده است: الف) ظریف به نمایندگی از رهبر ایران فعالیت می کند، ب) ظریف منصوب رهبر و دولت ایران است، ج) ظریف عامل کلیدی در اجرا و پیروی از سیاست های ایران و رهبر ایران در خاورمیانه و جهان است، د) ظریف سال‌هاست که از شخصیت‌های سیاسی عالی ایران بوده و برای حکومت فعالیت دارد. دلایل برشمرده برای تحریم ظریف بطور خلاصه بر این پایه مبتنی است که ظریف از نیروهای وفادار به جمهوری اسلامی ایران و مجری فرامین و سیاست‌های رهبری است.  
   البته می توان دلایل دیگری را هم به موارد فوق افزود؛ دلایلی که دولتمردان آمریکایی را از مواجهه با او عاجز کرده و برای آنها راهی غیر از محدودسازی او باقی نگذاشته است. بنابر نوشته گری سیک، ‌خطاب به مایک پمپئو: «وقتی وزیر خارجه دشمن ات (ظریف) دیپلمات بهتری، سخنور بهتری، توئیترباز بهتری و نماینده بهتری برای کشورش است، تلاش کن ساکتش کنی!». ظریف با شناختی که از فرهنگ، نقاط قوت و ضعف و حوزه دیپلماسی آمریکا دارد، بهترین نقش را ایفا کرده است و به جرأت می‌توان ادعا نمود که در حال حاضر در این زمینه نمی‌توان شخصیتی نظیر او را یافت. ظریف با ابتکارات کلیدی خود همچون معرفی «تیم بی» و جا اندازی مفهوم «تروریسم اقتصادی» رشته‌های دشمنان را پنبه کرده است. ظریف در گفت و گو با دولتمردان و شخصیت‌های کشورهای دیگر و بهره گیری از و تعامل با رسانه‌های جهانی بطور موثر به دفاع از منافع ملی برخاسته است. البته این تلاش‌ها و عملکرد مطلوب ظریف بر مقام معظم رهبری و مردم ایران پوشیده نیست. رهبر معظم انقلاب بارها از ظریف با صفاتی چون «مؤمن، غیور، شجاع، انقلابی و دیپلمات تلاشگر» یاد کرده و در پاسخ به نامه او پیرامون ساخت و پخش سریال توهین آمیزی در صدا و سیما، فرموده‌اند که مطلقا راضی نیستند کمترین اهانتی به وزیر خارجه ایران صورت گیرد.  
تحریم ظریف از سوی آمریکا نتیجه عملکرد موفق او در خنثی سازی توطئه های دشمنان قسم خورده ایران و اثبات حقانیت جمهوری اسلامی ایران بوده است، بنابراین همانطور که خود او نیز بیان کرده است، افتخاری بزرگ به حساب می آید. آنچه مایه شگفتی است، نامهربانی و بی مهری شخصیت‌ها و محافلی در داخل ایران علیه دکتر ظریف و با ادعای ذوب بودن در ولایت است. آنها بی توجه به بیانات مقام معظم رهبری از هر فرصتی برای ضربه زدن به ظریف که ضربه به منافع ملی است، استفاده می‌کنند. در گذشته عناوین توهین و افتراآمیز زیادی علیه ظریف چه در مجلس شورای اسلامی، چه رسانه‌های خاص نوشتاری و چه در صدا و سیما بکار گرفته شده است و آخرین آنها ساخت سریالی توهین آمیز موسوم به گاندو بود که منجر به نوشتن نامه ای به رهبر معظم گردید.  
در طول تاریخ ایران ظریف اولین قهرمان ملی نیست که اینگونه مورد هجمه و بی‌مهری قرار می‌گیرد، تاریخ ایران نمونه‌های زیادی از بزرگمردانی داشته که در راستای منافع و انسجام ملی از جان گذشتگی کردند و در ازای آن از پشت خنجر خوردند. عناد بی‌پایان علیه ظریف موجب شده است که حداقلها نیز رعایت نگردد، انتظار بر این بود که پس از تحریم ظریف از سوی آمریکا، چند روزی کینه‌ها کنار گذاشته شده و تمامی شخصیت‌ها و محافل بصورت متحد از ظریف پشتیبانی کرده و اقدام آمریکا را محکوم کنند؛ ولی مشاهده می‌شود که این افراد و گروهها با تداوم اهانت‌های خود علیه او، استعفای او را پیش بینی می کنند. باید از این افراد و مراکز پرسید که چگونه ادعای ذوب در ولایت را می کنید، در حالی‌ که موضعی متضاد با رهبر معظم دارید؟ چگونه خود را مدافع جمهوری اسلامی ایران می پندارید، در حالی‌ که کاملا در راستای اهداف دشمنان قسم خورده ایران گام برداشته و در زمین آنها بازی می‌کنید؟ آیا می توان باور داشت که نفوذ وجود ندارد و ناآگاهانه گام در این مسیر گذاشته اید؟ «اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید.»