رقابت تلخ اجاره بها و مستاجران

گروه اطلاع رسانی ایرنا در راستای ایفای رسالت آگاهی بخشی به انعکاس برجسته ترین گزارش های روزنامه های مختلف با عناوینی چون رقابت تلخ اجاره بها و مستاجران، نورافکن مالیاتی بر حساب‌های بانکی، بازداشت جعبه سیاه پتروشیمی، دیپلمات آری سیاستمدار نه، هاله ارزی در تراز پولی، روی خوش بازار به سهام ریالی ها، آسیب‌شناسی آثار تحریم‌ها بر کتاب کودک، وارونه نمای قزاقی از کوروش هخامنشی و عبور از اصولگرایی؟ پرداخته است، در ادامه به بازتاب گزیده ای از این مطالب می پردازیم:

رقابت تلخ اجاره بها و مستاجران
روزنامه «همدلی» در مطلبی با درج عنوان «رقابت تلخ اجاره بها و مستاجران» می نویسد: تعداد اجاره‌نشین‌ها در پایتخت در حالی هر سال بالاتر می‌رود که بر اساس آمارهای رسمی افزایش ۹۰درصدی قیمت مسکن میزان اجاره‌بها را نیز بالا برده است. اواخر زمستان سال گذشته بود که آمارهای وزارت راه و شهرسازی و مرکز آمار حکایت از رشد ۳۵درصدی اجاره نشینی در پایتخت کردند. این ماجرا در حالی اتفاق افتاد که رشد قیمت مسکن در یکسال گذشته و تاخیر در خرید خانه باعث شد تا تقاضا به سمت بازار اجاره افزایش یابد. ماجرای افزایش تقاضا در کلانشهرهایی که معمولا با کمبود عرضه مواجه هستند نیز بهانه خوبی به دست صاحبخانه‌ها داد تا قیمت اجاره‌بها را افزایش دهند. این داستان با همه تلخی‌هایش به سال ۹۸ هم رسید و حالا نیز رشد نرخ اجاره‌بها معیشت را برای بسیاری از اقشار ضعیف سخت‌ کرده است. البته داستان رشد قیمت مسکن و اجاره‌بها مدت‌هاست که اتفاق افتاده و از اواخر زمستان سال ۹۶ قیمت مسکن در پایتخت رشد عجیبی را تجربه کرده و این موضوع در رشد نرخ اجاره‌بها تاثیرگذار بوده است. هر چند برخی از آگاهان اقتصادی علت اصلی نرخ اجاره‌بها را نرخ تورم و تغییراتی که در نرخ سود بانکی ایجاد شده عنوان می‌کنند، اما با توجه به نبود قانون قیمت‌گذاری در بازار مسکن به‌نظر می‌رسد که مشاوران املاک و صاحبخانه‌ها نیز از هر موقعیت سیاسی و اقتصادی سوءاستفاده می‌کنند و به نفع خودشان قیمت‌ها را افزایش می‌دهند.

نورافکن مالیاتی بر حساب‌های بانکی

روزنامه «ایران» در مطلبی با عنوان «نورافکن مالیاتی بر حساب‌های بانکی» در گفت و گو با هادی خانی مدیر کل بازرسی ویژه سازمان امور مالیاتی نوشت: هم‌اکنون ۷ میلیون دستگاه کارتخوان میان فعالان اقتصادی و توسط بانک‌ها توزیع شده است که باید نوع کاربرد و استفاده‌کننده از این دستگاه‌ها برای سازمان مالیاتی مشخص شود. این درحالی است که بررسی‌های اولیه نشان می‌دهد که برخی از اشخاص مانند مؤسسات خیریه یا صندوق‌های قرض‌الحسنه که دارای معافیت مالیاتی هستند دستگاه کارتخوان دریافت کرده و آن را به‌صورت اجاره در اختیار سایر افراد قرار داده‌اند که دراین زمینه فرار مالیاتی یا پولشویی مطرح می‌شود. بدین ترتیب تمام دستگاه‌های کارتخوان در کشور باید یک شناسه یکتا دریافت کنند و هر دستگاه یا ابزار اینترنتی که این کد اقتصادی را دریافت نکند طبق قانون تا پایان سال‌جاری از مدار ارائه خدمت خارج خواهد شد. این درحالی است که براساس بررسی‌های اولیه برای مثال دستگاه کارتخوانی که در مناطق آزاد (که دارای معافیت مالیاتی است) ثبت شده هم‌اکنون در یک رستوران در شمال تهران فعال است که به طور قطع برای فرار مالیاتی این جابه‌جایی رخ داده است. بنابراین با اجرای این مصوبه تا پایان سال می‌توان بساط سوء استفاده و کارتخوان‌های اجاره‌ای را جمع کنیم.

