به گزارش پایگاه خبری مدیکال نیوز، در بیماری ام اس، سلول‌های ایمنی التهابی بیش‌فعال، غلاف چربی اطراف سلول‌های عصبی را که میلین نام دارد، تخریب می‌کنند. میلین آسیب‌دیده سبب به وجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) می‌شود که نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است. زمانی که پوشش میلین یا بافت‌های عصبی آسیب می‌بینند، ارسال پیام‌های عصبی مختل می‌شود که عوارض مختلفی دارد.
مطالعات اخیر محققان دانشگاه استنفورد نشان می‌دهد با فعال‌کردن گروه دیگری از سلول‌های ایمنی می‌توان به درمان جدیدی برای بیماری‌های خود ایمنی از جمله ام اس و بیماری سلیاک دست یافت.
سلیاک یک بیماری گوارشی است که سبب می‌شود سیستم ایمنی بدن بر اثر مصرف یک پروتئین به نام گلوتن، به پرزهای روده کوچک حمله کند و باعث اختلال در جذب مواد غذایی شود. گندم و جو حاوی پروتئین گلوتن هستند.
این مطالعه نشان می‌دهد بین سلول‌های ایمنی عامل التهاب و سلول‌ها ایمنی دیگری که این التهاب را سرکوب می‌کند، تعادل وجود دارد و در بیماری‌های خودایمنی این تعادل مختل می‌شود و با تحریک گزینشی سلول‌های ایمنی محافظ می‌توان این تعادل را بازیابی کرد.
این روش در مدل‌های حیوانی موفقیت‌آمیز گزارش شده است و محققان معتقدند می‌تواند برای درمان ام اس و بیماری‌های خود ایمنی مورد استفاده قرار گیرد.
ام اس پیش‌رونده مقدماتی، نوع عودکننده – فروکش کننده، ام اس پیش‌رونده ثانویه و نوع پیش‌رونده عودکننده اشکال مختلف این بیماری هستند و اکنون حدود ۲.۵ میلیون نفر در سراسر جهان به ام اس مبتلا هستند.
نتایج این مطالعه در نشریه Nature منتشر شده است.
تهران- ایرنا- محققان دانشگاه استنفورد به روشی دست یافتند که با تحریک گزینشی سلول‌های ایمنی محافظ می‌توان بیماری‌های خود ایمنی از جمله ام اس را درمان کرد.
نظر شما