تضعیف اقتصاد، عامل تقویت افراطی ها و پوپولیست ها در آلمان

به نوشته این روزنامه آمریکایی، اکنون پوپولیسم در سراسر جهان، اغلب ذیل عنوان مبارزه با رکود اقتصادی و و نیز نرخ بالای بیکاری رو به گسترش است؛ رکود اقتصادی در ثروتمندترین و دموکرات ترین کشور اروپا یعنی آلمان، می تواند به تقویت حزب راست افراطی "آلترناتیو برای آلمان" کمک کند.

به عقیده تحلیلگران، پس از ۱۰ سال رونق اقتصادی در آلمان، اکنون شاهد روند کاهش رشد اقتصادی این کشور هستیم که این موضوع باعث بوجود آمدن یک حزب راست افراطی شده که با ورود به مجلس هر ایالت آلمان به رقیب اصلی انتخابات مجلس این کشور تبدیل شده و برای کسب مقام نخست در انتخابات ماه آینده رقابت می کنند.

«یاشا مونک» نویسنده و کارشناس پوپولیسم در این باره می گوید: «بحران های اقتصادی ترس از آینده، احساس افول و ناامیدی از نخبگان حکومتی را برای مردم بوجود می آورد و این زمینه ورود پوپولیست ها را فراهم می سازد. »

«مارسل فاتشر» اقتصاددان سیاسی آلمانی و استاد دانشگاه نیز رکود و کاهش رشد اقتصادی را باعث تقویت و کمک به حزب راست افراطی "آلترناتیو برای آلمان" می داند و این حزب در مناطقی با ساختار اقتصادی ضعیف، پر قدرت ظاهر شده است.

وی گفت: «این نابرابری های منطقه ای تهدیدی برای دموکراسی محسوب می شود؛ آسیب کاهش رشد اقتصادی به قشر ضعیف تر بیش از قشر متوسط و مرفه جامعه است و باعث نابرابری و در نتیجه تسریع تضاد میان مناطق مختلف جامعه می شود.»

این مساله در تمام اروپا بویژه در آلمان نیز صدق می کند، شواهد نشان می دهد که دوره رشد اقتصادی استثنایی ممکن است در بزرگترین اقتصاد اروپا به پایان برسد. اما فراتر از اقتصاد، پیامدهای سیاسی این کاهش رشد اقتصادی نیز به همان اندازه ناامید کننده است.

اقتصاد ضعیف آلمان نه تنها مسیر را برای ورود حزب راست افراطی "آلترناتیو برای آلمان" هموار می سازد، بلکه ممکن است نفوذ برلین و «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان را درست زمانی که بیش از پیش به کمک او برای رفع مسئله اتحادیه اروپا از جمله خروج انگلیس از این اتحادیه نیاز دارند، محدود سازد.

«گونترام وولف» اقتصاددان آلمانی و مدیر موسسه تحقیقاتی "بروگل" در بروکسل در رابطه با این موضوع می گوید: «این موضوع ممکن است موقعیت رهبر آلمان را در مذاکرات تضعیف کند، اقتصاد ضعیف تر با موقعیت ضعیف تر در مذاکره رابطه مستقیم دارد.»

حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان، در آخرین انتخابات ملی، کمتر از ۱۳ درصد آرا را به دست آورد که نسبت به ملی گرایان راست افراطی در کشورهای همسایه مانند فرانسه یا ایتالیا، جایی که دستمزدها بدون افزایش و آمار بیکاری جوانان سال هاست که دو رقمی است، ضعیف تر بوده است.

در حالیکه این حزب برای حضور در جمع احزاب پوپولیست اروپایی در سطح اتحادیه اروپا و استفاده سیاسی از آن در داخل آلمان تلاش می کند خرداد سال جاری، در یک آزمایش سیاسی مهم شکست خورد و موفق نشد اولین کرسی شهرداری در آلمان را به دست آورد.

«استفان کاپیتر» رئیس فدراسیون کارفرمایان آلمان، این کشور را کشوری با ثبات خواند و مقایسه این دوره با دهه 20 میلادی میلادی، یعنی زمانی که بیکاری گسترده، باعث افزایش نازیسم شد، را رد کرد.

اما اقتصاددانان بر این باورند که افزایش جنگ تجاری چین و آمریکا می تواند بزودی اقتصاد و تجارت تمام دنیا را با مشکلات بزرگی مواجه سازد.

 پژوهشگران یک تحقیق جامعه‌ شناختی درباره "افکار اقتدارگرایانه و راستگرایی در آلمان" می‌گویند که دموکراسی در آلمان در خطر است و جامعه دوقطبی شده که به گفته کاپیتر این آمار به شکل بسیار خطرناکی بالا است.

بر اساس نتایج یک پژوهش با موضوع "افکار اقتدارگرایانه و راست‌گرایانه" در لایپزیگ، یک سوم شهروندان آلمان معتقدند که اتباع خارجی فقط با این هدف وارد آلمان می‌شوند که از دولت رفاه اجتماعی آلمان سوءاستفاده کنند. در مناطق شرق آلمان تقریبا نیمی از جمعیت چنین اعتقادی دارند.

اکنون اگر سیاستمداران بخواهند نه تنها اقتصاد آلمان بلکه دموکراسی آن را نیز تثبیت کنند، باید سرمایه گذاری با مبالغ مناسب را در مناطق روستایی در دستور کار خود قرار دهند تا خدمات راه آهن و همچنین مدارس و دیگر امکانات را فراهم سازند.

دولت برای مقابله با نابرابری های منطقه ای اقدامات بسیار کمی انجام داده اما حالا زمان خوبی برای آغاز است.

حزب آلترناتیو برای آلمان در سال ۲۰۱۳ عمدتاً در مخالفت با اتحادیه مالی اروپایی تشکیل شد اما نرسیدن به موفقیت انتخاباتی موجب تغییر تمرکز حزب به سمت مخالفت با مهاجران شد.

این حزب از سال ۲۰۱۵ بیشتر به سمت ملی گرایی و حتی نژادپرستی گرایش یافته و تحت رهبری افرادی مانند «الکساندر گولاند» و «پوگنبورگ» قرار گرفته و برخی اعضای میانه رو از جمله «فرائوکه پتری» در آستانه انتخابات سال ۲۰۱۷ در حاشیه به سر می‌برند.

آلترناتیو برای آلمان تنها حزب بزرگ آلمان بود که از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و همچنین از پیروزی «دونالد ترامپ» در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا استقبال کرد.