بازداشت جعبه سیاه پتروشیمی
روزنامه «شرق» در گزارشی با عنوان «بازداشت جعبه سیاه پتروشیمی» می نویسد: چشم‌ها در انتظار صدور حکم از سوی قاضی مسعودی‌مقام برای پرونده پتروشیمی‌گیت است که خبری از راه می‌رسد؛ «ج. س» بازداشت شد. هر چند در وهله نخست بی‌ارتباط با این پرونده است، اما از آنجاکه «ج. س»، به جعبه سیاه پتروشیمی معروف است، می‌توان امید داشت مسئولان قضایی از اطلاعات او برای حل برخی از نقاط کور پرونده‌های تودرتوی پتروشیمی بهره بگیرند. گفته می‌شود علت بازداشت یک هفته‌ای وی، در ارتباط با پرونده «ا. ط» است که به دستور رئیس قوه قضائیه در بازداشت به سر می‌برد. بر اساس شنیده‌ها، «ج. س» اکنون از سوی شعبه ۵ دادسرای کارکنان دولت بازداشت شده است. او با «ا. ط» در برج ۲۶ طبقه فرمانیه تهران همسایه است؛ برج «روما رزیدنس» که سازنده آن، «ر. د»، سلطان فولاد ایران است که از بانک سرمایه، ۲۶۰۰ میلیارد تومان وام گرفته و اکنون متواری است. او که با توجه به اطلاعات به‌دست‌رسیده، با وثیقه ۵۰ میلیاردی، قرار است به‌زودی به محل کار خود در شرکت «الف» بازگردد، از جمله افرادی است که پشت صحنه دورزدن تحریم‌های پتروشیمی با برخی مسئولان همکاری می‌کرد.

دیپلمات آری سیاستمدار نه

روزنامه «اعتماد» در گزارشی با عنوان «دیپلمات آری سیاستمدار نه» آورد: با درگذشت دکتر فریدون زندفرد، ایران یکی از شاخص‌ترین دیپلمات‌های کلاسیک در سطح جهانی خود را از دست داد. دکتر فریدون زندفرد که هفته گذشته در سن ۹۴  سالگی در تهران درگذشت، نمونه شاخصی از یکی از کارآمدترین دیپلمات‌های ارشد و پژوهشگر تاریخ دیپلماسی در ۶ دهه اخیر ایران بود. زندفرد از جمله دیپلمات‌های ارشد کلاسیک ایرانی بود که به خوبی به قابلیت‌ها و ظرفیت‌های خودآگاه بود. نه سودا و بلندپروازی سیاسی داشت و نه خود را صرفا امر بر مقامات بالادستی می‌دانست. او ضمن استقلال رای و صاحب نظری در امور کلان و خرد دیپلماتیک تلاش می‌کرد که با توجه به موقعیت‌ها و امکانات واقعی بدون ستیزه‌جویی و جنجال، دیدگاه و روش خود را مطرح کرده و احتمالا اجرایی کند. زندگی و کارنامه مرحوم دکتر فریدون زندفرد و مدل زندگی او به ما یادآوری می‌کند که تاثیرگذاری بر سرنوشت کشور و منافع و مصالح راهبردی ملی ایران صرفا در دست وزرا و سران کشور نیست و چگونه یک مدیر میانه و پایین‌تر از رده وزیر می‌تواند با مشی اعتدال و متانت ضمن استقلال رای و بدون مرعوب شدن از قدرتمندان، نامی نیک و آثاری جاودان و ماندگار از خود به یادگار باقی بگذارد.

هاله ارزی در تراز پولی

روزنامه «دنیای اقتصاد» در گزارشی با عنوان «هاله ارزی در تراز پولی» نوشت: ترازنامه بانک مرکزی در سال ۹۶ سه نشانه از حال اقتصاد ایران دارد. نشانه اول، هاله ارزی است. در سال ۱۳۹۶، کل بدهی‌های بانک مرکزی حدود ۲۸ درصد افزایش یافته که نقش اول در رشد این بدهی‌ها، متعلق به جزء «بستانکاران موقت به ریال» است. مهم‌ترین احتمالی که رشد شدید این جزء را توضیح می‌دهد، تعهداتی است که در اثر تسعیر نرخ ارز در آن دوره رخ داده است. این بخش از ترازنامه به خوبی منعکس‌کننده هشدارهای کارشناسان درخصوص پیامدهای استفاده اقتصادی از این عمل حسابداری است. نشانه دوم، ردپای خشکسالی مالی است. در بخش دارایی‌ها دو قلم موجب رشد شده‌اند؛ یکی از این اقلام «اضافه برداشت» بانک‌ها بوده است. رشد این بخش بیانگر تنگنای اعتباری در این حوزه است. حوزه‌ای که به خوبی اهمیت آن در نشانه سوم رویت شده است. نشانه سوم بیانگر نظام تک‌محصولی در تامین‌مالی است. وابستگی اقتصاد ایران به نظام بانکی به شدت بالاست، این وابستگی را نسبت دارایی‌های بانک مرکزی به تولید ناخالص داخلی تایید می‌کند. در ایران کل تولیدات صورت‌گرفته در یک سال مالی به اندازه دارایی‌های بانک مرکزی است؛ درحالی‌که در اقتصاد آمریکا، نسبت دارایی‌های بانک مرکزی به کل ارزش افزوده خلق شده در حدود یک پنجم بوده است.

