تقویم لیگ برتر را ورق می زنیم مشخص می شود در ۱۰ دوره نخست این لیگ مربیان بومی بیشترین سهم را در کسب عناوین قهرمانی داشته‌اند. به گونه ای که استقلال با امیر قلعه نویی، سایپا با علی دایی، پاس تهران با مجید جلالی، سپاهان با فرهاد کاظمی و امیر قلعه نویی و پرسپولیس با علی پروین و افشین قطبی توانستند از ۱۰ قهرمانی ممکن ۹ قهرمانی را کسب کنند و تنها مربی خارجی قهرمان لیگ در آن دوران «ملادن فرانچیچ» سکاندار فولاد خوزستان بود.
اما در هشت دوره دیگر این لیگ با ورود مربیان خارجی شمار قهرمانی آنان در لیگ برتر رو به افزایش یافت و ۵۰ درصد قهرمانی ها با مربیان غیر وطنی بود. مربیانی مانند «برانکو ایوانکویچ» و «زلاتکو کرانچار» در هشت سال گذشته چهار بار لیگ برتر را فتح کردند.
موفقیت های مربیان خارجی به ویژه برانکو ایوانکویچ در پرسپولیس بهانه‌ای شد تا مدیران دیگر تیم های مدعی به جذب مربیان سرشناس و با دانش خارجی روی آورند. یکی از مهمترین دلایل این استخدام ها کشف آنتی تاکتیکی برای مقابله با مربی تیم های مقابل بود.
در حالی که سیستم مربیان وطنی به نسبت مربیان خارجی کمتر به روز می شود بازی‌خوانی این مربیان برای حریف خارجی راحت است و این یک نقطه ضعف در میدان مسابقه به شمار می رود. البته این پیش فرض به معنای چالش کشیدن قدرت مربیان داخلی نیست بلکه در بین این مربیان نامی مانند «امیر قلعه نویی» وجود دارد که با پنج عنوان پرافتخارترین مربی لیگ برتر است.
اما برای موفقیت نام‌ها کافی نیست زیرا پیاده کردن دانش روز دنیا نیز در تمرینات و زمان مسابقه یک اصل ضروری به شمار می‌رود. دانشی که اکنون با «گابریل کالدرون»، «آندره استراماچونی» و «مصطفی دنیزلی» در حال تزریق به فوتبال ایران است و در کنار این سه مربی سرشناس «مارک ویلموتس» سرمربی تیم ملی فوتبال قرار دارد که می‌تواند در فوتبال ایران نقش یک تحول گر را ایفا کند.
اگر بنا بر آن باشد که این مربیان تمام دانش خود را در لیگ برتر پیاده کنند و بازیکنان ایرانی قدرت آموزش پذیری داشته باشند، بدون شک لیگ نوزدهم از مهمترین ادوار لیگ برتر به شمار می‌رود زیرا در این لیگ تفکر بازی ایتالیایی - آرژانتینی به کار گرفته خواهد شد و دنیزلی نیز با کارنامه‌ای مشخص گام در مسیر فوتبال نوین دارد. مجموعه این تفکرات در نهایت موجب خواهد شد تا ویلموتس بلژیکی چکیده‌ای از لیگ برتر را به اردوی تیم ملی فراخواند.
اما اگر دانش این مربیان تحت تاثیر قوانین نانوشته فوتبال ایران و حاشیه ها قرار گیرد، استخدام این افراد نه تنها کارساز نیست بلکه می تواند خروج آنان را از ایران تبدیل به معضل کند؛ معضلی که در گذشته با «مانوئل ژوزه» پرتغالی تجربه شده است.
همچنین حضور مربیان خارجی به محرکی تبدیل خواهد شد تا مربیان وطنی برای مقابله با تاکتیک این افراد به دنبال سطح دانش افزایی خود باشند سطحی که در برخی از مواقع به خاطر نبود حریفان قدر در سطح سنتی و فوتبال «علی اصغری» باقی خواهد ماند. البته این سطح دانش افزایی می تواند با کلاس مربیان خارجی شاغل در لیگ ایران نیز پیگیری شود.
یکی از مهمترین کارهایی که باید باشگاه‌های لیگ برتر برای استفاده از دانش این مربیان انجام دهند، استعدادیابی است؛ استعدادهایی که می‌توانند بازیکنان تیم‌های پایه را از دانش این مربیان بیش از هر گروه دیگری بهرمند کند زیرا سنین کودکی و نوجوانی بهترین زمان برای یادگیری دانش در هر زمینه‌ای به شمار می رود.
نوزدهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران (جام خلیج فارس) از فردا (پنج‌شنبه) با دیدار تیم های پرسپولیس تهران و پارس جنوبی جم آغاز می شود. در هجده دوره گذشته این لیگ سپاهان و پرسپولیس با کسب پنج عنوان قهرمانی پرافتخارترین تیم‌ها به شمار می روند.
نظر شما