حسین ذبیح الله زاده دبیر این نشست در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا گفت: آثار محمد کریم پیرنیا به این منظور حائز اهمیت است که او از شاگردان معماران مدرن گرای ایرانی است و روایت‌های وی تصویر ما را از معماری گذشته ایران شکل داده است.
وی افزود: این هنرمند بر خلاف آراء اساتید خود به واکاوی مفهوم معماری گذشته ایران در آن عصر پرداخته است و درحال حاضر بعد از گذشت چهار دهه از تالیف آثار پیرنیا به بازنگری در این اندیشه‌ها و سیر تفکری نسبت به معماری گذشته ایران نیازمندیم.
معماری وی بر پنج اصل مردم‌واری، پرهیز از بیهودگی، درونگرایی، نیارش، خودبسندگی استوار بوده است در حالی که ما در بناها و فضاهای بسیاری در معماری گذشته خلاف این امر را می‌یابیم.
ذبیح الله زاده اظهار کرد: مرکز معماری اسلامی حوزه هنری به منظور بازخوانی آراء و اندیشه‌های محمدکریم پیرنیا به مناسبت زاد روز تولد این محقق و پژوهشگر بزرگ حوزه معماری اقدام به برگزاری نشستی به این مناسبت کرده است. نشست بازخوانی اندیشه‌های محمدکریم پیرنیا در معماری ایران به منظور شناخت تاثیر و جایگاه این اندیشمند در معماری ایران است.
محمدکریم پیرنیا، از استادان برجسته معماری سنتی ایران و پایه گذار نگرش نوین فرهنگ و تاریخ معماری ایرانی ـ اسلامی بود. وی در سال ۱۲۹۹ ، در یزد، در خانواده ای اهل علم به دنیا آمد. پدرش میرزا صادق خان نائینی پزشک حاذق و شیمیدان نامی و از خوشنویسان و هنرمندان چیره دست نائین و مادرش حشمت الملوک رحیمی دختر محمدحسین خان رحیمی، از خانواده خوانین یزد، بود.
وی در زمره نخستین دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، در رشته معماری به تحصیل پرداخت. فضای حاکم بر دانشکده هنرهای زیبا در آن سالها، به پیروی از دیدگاههای آندره گدار، رئیس دانشکده، سیرو ایرانشناس فرانسوی و چند استاد فرانسوی دیگر، فضایی اروپایی بود، و معماری سنتی ایران کاملاً مهجور بود و این امر با دیدگاه ایرانی ـ اسلامی پیرنیا که در یزد، کانون معماری اصیل ایرانی، شکل گرفته بود، ناهمخوانی آشکاری داشت. از این رو در سال ۱۳۲۴ تحصیلات دانشگاهی را نیمه تمام رها کرد و به منظور کسب دانش، به محضر استادانی چون ابوالقاسم صابری و حسینعلی معروفی شتافت که به قول پیرنیا، هریک به اندازه دانشگاهی، علم و هندسه و هنر داشتند.
پیرنیا یکی از تاثیرگذارترین اندیشمندان معاصر حوزه معماری است که آثار منتشر شده از او در تمام دانشکده معماری ایران تدریس می‌شود و تاثیر بسزایی در شکل گیری نگاه ما نسبت به معماری گذشته ایران دارد.
وی سرانجام ۹ شهریور ۱۳۷۶ پس از یک دوره بیماری طولانی درگذشت و در دانشکده معماری دانشگاه یزد به خاک سپرده شد.
نشست بازخوانی اندیشه‌های محمدکریم پیرنیا در معماری ایران با حضور غلامحسین معماریان از شاگرد و تدوینگر آثار پیرنیا به همراه حسین سلطان‌زاده عضو هیات علمی دانشگاه و نویسنده کتاب نقدی بر آثار پیرنیا در تاریخ ۲۵ شهریورماه ۱۳۹۸ در حوزه هنری برگزار می‌شود.
نظر شما