شب گذشته گروه موسیقی نوشه به سرپرستی نیوشا بریمانی کنسرت مشترک خود با گروه آریفا از هلند را در تالار وحدت اجرا کرد. گروه آریفا را هنرمندانی از کشورهای ترکیه، آلمان و ایتالیا تشکیل داده اند که در کشور هلند زندگی می‌کنند. ملیت‌های متفاوت اعضای این گروه سبب شده تا موسیقی آریفا با نگاه خاص و عمیق به موسیقی جز ، بیانی جذاب و چند ملیتی از این نوع موسیقی داشته باشد.
در این کنسرت که در حقیقت نتیجه تلاشهای نوشه در راستای همکاری با هنرمندان دیگر کشورهاست مخاطبان شنونده ترجمان موسیقیایی ذهن زیبایی پرداز نیوشا بریمانی در تلفیق سبک های متنوع موسیقی بودند؛ ترجمانی که در برخی قطعات متکی بر بداهه نوازی و به‌شدت وابسته به تکنیک نوازندگی و در برخی از قطعات کاملا بر اصالت ایدئولوژیک نوازندگان در نگاه فلسفی به ذات هنر موسیقی استوار بود.
کنسرت شب گذشته کلاژی از بخش‌هایی با زیبایی بصری بود که در ترکیبی نه چندان موفق به سمع و نظر مخاطب رسید.
بریمانی هنرمندی است که موسیقی خود را بخوبی می‌شناسد، بر نقاط قوت و ضعف خود در نوازندگی کمانچه بخوبی واقف است و بقول معروف در زمان نوازندگی گز نکرده نمی‌برد. وی همچنین در مواجهه با موسیقی سایر ملل کاملا آگاهانه برخورد می‌کند و نوا را ماده خامی در نظر می‌گیرد و آن را در تلفیق موسیقیایی با موسیقی خود مورد استفاده قرار می‌دهد.
او به شدت ریزبین و دقیق عمل می‌کند اما این نگاه تجربی به واسطه ماهیت تجربه که بر ستون های آزمون و خطا استوار است همیشه موفق نخواهد بود. هرچند که درنوردیدن مرزهای تجربه در ذات خود موفقیتی است که در بازار آشفته موسیقی کشور ما باید بعنوان موفقیتی بزرگ و شایسته تقدیر مورد توجه قرار گیرد.
موسیقی تلفیقی تجربی بریمانی با همه تجربیات موفق و ناموفق گذشته تا حال خود اثری شریف و قابل احترام است چرا که این هنرمند در طول سالهای متمادی فعالیت خود و با بهره گیری از ارتباطات گسترده ای که با هنرمندان دیگر دارد نبض بازار موسیقی کشور را بخوبی شناخته و دریافته که اثر موفق در بازار موسیقی امروز ایران باید دارای چه ویژگی هایی باشد ولی تاکنون محصول ذهنیت زیبایی پرداز خود را به مارکت موسیقی ایران و مخاطب حداکثری نفروخته است.
او هنرمندی است که در زندگی هنری خود تلاشی مستمر و دایمی در راستای خلق آثاری داشته که بواسطه ماهیت متفاوت، دیگرگونه و به شدت شخصی همواره با مشکل هضم ذهنی از سمت مخاطب روبروست. تلاشی که تا کنون برای استتار نقاط ضعف این هنرمند در برخورد فلسفی با سایر ژانرهای موسیقی به شدت موفق عمل کرده است.
کنسرت دیشب تلاشی موفق در بهره گیری از هنرمندانی بود که در نوازندگی کاملا متبحر و در شناخت ماهیت موسیقی خود استادی تمام عیارند. پس هر آنچه نواختند زیبا، بدیع و دلنشین بود. اما محصول همکاری مشترک این هنرمندان تمام عیار در ترکیب نهایی ملغمه ای بود به شدت بلاتکلیف و بسیار غامض.
البته شاید همین غامض بودن آنچه اجرا شد انتخابی است کاملا آگاهانه و سنجیده شده تا منتقدین و مخاطبین از ترس مواجهه با پاسخ هایی که تاکید بر ناآگاهی آنها خواهد داشت از بیان انتقادات و سوالات خود با سکوتی سرشار از ناگفته ها از این رویداد هنری عبور کنند و با ذهنی مملو از سوال در نیمه شب راه خانه در پیش گیرند.
نظر شما