اردن تصمیم هندوراس برای افتتاح سفارت در قدس اشغالی را محکوم کرد

به نوشته روز جمعه روزنامه "الشرق الاوسط"، طبق بیانیه این وزارتخانه هرگونه تصمیم و اقدامی برای تغییر وضعیت شهر قدس و مرکزیت و ساختار جمعیتی آن باطل، غیر قانونی و فاقد اعتبار  است.

"سفیان القضات" سخنگوی وزارت خارجه اردن در این بیانیه تأکید کرد که تصمیم دولت هندوراس برای انتقال سفارت خود از تل آویو به قدس اشغالی در ر استای به رسمت شناخت آن به پایتختی این رژیم اشغالگر است که نقض قوانین بین المللی بخصوص قطعنامه های شورای امنیت به شماره های 476 ، 478 و 2334 است که شرق قدس را سرزمینی اشغالی می داند.

وی همچنین با درخواست از قضات جامعه بین المللی برای عمل به مسئولیت قانونی و سیاسی و اخلاقی خود با اتخاذ اقدامات لازم برای صیانت از وضعیت قانونی قدس، افزود: حل نزاع فلسطین و اسرائیل با تشکیل کشور فلسطینی مستقل در مرزهای 1967 به پایتختی قدس شرقی ممکن خواهد بود.

دولت هندوراس سه شنبه گذشته از تصمیم این کشور برای انتقال سفارت خود از تل آویو به قدس اشغالی در خلال دیدار "خوان اورلاندو ایرناندز" رئیس جمهوری آن از سرزمین های اشغالی خبر داد.

"دونالد ترامپ" رئیس جمهوری آمریکا در ماه می سال 2018  در تصمیمی یکجانبه و جانبدرانه از رژیم اسرائیل، قدس را به طور کامل بعنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت و سفارت خود را به این شهر اشغالی و مورد مناقشه منتقل کرد.

در این میان سازمان ملل از کشورهای عضو خواسته تا زمان حل شدن وضعیت قانونی شهر قدس دفاتر دیپلماتیک خود در تل آویو را به این شهر منتقل نکنند.

در جنگ شش روزه  در سال 1967، رژیم صهیونیستی سیطره خود را بر شرق قدس کامل کرد، که تحت کنترل اردن بود و بخشی از کرانه باختری به‌حساب می‌آمد که این رژیم آن را طی آن جنگ اشغال کرد و یکپارچه‌سازی دو بخش قدس و اداره آن را زیر نظر خود اعلام کرد.

بر اساس قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، شرق بیت المقدس و مناطق اطراف آن، و همچنین کرانه باختری رود اردن، مناطقی اشغال شده توسط اسرائیل به حساب می‌آیند، بطوریکه قطعنامه‌های مجمع عمومی سازمان ملل متحد، این مسئله را تایید می‌کنند از جمله در  قطعنامه شماره 2253 سال 1967، قطعنامه شماره 2535 1969، قطعنامه شماره 2787 سال 1971، قطعنامه 3237 سال 1974، قطعنامه شماره  379 سال 1975، قطعنامه شماره 35/207 سال 1980، و قطعنامه شماره 7/4 در جلسه اضطراری ویژه در سال 1982، و قطعنامه‌های دیگری که هر ساله پیرامون سرزمین‌های اشغالی فلسطین صادر می‌شود،  تاکید کرده‌اند که این سرزمین‌ها توسط «اسرائیل» اشغال شده‌اند و باید از آنها خارج شود، این قطعنامه‌ها نشان می دهد که اقداماتی که رژیم صهیونیستی انجام می‌هد، و به‌ویژه قانون یکپارچه‌سازی قدس و اعلام پایتخت اسرائیل بودن آن تاثیری بر وضعیت قانونی شهر به عنوان سرزمینی اشغالی، نخواهد داشت.