روزنامه شرق در قسمتی از این گزارش آورده است: کسی که در دوران ریاست‌جمهوری هاشمی‌رفسنجانی و دولت‌های نهم و دهم بارها به ایران سفر کرد و شاید بیش از سران دیگر کشورها به دیدار مقام معظم رهبری رفته است. هر چند در ۳۰ سال حکومت او بر زیمبابوه انتقادات و تحریم‌های زیادی از سوی غرب علیه او و کشورش انجام شد. موگابه اما با آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی رابطه نزدیکی داشت. رابطه او با ایران در دولت اصلاحات ادامه داشت و در دولت‌های نهم و دهم همچون دیگر کشورهای آفریقایی به اوج خود رسید. موگابه البته در مراسم تحلیف حسن روحانی نیز حضور و با او نیز دیدارهایی داشت. سخنگوی وزارت خارجه دیروز درگذشت او را به ملت و دولت زیمبابوه و خانواده‌اش تسلیت گفت و موگابه را «یک قهرمان ملی در مبارزات استقلال‌طلبانه و رهایی‌بخش کشورش از استعمار» دانست. برای روشن‌شدن نسبت موگابه با ایران باید نگاهی به گذشته‌های دور تا آخرین سفر او به تهران در سال ۹۶ انداخت.
دولت سازندگی و رابطه نزدیک با زیمبابوه
موگابه در سال ۷۱ یعنی سه سال بعد از پایان جنگ به ایران سفر کرد. او به دیدار مقام معظم رهبری رفت و طبق گزارش دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری ایشان سفر موگابه را سرآغازی برای توسعه روابط دو کشور دانستند. آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی رئیس‌جمهور وقت هم درباره جلسه با موگابه در خاطرات خود نوشت: «در مذاکرات، آقای موگابه خواستار کمک برای ساخت پالایشگاه و دادن کمک‌های غذایی و آموزشی و تحرک تجاری شد». هاشمی بخش‌های دیگری در خاطرات خود را هم به موگابه و سفرش به زیمبابوه اختصاص داده؛ موضوعی که حاکی از روابط نزدیک او با این رهبر آفریقایی بوده است. او که شهریور سال ۷۵ به پنج کشور آفریقایی سفر کرده بود، در سخنرانی خود در زیمبابوه گفت: «در این فرصت توفیق پیدا کردیم که در زیمبابوه انقلابی باشیم و با مردم خوب اینجا و شخصیت‌های انقلابی تاریخ‌مان صحبت کنیم... آفریقا از گذشته‌های دور در راستای اهداف و مبارزات ما بود و ما در دوران مبارزاتمان خودمان را شریک مشکلات آفریقا می‌دانستیم...». هاشمی در جای دیگر موگابه را فردی روشن، پرانرژی و مطلع توصیف می‌کند. در این سفر موگابه نیز در سخنرانی خود از سفر مقام معظم رهبری به این کشور یاد کرد و هاشمی‌رفسنجانی را هم رهبری نمونه خواند. موگابه در این سفر ۷۲ ساله بود. هاشمی در خاطرات خود نوشته که وقتی وزیر خارجه زیمبابوه برای سفر به این کشور از او دعوت کرده به شوخی گفته که در «برنامه تجدید فراش آقای موگابه که بعد از فوت همسرش در پیش است هم شریک باشیم». هاشمی نوشت: «من سن او را پرسیدم؛ گفت هفتادودوساله است. گفتم حقیقتا جشن دارد!».
موگابه و دولت اصلاحات
بعد از دولت سازندگی، رئیس دولت اصلاحات نیز روابط با زیمبابوه را حفظ کرد. سیدمحمد خاتمی سال ۸۴ به زیمبابوه سفر کرد و و در این سفر اسناد و تفاهم‌نامه‌های همکاری بین دو کشور امضا شد. رئیس دولت اصلاحات در این سفر گفت: «در سرزمین آفریقا ناشدنی‌ها شدنی است، به نظر می‌رسید ستم، تجاوز و فساد از سوی استعمارگران به مردم آفریقا تمام شخصیت معنوی آنها را بشکند اما خیز مقاومت سبب شد که هویت، حیثیت و شأن خود را حفظ کند». او گفت آفریقا باید به یک قاره ثروتمند و تأثیرگذار در صحنه جهانی تبدیل شود و در این زمینه زیمبابوه می‌تواند یک نیروی بسیار برجسته باشد. موگابه در این سفر ایران را یکی از دوستان بزرگ کشورش دانست و با تأکید بر اینکه هیچ‌گاه این موقعیت را از دست نخواهند داد، بر تلاش برای اجرای موافقت‌نامه‌ها تأکید کرد. موگابه خواهان روابط بیشتر دولت ایران و زیمبابوه در عرصه‌های مختلف شد و به مقام معظم رهبری و ملت ایران سلام رساند.
اوج روابط ایران با آفریقا
از سال ۸۴ به بعد روابط ایران با کشورهای آفریقایی از جمله زیمبابوه گسترش پیدا کرد. به طوری که موگابه در دولت‌های نهم و دهم دو بار به ایران سفر کرد و به دیدار مقام معظم رهبری هم رفت. این کشور در این سال‌ها درگیر بحران اقتصادی شده بود و نرخ تورم در آن به صورت فزاینده‌ای بالا بود. بنابراین موگابه به کمک‌های خارجی احتیاج داشت. او سال ۸۵ به ایران سفر کرده بود. در این سفر مقام معظم رهبری او را از شخصیت‌های برجسته و شجاع آفریقا خواندند و اقدامات قانونی رئیس‌جمهور زیمبابوه از جمله تقسیم زمین‌های اشغالگران میان کشاورزان سیاه‌پوست را گامی در جهت تحقق خواست‌های ملت این کشور دانستند. محمود احمدی‌نژاد در سال ۸۹ چهار سال بعد از سفر موگابه به ایران راهی آفریقا و زیمبابوه شد. حزب نخست‌وزیر زیمبابوه این سفر را افتضاح سیاسی خوانده بود. او در این سفر خط مونتاژ کارخانه تراکتورسازی زیمبابوه را افتتاح و به موگابه تراکتور اهدا کرد. شرکت در مراسم افتتاحیه نمایشگاه تجاری بولاوایو، از جمله دلایل سفر محمود احمدی‌نژاد به زیمبابوه بود. نمایشگاهی که برای جلب کمک و سرمایه‌گذاری خارجی بود و تعدادی از کشورهای جنوب آفریقایی و چند کشور آسیایی نیز در آن شرکت کرده بودند. البته قبل از این سفر احمدی‌نژاد در اولین سفر خود به کشوری اروپایی برای شرکت در کنفرانسی درباره بحران جهانی غذا به رم رفت. در این سفر برلوسکونی نخست‌وزیر وقت ایتالیا و بان کی مون دبیرکل سابق سازمان ملل به عنوان میزبان این کنفرانس محمود احمدی‌نژاد و رابرت موگابه را در مراسم تشریفاتی شام برای رهبران حاضر در کنفرانس، دعوت نکردند.
نظر شما