روی خوش بازار به سهام ریالی ها
روزنامه «جهان صنعت» در گزارشی با عنوان «روی خوش بازار به سهام ریالی ها» می نویسد: بازار بورس تهران در هفته منتهی به ۱۸ مرداد ۹۸ طبق پیش‌بینی تحلیل هفته گذشته، سقف قبلی خود در محدوده ۲۵۴ هزار را شکست و تا ۲۵۷۷۴۲ واحد رشد کرد اما طی دو روز کاری برگشت داشت تا ظن پولبک به مقاومت شکسته‌شده را شکل دهد، در مجموع شاخص کل در هفته گذشته با رشد ۷۱۸ واحدی توانست روی ۲۵۵۱۶۳ واحد بسته شود. اما شاخص هم‌وزن حرکت بهتری را ثبت کرد و با رشد ۳۳۱۵ واحدی توانست برای اولین بار محدوده ۶۵۳۳۱ واحد را لمس کند. رونق بازار در گروه‌های کوچک و ریالی مثل دارویی، غذایی، انبوه‌سازی و خودرو از دلایل این اتفاق است.
میانگین ارزش معاملات اما در هفته گذشته با ۵۰ میلیارد تومان افزایش، ۱۸۵۰ میلیارد تومان ثبت شد. به نظر حضور پول در بازار سرمایه به شکلی هدفمند و ادامه‌دار شکل گرفته است و شاهد صفحه‌ای جدید از تغییر و رونق در بازار اقتصادی و سرمایه‌ای کشور هستیم. اما نکته جالب هفته گذشته این بود که در هیچ کدام از روزهای کاری شاهد خروج پول توسط حقیقی‌ها از بازار نبودیم و در پنج روز کاری که گذشت نزدیک به ۲۶۵ میلیارد تومان توسط حقیقی‌ها به بازار تزریق شد. تاکید دوباره وزارت اقتصاد و بانک مرکزی بر نرخ سود ۱۵ درصدی یک ساله سپرده‌های بانکی در شرایط ثبات نرخ ارز، احتمال شکل‌گیری دوره جدیدی از افزایش فشار به بانک‌ها برای عمل به سود سالانه تصویبی بانک مرکزی را افزایش داده است. کاهش سود بانکی می‌تواند منجر به افزایش P/E میانگین بازار سرمایه و افزایش تقاضا در بازار شود.

آسیب‌شناسی آثار تحریم‌ها بر کتاب کودک

روزنامه «توسعه ایرانی» در مطلبی با عنوان «آسیب‌شناسی آثار تحریم‌ها بر کتاب کودک» آورد: زمزمه‌ تحریم‌های بیشتر این روزها به اوج خود رسیده است و چشم‌های نگران به هر سو رو می‌کنند تا شاید عبور از این شرایط را راه چاره‌ای باشد. بیشترین نگرانی از تحریم‌ها به حوزه خوراک و دارو برمی‌گردد و لابد فکر می‌کنیم که اگر این دو نیاز برطرف شود، مشکل چندانی وجود نخواهد داشت که نتوان از پس آن برآمد. اما حقیقت تلخ این است که چنین نیست و آسیب‌ها در حوزه‌های دیگر نادیده گرفته شده است. این چشم‌پوشی از جنبه‌های زیادی می‌تواند برای همه مردم گران تمام شود. یکی از این حوزه‌ها که دیده نشده و ما موظف به طرح مسئله آن هستیم، بحران‌های کتاب کودک است؛ کالایی ضروری که در ارتباط مستقیم با کودکان قرار دارد، برای رشد فکری و فرهنگی آن‌ها و به تبع رشد کشور ضروری است و کمیابی آن بر رشد فکری و روحی کودک و نداشتن مواد اولیه مرغوب بر سلامت جسمی کودکان تأثیر می‌گذارد. بخش عمده مشکلات ناشران کودک تأمین مواد اولیه است؛ نخست این‌که کتاب‌های معمولی در بخش کودک بیشتر با کاغذهای گلاسه و مقوای گلاسه، ضخیم‌تر و با کیفیت‌تر چاپ می‌شوند، اما هیچ حمایتی از این کاغذها نمی‌شود و ارزی برای آن‌ها داده نمی‌شود، در نتیجه عمده ناشران کتاب کودک در زمینه تأمین این مواد با مشکل روبه‌رو هستند.

