۲۵ میلیارد ریال برای مبارزه با سالک در اصفهان نیاز است

کمال حیدری روز یکشنبه در نشستی با موضوع بیماری سالک در گفت و گو با خبرنگاران افزود: فعالیت جدی در زمینه مبارزه و کنترل بیماری سالک در استان اصفهان از ۱۲ سال گذشته تا کنون انجام شده است.

وی تصریح کرد : سال گذشته ۲ هزار و ۸۰۰ مورد ابتلا به این بیماری در استان گزارش شد و ۵۰ درصد خدمات بیشتر از سالهای گذشته به بیماران ارائه شد.

رئیس مرکز بهداشت استان اصفهان اظهار داشت: بیماری سالک در بسیاری از استان های کشور به مقوله اجتماعی تبدیل شده و هجده استان و ۱۴۳ شهر کشور را درگیر کرده است.

به گفته وی در زمان حاضر ۹ کشور دنیا از جمله کشورهای عربستان، لبنان، سوریه و برزیل با این بیماری درگیر هستند و موش و پشه بعنوان مخزن و ناقل این بیماری محسوب می شوند.

وی تصریح کرد: بهسازی محیط، مساله مهمی است که باید مورد توجه جدی افرادی که در آن مناطق زندگی می کنند، قرار داشته باشد و ورود بخشداران، دهیاران و شهرداران به این مساله از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

حیدری خاطرنشان کرد: هر کدام از اداره های دامپزشکی، جهاد کشاورزی و منابع طبیعی وظایف و تکالیفی در این زمینه بر عهده دارند.

وی با بیان این که آموزش علمی به مردم در مورد راههای جلوگیری از ابتلا به بیماری سالک در سالجاری بهتر از سالهای گذشته انجام شد خاطرنشان کرد: اقدامات خوبی هم در زمینه واکسن و داروی سالک در استان انجام شده که نتایج آن سال آینده مشخص می شود.

۲۵ درصد مقابله با بیماری سالک بر عهده مرکز بهداشت است 

رئیس مرکز بهداشت شماره ۲ اصفهان گفت: ۲۵ درصد از بار مبارزه و مقابله با بیماری سالک بر عهده مراکز بهداشتی و درمانی است و سایر دستگاه ها در این زمینه باید همکاری لازم را داشته باشند.  

منصوره ابوفاضلی افزود: دانشگاه علوم پزشکی و مرکز بهداشت بیش از میزان وظایف خود در زمینه مبارزه با بیماری سالک کار می کند.  

وی با بیان این که نباید انگشت اتهام افزایش بیماری سالک به سمت دانشگاه علوم پزشکی باشد گفت: شرح وظایف همه دستگاه ها در رابطه با بیماری سالک به آنها ابلاغ شده و همه دستگاه ها باید در زمینه مقابله با این بیماری همکاری لازم را دانشگاه علوم پزشکی داشته باشند.

به گفته وی بخشداری ها، شهرداری ها و دهیاری ها موظفند نسبت به جمع آوری زباله ها و نخاله های ساختمانی اقدام کنند.

رئیس مرکز بهداشت شماره ۲ اصفهان اظهار داشت: برخی از بخشداری ها به وظایف خود در این زمینه درست عمل نمی کنند و اقدام لازم را در مورد جمع آوری دپوی کود حیوانی، نخاله های ساختمانی و منازل مخروبه انجام نمی دهند.

به گفته وی، برخی از این منازل مخروبه و قدیمی هم متعلق به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشکگری است که هیچ اقدامی در زمینه بازسازی این اماکن انجام نمی دهد و اجازه تخریب آنها را هم داده نمی شود.

ابوفاضلی با اشاره به این که تا همه مسوولان به وسط میدان نیایند، مسایل و مشکلات بیماری سالک در استان حل نخواهد شد تصریح کرد: اداره کل منابع طبیعی هم وظایفی در رابطه با ایجاد طاق زارها دارد و امروز با پیشرفت شهرنشینی، خانه ها و مناطق مسکونی بطرف طاق زارها پیش رفته است.

سالَک یک بیماری پوستی است که بر اثر گزش نوعی پشه خاکی به انسان منتقل می‌شود و ضایعات بد شکل و عوارض اجتماعی، روحی و روانی از پیامدهای ناگوار ناشی از این بیماری است.
در ایران دو نوع سالک شهری (نوع خشک) و روستایی (نوع مرطوب) وجود دارد، در سالک روستایی، موش های صحرایی مخزن بیماری هستند و پشه خاکی ماده پس از خونخواری از موش صحرایی مبتلا، آلوده شده و در خونخواری مجدد در فرد سالم باعث انتقال بیماری می شود.
در سالک شهری، مخزن بیماری، بیشتر بیماران مبتلا و به طور تصادفی سگ ها هستند، به این ترتیب پشه خاکی ماده پس از خونخواری از اطراف زخم سالک، آلوده شده و در خونخواری مجدد در فرد سالم باعث انتقال بیماری می‌شود.
اصفهان یکی از استان‌های سالک خیز کشور به ویژه از نوع روستایی است که حدود هشت شهرستان شامل اردستان، نطنز، برخوار، شاهین شهر و میمه، اصفهان (مناطق جنوب و جنوب شرق)، نایین، کاشان و آران و بیدگل با جمعیت حدود ۷۰۰ هزار نفر با این پدیده مواجه هستند.
میزان ابتلا به این بیماری در استان اصفهان (در محدوده دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به غیر از کاشان) در سال گذشته حدود ۲ هزار و ۸۰۰ و در سال ۹۶ حدود ۹۲۰ مورد بود. زمان اوج ابتلا به این بیماری فصل تابستان می‌باشد و دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از سال ۸۷ تا کنون سه برنامه را برای کنترل سالک اجرا کرده است.
در این مسیر، برنامه پنج ساله از ۸۷ تا ۹۲ با هدف کاهش ۷۰ درصدی در بروز سالک و برنامه سه ساله از ۹۴ تا ۹۶ با هدف حفظ نتایج برنامه قبل اجرا شد و برنامه سه ساله از ۹۷ تا ۹۹ با هدف مهار بیماری در حد میانگین دوره قبل در حال اجراست.
از جمله اقدام های انجام شده برای کنترل این بیماری می‌توان به آموزش و اطلاع رسانی به مردم ساکن مناطق سالک خیز، تقویت خدمات تشخیص و درمان، هماهنگی بین بخشی برای بهسازی محیط، کنترل مخزن بیماری (مبارزه با جونده) و کنترل ناقل (پشه خاکی) اشاره کرد.
فرایند کنترل مخزن بیماری و ناقل سالک نیز شامل لانه کوبی، طعمه گذاری، لکه گیری، سمپاشی و مه پاشی است و با توجه به اینکه به گفته برخی از مسئولان و مردم مناطق سالک خیز، تاغزارها زیستگاه این حیوانات هستند بیشتر عملیات ها در تاغزارها انجام شده است.

۷۱۵۰ /۶۰۲۶/