گنبد آهنین فریب صهیونیسم در آمریکا ترک برداشت

جنجال تازه بر سر مواضع "ایلهان عمر" و "رشیده طلیب" علیه سیاست های رژیم صهیونیستی؛ موضوع کمک های بدون حساب و کتاب آمریکا به این رژیم و سیاست های آن علیه مردم فلسطین را به سر فصلی در گفت‌وگوها و تحلیل‌های رسانه‌ای آمریکا تبدیل کرده است.

این در حالی است که به طور سنتی رسانه‌های با نفوذ آمریکایی، از نیویورک تایمز یا سی ان ان وابسته به دموکرات‌ها گرفته تا رسانه‌های جمهوریخواه همچون فاکس نیوز، از گفت‌وگو و بحث چالشی درباره کمک‌های مالی و تسلیحاتی آمریکا به رژیم صهیونیستی خودداری کرده و به ندرت سیاست‌های اشغالگرانه آن را زیر سوال می برند.

از منظر نخبگان سیاسی دموکرات و جمهوریخواه، اسرائیل "تنها دموکراسی" در خاورمیانه است که در محاصره اقوامی غیرمتمدن قرار دارد. بر اساس این نگاه ایدئولوژیک، هر گونه کمکی به اسرائیل توجیه شده و حتی از منظر سران سیاسی آمریکا این رژیم حق دارد برای دفاع از خود دست به کاربرد جنگ افزار اتمی بزند.

این روایت از رژیم اشغالگر قدس در آمریکا به طور گسترده ای از سوی شبکه‌ای از رسانه‌ها و سیاستمداران و همین طور اندیشکده‌ها که مستقیم و غیرمستقیم وامدار کمک‌های مالی لابی‌های اسرائیل هستند، بازتولید و در سطح عمومی پراکنده می‌شود اما با وجود سرمایه گذاری برای حفظ جایگاه بدون خدشه اسرائیل در آمریکا، این دیوار بلند سانسور و وارانه نمایی به آرامی در حال ترک خوردن است.

گفتمان تازه ضد اسرائیلی

رادیکال شدن ادبیات سیاسی درباره روابط خاص آمریکا و اسرائیل و کشیده شدن بحث درباره سرکوب فلسطینی ها به رسانه های اصلی مورد توجه افکار عمومی آمریکا، حکایت از تغییر گفتمان سیاسی در این کشور درباره اسرائیل و همین طور سیاست خارجی ماجراجویانه و پرهزینه آمریکا دارد.

پیشگامی چهار زن جوان عضو کنگره در این تغییر انکار ناپذیر است. "ایلهان عمر" نماینده زن رنگین پوست ایالت مینه‌سوتا به طور علنی از سیاست‌های اشغالی اسرائیل انتقاد کرده است.

"رشیده طلیب" هم که زنی عرب تبار (از خانواده ای فلسطینی) است، سیاست‌های این رژیم را زیر سوال برده و خواستار بازنگری در کمک‌های آمریکا به این رژیم شده است.

در کنار آنها، "الکساندر اوکازیو کورتز" نماینده نیویورک و "آیانا پرسلی" نماینده دموکرات ماساچوست نیز به انتقاد از این رژیم دست زده‌اند.

این نمایندگان همچنین از جنبش بایکوت رژیم صهیونیستی پشتیبانی کرده اند. این انتقادها البته از یک منظر شگفت انگیز نیست.  هیچ کدام از این چهار نماینده به دلیل پول لابی ایپک و کمک‌های صهیونیست‌ها رای نیاورده و ناگزیر نیستند که برای راهیابی دوباره به مجلس، خطوط قرمز این لابی‌ها را رعایت کنند.

اما نکته ای که تازگی دارد، افزایش توجه گسترده آمریکایی‌ها به سیاست‌های اشغالگرانه اسرائیل به واسطه مواضع این چهار  نماینده است که می توان گفت در دهه‌های اخیر بی سابقه است.

کمک‌های بدون حساب و کتاب آمریکا به رژیم اشغالگر

در چند روز اخیر که رژیم صهیونیستی اعلام کرده اجازه ورود ایلهان عمر و رشیده طیب را به سرزمین‌های اشغالی نخواهد داد، موجی تازه از گفت‌وگو درباره پشتیبانی کاخ سفید از اسرائیل، در آمریکا شکل گرفته است.

ایلهان عمر، اقدام اسرائیل برای منع ورود او به سرزمین های اشغالی را با اقدام آفریقای جنوبی در دوران آپارتاید برای منع ورود نماینده کنگره به دلیل سیاه پوست بودن او مقایسه کرد.

این نماینده کنگره از ایالت مینه‌سوتا روز جمعه در صفحه توئیتری خود نوشت: ما نمی توانیم این موضوع را نادیده بگیریم که دولت آفریقای جنوبی در آن زمان نیز از ورود اعضای سیاه پوست کنگره ممانعت می‌کرد؛ درست همان کاری که اسرائیل با اعضای مسلمان کنگره انجام می‌دهد.

در این میان اظهارات "برنی سندرز" هم توجه پذیر است که با وجود بودن در رتبه‌های نخست نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۲۰، گفت: ما رئیس جمهوری نژادپرست با عقاید تعصب مذهبی داریم. اینکه یک عضو کنگره نتواند از یک کشور دیدار کند، آن هم کشوری که در سال میلیارد میلیارد دلار به آن کمک می شود، واقعا عصبانی کننده است.

سناتور سندرز که تلاش می کرد لحن تندی به کار نبرد، افزود: اگر اسرائیل نمی خواهد اعضای کنگره از آن دیدار کرده و از نزدیک ببینند چه خبر است، شاید بهتر باشد که با احترام از دریافت این کمک‌ها خودداری کند.

به باور تحلیلگران، زیر سوال بردن حمایت از رژیم صهیونیستی و هزینه مالی و سیاسی آن برای مردم آمریکا از سوی چهره مهم و مشهوری همچون سندرز، سرمایه گذاری‌های تبلیغاتی و سیاسی اسرائیل برای تداوم روابط ویژه تل آویو و واشنگتن را به خطر می‌اندازد.

اینکه سطح انتقادهای جدی از اسرائیل از رسانه های مستقل و کوچکتر آمریکایی فراتر رفته و در تلویزیون‌های اصلی این کشور با میلیون‌ها مخاطب مطرح می شود، نشان می دهد که دیوار بلند و آهنین سانسور و فریب صهیونیست‌ها در آمریکا دچار ترک شده است.

تردیدی نیست که این تغییر آرام ولی مهم مدیون مواضع چهار زن مترقی کنگره و بخشی از یک تحول بزرگ در درون حزب دموکرات است که با فشار چهره‌های جوان و رادیکال‌های کارکشته‌ای چون برنی سندرز در حال چرخش به سوی بازنگری در سیاست های داخلی و خارجی حاکم بر این کشور است.