وارونه نمایی قزاقی از کوروش هخامنشی

روزنامه «مردم سالاری» در مطلبی با عنوان «وارونه‌نمایی قزاقی از کوروش هخامنشی» نوشت: «قزاقستان» فیلمی ساخته است درباره‌ی «تومریس»، ملکه «ماساگت‌ها»، با این مضمون که تومریس که به روایت قزاقها ملکه آنها بوده! از ستم ایرانیان به ستوه می‌آید و شورش می‌کند و با پیروزی بر هخامنشیان موفق به کشتن کوروش بزرگ می‌شود. تومریس یکی از پرخرج‌ترین فیلمهای تاریخ قزاقستان است که گویا بیش از ۱۵۰ بازیگر دارد و برای آن بیش از هزار دست لباس دوخته شده که ۲۰ دست‌ آن نیز ازآن بازیگر نقش تومریس است. همچنین برای این فیلم حدود ده هزار سلاح سرد ساخته شده که نشان می‌دهد با یکی از پروژه‌های پرهزینه تاریخ آن کشور در راستای هویت‌سازی برای ملت قزاق روبه‌رو هستیم؛ ملتی که پس از ساخت فیلم «بُرات» (Borat) درباره روحیات و خلق‌وخوی ملی آنان و سپس پخش گسترده‌ جهانی آن به شدت احساس تحقیر و خلأ هویتی می‌کرد، این‌بار خود دست به کار شده تا به هر ضرب و زور و جعلی هم که شده نشان دهد از تاریخی دیرینه و شکوهمند در آن خطه از جهان برخوردار است!

عبور از اصولگرایی؟

روزنامه «ابتکار» در گزارشی با عنوان «عبور از اصولگرایی؟» نوشت: شاید بتوان گفت انتخابات امسال یکی از متفاوت‌ترین انتخابات در طول عمر جمهوری اسلامی خواهد بود. هم از نظر تنوع گروه‌ها و طیف‌های سیاسی و هم از نظر استراتژی و عملکرد جناح‌های سیاسی در رابطه با آن. دو جریان اصلی و ریشه‌دار اصلاح‌طلبان و اصولگرایان تا به حال نتوانسته‌اند به یک استراتژی جامعه در بین نیروهای خود برسند. گویی دچار یک بن‌بست گفتمانی شده‌اند. راهکار آنها هنوز برای بالا بردن سطح مشارکت مشخص نشده است. اصلاح‌طلبان هنوز بین مشارکت بدون قید و شرط و مشارکت مشروط مانده‌اند. برخی معتقدند به دلایل موانعی که برخی نهادها بر سر راه این جریان سیاسی در رابطه با تایید صلاحیت‌ها می‌گذارند امکان حضور صددرصدی کاندیداهای اصلاح‌طلب وجود ندارد و با انتخابات مشروط موافقند. در مقابل عده‌ای دیگر معتقدند حضور در انتخابات حتی با وجود حداقل‌ها به نفع جریان اصلاحات خواهد بود. داستان جناح رقیب یا همان اصولگرایان اما کاملا متفاوت است؛ جناحی که اکنون دوران آشفته‌ای دارد و چسبندگی مرکزگرای خود را از دست داده است. اصولگرایان نیز همچنان درگیر ائتلاف درون‌جریانی هستند؛ آرزویی که سال‌هاست با وجود تلاش‌های فراوان نتوانسته‌اند به آن دست پیدا کنند. اتفاقا هرچه هم در این مسیر تلاش می‌کنند عکس آن رخ می‌دهد. تجربه آن در انتخابات گذشته و جبهه مردمی نیروهای انقلابی (جمنا) است که نه تنها ایجاد وفاق نکرد بلکه باعث جدایی و دلخوری برخی طیف‌های اصولگرایی شد. در حال حاضر هم با توجه به اینکه بازه زمانی کمتر از ۸ ماه تا انتخابات مجلس مانده، شورای وحدت اصولگرایان نیز با استقبال چندانی از جانب تشکل‌ها و طیف‌های اصولگرایی مواجه نشد